Οι Διάλογοι Οργής! Ιμιτασιόν ο Ταύρος!!!!

Για τον Γιώργο όσο και στον Βενιζέλο, οι μεταξύ τους διάλογοι την Πέμπτη έδειξαν με τρόπο μη αμφισβητούμενο ότι πλέον δεν έχουν την παραμικρή πολιτική ή ψυχική επαφή και απλώς περιμένουν ο ένας το μοιραίο λάθος του άλλου.

– Με αυτόν τον όμιλο δεν υπηρετείται η ενότητα του ΠΑΣΟΚ, την οποία είμαι ταγμένος να υπηρετώ. Να αναλάβεις τις ευθύνες σου.
– Μα τι λες. Εδώ μέχρι και ο Παναγιωτακόπουλος έχει συγκροτήσει τάση. Είναι δυνατόν να μου μιλάς έτσι;
– Μα συγκρίνεις τον εαυτό σου με τον Παναγιωτακόπουλο; Αυτό είναι γελοίο! Βαγγέλη, επιμένω στο ότι αν πας σε Όμιλο τελειώνουμε!
– Κατ’ αρχάς, πώς εγώ μπορώ να εμποδίσω πανεπιστημιακούς να κάνουν, αν θέλουν, Όμιλο διακίνησης ιδεών; Θα εμποδίσω εγώ τον Τσάτσο, για παράδειγμα;
– Αν είν’ έτσι, τότε να βγεις και να τους αποδοκιμάσεις!
– Αυτά που μου λες, είναι απαράδεκτα! Τι, πας να με εξευτελίσεις;
– Βαγγέλη, ό,τι είχα να πω το είπα!
Κυνήγι… φαντασμάτων!
Και οι οξύτατοι διάλογοι συνεχίστηκαν:
– Βενιζέλος: Εγώ δεν έχω καμιά πρόθεση ούτε κόμμα μέσα στο κόμμα να φτιάξω, ούτε να διασπάσω το ΠΑΣΟΚ. Θέλω τη νικηφόρα πορεία του. Αλλά δεν είναι δυνατόν να με εκβιάζεις με αυτό τον τρόπο!
– Παπανδρέου: Βαγγέλη, ξέρω καλά τι θέλεις. Θέλεις να είσαι ο αρχηγός του 35%!
– Ε, όχι και 35%. Ήταν 38% και… βλέπουμε.
– Δηλαδή; Τι θέλεις να πεις; Αμφισβητείς το αποτέλεσμα; Είναι δυνατόν;
– Δεν το αμφισβητώ. Αλλά… ε, ξέρουμε τι έγινε σε ορισμένες περιοχές για τα ποσοστά και πώς βγήκαν κάποια ποσοστά…
– Μου φαίνεται ότι ζητάς συνδιοίκηση. Κι εγώ συνδιοίκηση δεν είμαι διατεθειμένος να σου δώσω!
– Όχι, σε γελάσανε όσοι σου είπανε για συνδιοίκηση! Αλλά για σκέψου, το γεγονός ότι μας «καθάρισες» απ’ τα όργανα του συνεδρίου τι δείχνει;
– Ποιος σας «καθάρισε»;
– Τι ποιος; Εσύ και οι δικοί σου. Θέλατε να μας ταπεινώσετε. Φερθήκατε όχι σαν νικητές, αλλά σαν εκδικητές!
– Λοιπόν, επανέρχομαι στα του Ομίλου. Κοίταξε Βαγγέλη, αυτό θέλω να ξεκαθαρίσει. Δεν κάνω βήμα πίσω!
– Μα καλά, ο Ανδρέας είχε επιτρέψει στον Σημίτη να κάνει Όμιλο. Εσύ; Πώς το παίζεις;
– Ε, λοιπόν, εσύ δε θα κάνεις. Αν κάνεις, δεν θα πάμε πλέον μαζί!
– Μα είναι δυνατόν; Τι κυνηγάς; Φαντάσματα κυνηγάς; Ή μάγισσες;
– Επιμένω, διάλεξε. Ή Όμιλο ή φεύγεις απ’ το ΠΑΣΟΚ!
– Εμένα ούτε δικαστικός επιμελητής δεν θα μπορέσει να με διώξει! Τι, ιδιοκτησία σου είναι το κόμμα;
Και ο διάλογος, έκλεισε με τα βαριά λόγια :
Βαγγέλη, τελευταία προειδοποίηση. Αν το κάνεις αυτό (σ.σ.: αν δηλαδή προχωρήσει στη συγκρότηση του «Ομίλου») δεν τη γλιτώνεις. Τελειώνεις! Διάλεξε. Κάνε τις επιλογές σου, είσαι υπεύθυνος!
Τι είναι αυτά; Δηλαδή με εκβιάζεις; Τι νομίζεις, ότι είμαι κότα; Ε, λοιπόν, κότα δεν είμαι!
Ωραία λοιπόν, κάνε ό,τι νομίζεις.
Εντάξει, γεια σου.
Πηγή: το Παρόν της Κυριακής    
Νυκτερινός Επισκέπτης 
Εμείς πως νομίζουμε οτι απο Ταύρος κατάντησες κότα;