28η Οκτωβρίου 1940 , οι Δικοί μας Έλληνες «Ράϊαν»

Συντάκτης Κωνσταντίνος

        Συνεργάτης

Τις προάλλες, είδα πάλι το «αριστούργημα» της σιωνιστικής προπαγάνδας, «Η διάσωση του Στρατιώτη Ράϊαν». Προπαγάνδα βέβαια, γιατί ο αρχισιωνιστής Σπίλγκεργκ, επέλεξε να δείξει ως πρώτη- πρώτη σκηνή (για να εμπεδώσουμε ότι οι εβραίοι έδωσαν το αίμα τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει) ένα εβραϊκό τάφο, θύμα-ήρωα, της απόβασης της Νορμανδίας. Προπαγάνδα, γιατί μας δείχνει ότι σε μια ομάδα 5-6 στρατιωτών που αναλαμβάνουν να σώσουν τον Ράϊαν, είναι κι ένας εβραίος και εμμέσως να μας εμπεδώσει ότι το 15 έως 20% αυτών που πολέμησαν τον Άξονα, ήταν εβραίοι και φυσικά όλοι όσοι σκοτώθηκαν (αλήθεια, πόσοι;) βρήκαν ηρωικό θάνατο. Ο «κύριος» Σπίλγκεργκ έχει φυσικά αμελήσει να μας παρουσιάσει σε ταινίες ,τις τρομοκρατικές επιθέσεις των ομόθρησκών του στη Παλαιστίνη τη δεκαετία του ’ 40 (οι πρώτοι διδάξαντες κι όχι οι Παλαιστίνιοι που μας παρουσιάζει σε άλλη του ταινία για το Μόναχο το 1972) και έχει αμελήσει να μας δείξει για τις χιλιάδες δολοφονίες αμάχων και παιδιών εδώ και 60 χρόνια που διαπράττει ο ισραηλινός στρατός στη Παλαιστίνη. Μας δείχνει όμως ότι ο Διοικητής στρατοπέδου συγκέντρωσης (Η λίστα του Σίντλερ), είχε συνήθεια μετά το πρωινό κατούρημα να προπονείται στη σκοποβολή, πυροβολώντας και σκοτώνοντας εβραίους. Τέλος πάντων αυτό είναι άλλο θέμα για συζήτηση. Σε μια χώρα των 200 έως 220 εκατομμυρίων ανθρώπων(οι ΗΠΑ το 1941), μας παρουσίασε μια περίπτωση μιας οικογένειας αμερικάνων, που θυσίασε στο πόλεμο 3 από τα 4 παιδιά της. Μάλλον η ιστορία είναι φανταστική, αλλά και αληθινή να είναι, το ποσοστό για τέτοιες περιπτώσεις για μια τέτοια χώρα, είναι απειροελάχιστο (Ξέρουμε ότι οι αμερικανοεβραίοι εάν είχαν τέτοιες περιπτώσεις θα είχαν γυρίσει, όχι μια αλλά τόσες ταινίες όσες και οι αντίστοιχες περιπτώσεις). Φυσικά επειδή η Γερμανία του αρχιπράκτορα των σιωνιστών Χίτλερ, ήταν ηττημένη, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το ολικό ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών. Αφήστε τους κι αυτούς. Θα αναφερθούμε στην Ελλάδα. Ναι! Κι αυτή η χώρα των 8 εκατομμυρίων ανθρώπων είχε περιπτώσεις Ράϊαν αλλά φυσικά έτσι όπως μας έχουν καταντήσει, ποιος ενδιαφέρεται…Μάλιστα εγώ προσωπικά έστειλα περίπου 100 e-mail στους αρμόδιους φορείς (για να επιβεβαιώσουν τη συγγένεια των νεκρών ή για το αν έχουν τιμηθεί) και – ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ- δε πήρα ποτέ απάντηση.. Μάλιστα (δε θυμάμαι σε ποια Νομαρχία έστειλα το συγκεκριμένο e-mail) σε κάποια Νομαρχία, η υπεύθυνη που ήταν αρμόδια, είχε το ίδιο όνομα με τους νεκρούς… 
Ντροπή μας!!! Δεν ενδιαφερόμαστε πλέον για τίποτα και το μόνο που μας ενδιαφέρει, είναι να κλέψουμε όσο το δυνατό, περισσότερα. Οι νεκροί –μπορεί και συγγενείς μας- να πάνε να γαμ…. Μπράβο…και μετά σου λένε είμαστε Έλληνες, έθνος ηρωικό και πράσιν’ άλογα… 
Δε μπορώ να αναφερθώ για τους νεκρούς του Ελληνικού Στρατού από τη περίοδο 1830-1940 γιατί το σχετικό βιβλίο, πλέον είναι σπανιότατο και υπάρχει (μετά από πολύμηνη έρευνα που έκανα)μόνο στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού και στη βιβλιοθήκη Ρεθύμνου. Ούτε μπορώ να αναφερθώ στους νεκρούς της περιόδου 1945-49 γιατί το σχετικό βιβλίο, είναι προς εκτύπωση και κυκλοφορία σε μερικούς μήνες. Θα αναφερθώ στους νεκρούς μας της περιόδου 1940-1945(1945 κι όχι 1944, γιατί για όσους το αγνοούν πολεμούσε τότε ο «Ιερός Λόχος» γιατί υπάρχει το βιβλίο «Αγώνες και Νεκροί 1940-1945» (αυτό που από αυτό σε παλαιότερη ανάρτησή μου είχα αντλήσει στοιχεία και σας είχα ενημερώσει, ότι ο Φριζής όχι μόνο δεν ήταν ο πρώτος Αξιωματικός που σκοτώθηκε (ανώτερος-ξεανώτερος) αλλά –κάτι που εντέχνως οι εβραίοι ποτέ δεν αναφέρουν- ήταν και ο μοναδικός ιδίου θρησκεύματος. 
Υπάρχουν περίπου 70 περιπτώσεις που κατά μεγάλο ποσοστό, σκοτώθηκαν αδέλφια στον πόλεμο(ίδιο επίθετο, ίδιο πατρώνυμο, κοινός τόπος καταγωγής και σε πολλές περιπτώσεις σκοτώθηκαν την ίδια στιγμή και στο ίδιο μέρος), ενώ για ξαδέλφια έχασα το λογαριασμό. Θα σας παραθέσω κάποιες περιπτώσεις συγγενών (τυχαία) που σκοτώθηκαν και βγάλτε τα συμπεράσματα, μόνοι σας: 
Α. 
1. Σελίδα 80. Βαβουράκης Ανδρέας του Στυλιανού. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Κοξαρέ Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης το 1915, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο ύψωμα Πούντα Νορντ (Σέντελι) στις 27/02/1941. 
2. Σελίδα 81. Βαβουράκης Κων/νος του Στυλιανού. Δεκανέας. Γεννήθηκε στην Κοξαρέ Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης το 1913, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Πέθανε στο Β1 Πεδινό Νοσηλευτικό Τμήμα-Κόσινα(τραυματίας μάχης υψώματος Πούντα Νορντ) στις 12/02/1941. 
3. Σελίδα 81. Βαβουράκης Σπυρίδων του Στυλιανού. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Κοξαρέ Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης το 1912, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο ύψωμα Πούντα Νορντ (Σέντελι) στις 17/02/1941.(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΩΝ ΒΑΒΟΥΡΑΚΗΔΩΝ)
Β 
1. Σελίδα 99. Βρέντζος Γεώργιος του Εμμανουήλ. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στα Ανώγεια Ρεθύμνης το 1917, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο ύψωμα Πούντα Νορντ (Σέντελι) στις 14/02/1941 
2. Σελίδα 99. Βρέντζος Δημάρατος του Εμμανουήλ. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στα Ανώγεια Ρεθύμνης το 1915, (μπορεί να ήταν δίδυμοι με τον προηγούμενο) του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο ύψωμα Πούντα Νορντ (Σέντελι) στις 14/02/1941 (προφανώς ήταν μαζί με τον προηγούμενο και σκοτώθηκαν την ίδια στιγμή).
Γ 
1. Σελίδα 283. Μαχαίρας Βενιζέλος του Νικολάου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1917, της VI Μοίρας Αντιαεροπορικού Πυροβολικού. Πέθανε στο Νοσοκομείο Χατζηκώνστα Ιωαννίνων (τραυματίστηκε σε αεροπορικό βομβαρδισμό) στις 8/01/1941. 
2. Σελίδα 283. Μαχαίρας Ελευθέριος του Νικολάου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1917, της VI Μοίρας Αντιαεροπορικού Πυροβολικού. Πέθανε στο Νοσοκομείο Χατζηκώνστα Ιωαννίνων (τραυματίστηκε σε αεροπορικό βομβαρδισμό) στις 8/01/1941 (Οι παραπάνω προφανώς ήταν δίδυμοι και πέθαναν σχεδόν μαζί).
Δ 
1. Σελίδα 288. Μετοχιαννάκης Εμμανουήλ του Σπυρίδωνος. Δεκανέας. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1912, του IV Όρχου Πυροβολικού. Φονεύθηκε στη Γέφυρα Πετράνη στις 13/04/1941 
2. Σελίδα 288. Μετοχιαννάκης Τηλέμαχος του Σπυρίδωνος. Λοχίας. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1912, του IV Όρχου Πυροβολικού. Φονεύθηκε στη Γέφυρα Πετράνη στις 13/04/1941
Ε 
1. Σελίδα 298. Μοσχογιαννάκης Ιωάννης του Σπυρίδωνος. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή Ηρακλείου το 1912, του 43ου Συντάγματος Πεζικού. Πέθανε στο Α΄ Νοσηλευτικό Τμήμα στις 10/03/1941. 
2. Σελίδα 298. Μοσχογιαννάκης Νικηφόρος του Σπυρίδωνος. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή το 1911, του 43ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο ύψωμα Πούντα Νορντ (Σέντελι) στις 21/02/1941. 
ΣΤ 
1. Σελίδα 298. Μοσχούρης Ιωάννης του Νικολάου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στους Λεπτόποδες Χίου, το 1916, του 23ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στη Χότσιτσα Μόροβας στις 18/11/1940. 
2. Σελίδα 298. Μοσχούρης Μιχαήλ του Νικολάου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στους Λεπτόποδες Χίου, το 1912, του 23ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στη Χότσιτσα Μόροβας στις 18/11/1940. 
Ζ 
1. Σελίδα 463. Τουλίκας Γεώργιος του Ιωάννη. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στη Ρητίνη Πιερίας το 1905. Πέθανε στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων(τραυματίας μάχης πλησίον χωριού Κούκιαρι) στις 30/12/1940. 
2. Σελίδα 463. Τουλίκας Νικόλαος του Ιωάννη. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στη Ρητίνη Πιερίας το 1905. Πέθανε στο ΙΙΙ Ορεινό Χειρουργείο (τραυματίας μάχης πλησίον χωριού Κούκιαρι) στις 27/12/1940. 
Η 
1. Σελίδα 472. Τσατσανίδης Ακρίτας του Πέτρου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στο Πρόδρομο Ημαθίας το 1914, του 90 Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο Κιάφε Μουρίτ στις 23/01/1941. 
2. Σελίδα 472. Τσατσανίδης Αλέξανδρος του Πέτρου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στο Πρόδρομο Ημαθίας το 1914, του 90 Συντάγματος Πεζικού. Πέθανε στο Β1 Πεδινό Νοσηλευτικό Τμήμα στις 21/01/1941. 
Θ 
1. Σελίδα 73. Αποστολόπουλος Ιωάννης του Γεωργίου. Δεκανέας. Γεννήθηκε στη Τρίπολη το 1917, του 11ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στη μάχη Σκίβοβικ στις 19/12/1940. 
2. Σελίδα 73. Αποστολόπουλος Κων/νος του Γεωργίου. Δεκανέας. Γεννήθηκε στη Τρίπολη το 1917, του 11ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στη μάχη Σκίβοβικ στις 19/12/1940. 
Ξαναλέω υπάρχουν πάνω από 70 περιπτώσεις σαν τις παραπάνω. Φυσικά για συγγενείς (ξαδέλφια) δε γίνεται λόγος. Χαμός. Αν έχετε το βιβλίο ψάξτε το. Θα σας αναφέρω μόνο μια περίπτωση συγγενών (σίγουρα ξαδελφιών) που έχουν σχέση με την περίπτωση Α που αναγράφουμε για αδέλφια (πάλι με το σόϊ των Βαβουράκηδων: 
  Βαβουράκης Ευριπίδης του Αρτεμίου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Ρεθύμνης το 1907, του 50ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύτηκε στο Μάλι Σπαντάριτ (Β. Κλεισούρας) στις 12/03/1941. 
  Βαβουράκης Στυλιανός του Δημητρίου. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Ρεθύμνης το 1919 του 29ου Συντάγματος Πεζικού. Φονεύθηκε στο Μπούμπεσι (ΒΔ Κλεισούρας) στις 13/04/1941 
  Βαβουράκης Κωνσταντίνος του Ανδρέα. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Ρεθύμνης το 1913, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Εξαφανίστηκε στο ύψωμα Πούντα Νόρντ (Σέντελι) στις 18/02/1941. 
Βαβουράκης Σπυρίδων του Εμμανουήλ. Στρατιώτης. Γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Ρεθύμνης το 1915, του 44ου Συντάγματος Πεζικού. Εξαφανίστηκε στο ύψωμα Πούντα Νόρντ (Σέντελι) στις 17/02/1941. 
Ένα σόι ξεκληρίστηκε σε ένα ύψωμα και αμφιβάλλω αν η Πολιτεία έχει τιμήσει τους συγκεκριμένους νεκρούς (υπάρχει κι άλλος Βαβουράκης από τον Άγιο Ιωάννη Ρεθύμνης αλλά αυτός σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης). 
  
  
Αυτά για τις ελληνικές περιπτώσεις «Ράϊαν» που κανείς δεν ασχολείται και το μόνο που τους νοιάζει είναι να αξιολογήσουν τη ταινία των εβραίων, ως αριστούργημα και να βαφτίσουν τους αμερικανοεβραίους σαν ήρωες. 
  
Θα σας αναφέρω και μια τραγική περίπτωση –που φυσικά κανείς και πάλι δεν ασχολείται- που είναι 8 οπλίτες, με κοινή καταγωγή που υπηρετούσαν στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων και πέθαναν από το κρύο (σε χιονοθύελλα) στο ίδιο μέρος και την ίδια μέρα (Αναγράφεται σε όλους ως αιτία θανάτου «πέθανε από ψύξη στο ύψωμα 1630 στις 22/01/1941). 
Σελίδα 220. Κουβέλης Γεώργιος από το Μαχαίρα Βόνιτσας. 
Σελίδα 261. Λώλος Γεώργιος από το Ζευγαράκι Μεσολογγίου. 
Σελίδα 292. Μίρης Πέτρος από τον Άγιο Βλάσιο Τριχωνίδας. 
Σελίδα 360. Παπαδαντώνης Ευθύμιος από τη Μπουρλέσια Μεσολογγίου. 
Σελίδα 385. Πελεκάνος Γεώργιος από τη Πεντάνασα Τριχωνίδος. 
Σελίδα 385. Πελέκης Βασίλειος από το Κρυονέρι Ναυπακτίας. 
Σελίδα 473. Τσάφας Αγησίλαος από τους Παπαδάτες Μεσολογγίου. 
Σελίδα 543. Ζώης Λεωνίδας από το Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας. 
Φαντάσου αυτοί οι άνθρωποι, κάτω από πόσο τραγικές συνθήκες, έδωσαν τη ζωή τους για τη Πατρίδα. Και τι έγινε; Ποιος ασχολήθηκε μαζί τους; Κανείς δε ξέρει τέτοια περιστατικά ή ηρωικές πράξεις Ελλήνων (αυτοκτονίες Αξιωματικών γιατί δεν ήθελαν να παραδοθούν κλπ) γιατί κανένας πλέον δεν τους ενδιαφέρει. 
Τελειώνοντας, να σας ρωτήσουμε κάτι: Αν υπήρχαν δυο αδέλφια-εβραίοι που σκοτώθηκαν στη Πίνδο ή αν το τελευταίο περιστατικό με τους νεκρούς από το κρύο συνέβαινε σε εβραίους, σήμερα θα τους είχαμε ως πρότυπα για τα παιδιά μας και χαρακτηρισμένους ως «υπερήρωες» (δικαίως); Πόσα ντοκιμαντέρ θα είχαν γυριστεί για το θέμα και πόσοι Νομάρχες, Δήμαρχοι κλπ δεν θα είχαν φτιάξει μνημεία, ανδριάντες κλπ; 
Εμ βέβαια, οι δούλοι ενδιαφέρονται μόνο για αυτούς που θα τους ξαναβγάλουν με τα λεφτά τους, ενώ τους υπόλοιπους τους γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Μήπως έχω άδικο; 
Όποιος ενδιαφέρεται (και φυσικά έχει το βιβλίο) για τις ελληνικές περιπτώσεις «Ράϊαν», ή για ηρωικά περιστατικά ή τραγικούς θανάτους κλπ ας μου στείλει μήνυμα και θα του υποδείξω, όλες τις περιπτώσεις.