Είπαν στους εβραίους πόσο τους λατρεύουν

«…Το παν-εβραϊκό κράτος είναι το μόνο κράτος που ασκεί παγκόσμια κυβέρνηση, ενώ τα άλλα κράτη μπορούν να ασκήσουν μόνο εθνική κυβέρνηση…Ο παν-εβραϊσμός είναι εδώ. Η σκηνή των επιχειρήσεων αλλάζει. Ο εβραίος όμως είναι πάντα ο ίδιος δια μέσου των αιώνων…»
Henry Ford

«…Βεβαιότατα οι ιουδαίοι είναι οι πιο ενσαρκωμένοι διάβολοι…»
Ουϊλιαμ Σαίξπιρ

«Οι ιουδαίοι είναι η συμφορά μας»
Heinrich Van Treitschke

«Οι ιουδαίοι είναι από ιδιοσυγκρασία ένας αντιπαραγωγικός λαός…»
Πιέρ Προυντόν

«Οι εβραίοι είναι μια τόσο καταστρεπτική, λεπρώδης και ολέθρια γενιά που αξίζει να εξολοθρευτεί πριν γεννηθεί»
Τζορντάνο Μπρούνο

«Υπήρξε ποτέ έθνος πιο πρόστυχο από τους εβραίους που δεν έχουν πετύχει τίποτε στην τέχνη και στην επιστήμη και οι οποίοι έχουν μόνο διακριθεί σε μια καταγραφή από εγκλήματα και κτηνωδία. Σε κάθε σελίδα από τα αηδιαστικά τους χρονικά σε κάνουν να αρρωστήσεις»
Charles Fourier

«Οι εβραίοι είναι κτήνη, οι συναγωγές τους χοιροστάσια που πρέπει να τα πυρπολήσουμε….ζουν από το κακό….είναι ζώα κακά που πρέπει να τα κυνηγήσουμε, όπως τα λυσσασμένα σκυλιά…»
Λούθηρος

«Ανήκουν αυτοί οι περιτετμημένοι εις την φυλή των Ναφθαλείμ ή του Ησαχάρ, πολύ ολίγο με ενδιαφέρει, αυτοί εν πάση περιπτώσει είναι οι πλέον λωποδύτες, οι οποίοι ρυπαίνουν την επιφάνεια της γης…»
Βολταίρος

«…δεν θα βρείτε στους εβραίους παρά ένα λαό αμαθή και βάρβαρο ο οποίος συγκεντρώνει από πολλού την πλέον αισχρή φιλαργυρία, την απεχθή δεισιδαιμονία με το ακατανίκητο μίσος για όλους τους λαούς οι οποίοι τον ανέχονται και τον πλουτίζουν…»
Βολταίρος

«Πως ημείς δυνάμεθα να επιτρέψομεν την συμμετοχή των εβραίων εις τον Πολιτισμόν μας, του οποίου την πηγήν και την προέλευσιν αρνούνται…»
Γκαίτε

«…εις όποια υπηρεσία επέτρεψαν να εισέλθουν, οι εβραίοι παντού καταχράστηκαν αυτήν την υπηρεσίαν…»
Φρειδερίκος ΙΙ Χοχενστάουφεν

«Ο εβραϊσμός είναι κράτος εν κράτει…»
Βίσμαρκ

«Οι εβραίοι πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ιδιαίτεροι άνθρωποι. Είναι ένα κράτος εν κράτει. Οι εβραίοι είναι οι αρχιληστές των σύγχρονων καιρών. Είναι τα ψοφίμια της ανθρωπότητας.
Μέγας Ναπολέων

«Δέκα χιλιάδες χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μισεί.
Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον.
Χιλιάδες εβραίοι θέλουν τον θάνατό μου και ένας όχι…»
Κοσμάς ο Αιτωλός


«Των Ιουδαίων το προς ημάς μίσος, υπερβαίνει και αυτό το τουρκικό μίσος»
Αδαμάντιος Κοραής

«Το Χόλυγουντ εβραιοκρατείται, άρα και τα Όσκαρ κατασκευάζονται…»
Μάρλον Μπράντο

«Τι ένας εβραίος περισσότερο, τι ένας λιγότερος…»
Νίτσε

«Ο εβραίος είναι ο εχθρός της ανθρωπότητας. Είναι αναγκαίο να στείλουμε αυτήν την ράτσα πίσω στην Ασία ή να την εξοντώσουμε…»
Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν

«οβριός κι αρματωμένος δεν γίνεται…»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

«Οι εβραίοι είναι έθνος δεισιδαιμονικόν…»
Περσαίος

«Οι εβραίοι είναι απόγονοι λεπρών και οι Αιγύπτιοι τους έδιωξαν ως μολυσμένους…»
Τάκιτος

«Οι εβραίοι είναι ελεεινό έθνος…»
Σενέκας

«Οι εβραίοι είναι διαφθορείς…»
Μωάμεθ

«Οι εβραίοι είναι παγκόσμιοι συνομώτες…»
Τύλλιος Κικέρων

«Η δράσις των εβραίων είναι η πλέον επικίνδυνη και από τους φανερούς αντιπάλους του Αμερικανικού Έθνους…»
Τζορτζ Ουάσινγκτον

«Σε οποιαδήποτε χώρα και αν εγκαταστάθηκαν οι εβραίοι σε μεγάλο αριθμό, κατέβασαν το επίπεδο της ηθικής…»
Βενιαμίν Φραγκλίνος

ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ. Ή ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ Ή ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΑΣΥΡΟΥΜΕ.

Νυκτερινός Επισκέπτης

Σας Παραθέτουμε  μία γνωστή Εβραϊκή πρακτική Εκβιασμού και προσπάθειας διασυρμού 

απο Ροΐδη Εμμονές

Τα σχόλια δικά σας 

''Κύριε Δήμαρχε της Θεσσαλονίκης,

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την επιλογή της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης να αρνηθεί την ένταξη της πόλης της Θεσσαλονίκης στο «Δίκτυο των Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας 1940-1945», με την επίκληση απολύτως απαράδεκτων και προσχηματικών επιχειρημάτων.
Η ενέργεια αυτή είναι βαρύτατα προσβλητική για τη μνήμη των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων που εξοντώθηκαν από τους ναζί. Είναι μια στάση που προξενεί αγανάκτηση στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της χώρας μας. Είναι μια συμπεριφορά που αποτελεί όνειδος για τη Θεσσαλονίκη.

Σας καλούμε να καταδικάσετε αμέσως και χωρίς επιφυλάξεις αυτήν την επιλογή. Σας καλούμε να φέρετε εσείς ο ίδιος στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου πρόταση, η οποία να εντάσσει τη Θεσσαλονίκη στο «Δίκτυο», όπου αυτονόητα έχει θέση.Σε αντίθετη περίπτωση αναλαμβάνετε εσείς ο ίδιος, προσωπικά, την ευθύνη για τη βαρύτατη δυσφήμιση της Θεσσαλονίκης απέναντι στην ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη''

Νυκτερινός Επισκέπτης

Αυτό το τελευταίο αποτελεί Ξεκάθαρο εκβιασμό Ή ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ Ή ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΑΣΥΡΟΥΜΕ.

Αυτοί ειναι λοιπόν οι Σιωνιστές 

"'ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ'': ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Δεν μπορείς να συγκρίνεις δύο ανθρώπους αξιολύπητους και να λες ότι ο ένας είναι πιο ευτυχισμένος από τον άλλον».
Με την αναφορά αυτή στον Πλάτωνα, ο Norman Finkelstein (53 ετών) Εβραίος από γονείς που επέζησαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και καθηγητής πολιτικής θεωρίας στο Πανεπιστήμιο της Πόλης της Νέας Υόρκης κλείνει την εισαγωγή του στο βιβλίο του με τίτλο «Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος – Σκέψεις σχετικά με την εκμετάλλευση της εβραϊκής οδύνης» (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001).
Κλείνει την εισαγωγή για να αρχίσει να τεκμηριώνει, με ευστοχία, την άποψη ότι σχετικά με το Ολοκαύτωμα, γύρω απ’ αυτό και, κυρίως, με βάση αυτό και τη ναζιστική θηριωδία οργανώθηκε, για απολύτως κυνικούς και απάνθρωπους λόγους, βαθύτατα και μόνον πολιτικούς, μια βιομηχανία που εξυπηρετεί όχι την παρηγοριά για τα βάσανα των Εβραίων αλλά την μοναδική, σήμερα, υπερδύναμη τα ιμπεριαλιστικά της συμφέροντα, τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ και τα κέρδη τους.
Το βιβλίο ήρθε στα χέρια μου γύρω στα τέλη Ιουλίου του 2006 όταν το κράτος του Ισραήλ, με αφορμή την αιχμαλωσία δύο Ισραηλινών στρατιωτών από την Ισλαμική οργάνωση Χεζμπολλάχ, είχε ήδη ισοπεδώσει το Νότιο Λίβανο, είχε εξοντώσει εκατοντάδες παιδιά και αμάχους ενώ οι Η.Π.Α., με την Ευρωπαϊκή Ένωση από κοντά, ενθάρρυναν τις θηριωδίες αυτές, για να εξυπηρετηθούν τα γεωπολιτικά και, προφανώς και υπέρ πάντω, τα στυγνά οικονομικά της συμφέροντα.
Είναι ένα φρικτά επίκαιρο βιβλίο που θρυμματίζει την «ήπια απολιτική γλώσσα» και την πολιτική της συνετής προσαρμογής στα κελεύσματα των ισχυρών.
Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμο να μελετηθεί διότι, εκτός της αντικειμενικής πληροφόρησης (αγαθό ουσιωδέστατο εν πλήρει ανεπαρκεία στις μέρες μας) βοηθεί αποτελεσματικά στην κατανόηση της, δυστυχώς ή ευτυχώς, πάντα ισχυρής θέσης ότι δεν υπάρχει κοινωνικό φαινόμενο που να μη είναι γεννημένο από καθαρά πολιτικές και, βεβαίως, οικονομικές αιτίες αλλά και της αλήθειας ότι οι διακηρυκτικές αρχές των ισχυρών περί «ελευθερίας» και σεβασμού του ανθρώπου αποτελούν βαρύτατη προσβολή της νοημοσύνης μας.
Ο Finkelstein δεν θεωρητικολογεί. Παραθέτει γεγονότα και κατονομάζει τους διαχειριστές του Ολοκαυτώματος.
Είναι, λέει, η πολιτική της μεταπολεμικής Αμερικής και οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ (δηλώνοντας με τον όρο αυτό την ηγεσία της πολυάριθμης επίσημης εβραϊκής κοινότητας των Η.Π.Α. και τις οργανώσεις της, κυρίως το World Jewish Congress (WJC), την AJC – American Jewish Commission, την ADL – Anti Defacuation League.
Οι Αμερικανοί ηγέτες, πράγματι, δεν ήθελαν να ακούσουν καν για το Ολοκαύτωμα, δηλαδή τα εγκλήματα, της ναζιστικής Γερμανίας που εξόντωσε εκατομμύρια Εβραίους στο όνομα της «φυλετικής καθαρότητας».
Ο λόγος: η Γερμανία (η Ο.Δ.Γ.) έγινε σημαντικός μεταπολεμικός σύμμαχος των Η.Π.Α. στην αντιπαράθεσή τους με την Σοβιετική Ένωση.
Οι μεγαλύτερες αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις γρήγορα ευθυγραμμίστηκαν με την πολιτική αυτή που επεδίωκε μια επανεξοπλισμένη αλλ’ ανεπαρκώς αποκαθαρμένη από το ναζιστικό στοιχείο Γερμανία.
Ενεργούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο για να διευκολύνουν τους παραδοσιακούς στόχους τους: την ενσωμάτωση και την πρόσβαση στην εξουσία, πολιτική και οικονομική.
Αποτέλεσμα: Η Αμερικανοεβραϊκή Επιτροπή, το φιλοσιωνιστικό Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο (World Jewish Congress – WJC) και η ADL συνεργάστηκαν με την Κυβέρνηση της Βόννης, αφού υπέγραψαν με τη Γερμανία συμφωνίες αποζημίωσης στις αρχές της δεκαετίας του 50, για να συγκρατήσουν το ογκώδες «κύμα αντιγερμανισμού» που επικρατούσε μεταξύ των Εβραίων.
Το Ολοκαύτωμα, η «Τελική Λύση» του Χίτλερ έγιναν ταμπού για τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ!
Οι αριστεροί Εβραίοι που μιλούσαν κατά της συμπαράταξης με τη Γερμανία εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης χαρακτηρίζονταν αθρόως κομμουνιστές.
Η AJC και η ADL συμμετείχαν δραστήρια στο κυνήγι μαγισσών του Μακαρθισμού.
Η AJC ενέκρινε τη θανατική καταδίκη του ζεύγους Julius και Ethel Rosenberg και υποστήριξε ότι «οι Ρόζενμπεργκ δεν ήταν πραγματικά Εβραίοι».
Ουδείς μιλούσε για το Ολοκαύτωμα.
Μεταξύ του τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του τέλους της δεκαετίας του 60 στις Η.Π.Α. υπήρχαν μόνο δύο ακαδημαϊκές μελέτες στην Αγγλική γλώσσα για την «Τελική Λύση» των Ναζί.
Βιβλία ή κινηματογραφικές ταινίες, που να θίγουν το θέμα, ελάχιστα.
Ώσπου ήρθε ο αραβοϊσραηλινός Πόλεμος των Έξη Ημερών.
Μόνον μετά τη σύγκρουση αυτή το Ολοκαύτωμα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Αμερικανοεβραίων.
Μόνον, δηλαδή, όταν το Ισραήλ άρχισε να κατέχει κεντρική θέση στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των Η.Π.Α., όταν οι Η.Π.Α. θέλησαν να χρησιμοποιήσουν το Ισραήλ ως όργανο αντιμετώπισης των καθεστώτων της Αιγύπτου ή της Συρίας, μόνον τότε άρχισε να ρέει βοήθεια πολιτική και στρατιωτική προς το κράτος του Ισραήλ αφειδώς.
Έως τότε, ο Τρούμαν στάθμιζε τις προειδοποιήσεις του State Department ότι η υποστήριξη προς ένα Εβραϊκό κράτος θα απομόνωνε τις Η.Π.Α. από τους Άραβες, ο Αϊζενχάουερ είχε επιβάλει την άνευ όρων αποχώρηση του Ισραήλ από το Σινά το 1956 και η εβραϊκή διανόηση με εξέχοντα μέλη της και την εφημερίδα Washington Post κατέκρινε την απαγωγή του Άϊχμαν, ως πράξη περίπου ναζιστικής ανομίας.
Προηγουμένως, οι εβραϊκές ελίτ το πολύ που μπορούσαν να προσφέρουν στις Η.Π.Α. ήταν να καταδίδουν στις Αρχές κάποιους Εβραίους ανατρεπτικούς (βλπ. αριστερούς).
Μετά το 1967, μπορούσαν να εμφανισθούν ως οι φυσικοί συνομιλητές των στρατιωτικοβιομηχανικών συμπλεγμάτων των Η.Π.Α. κατά των «σκοταδιστικών αραβικών ορδών» και υπέρ του «Δυτικού Πολιτισμού».
Οι ηγέτες της αμερικανοεβραϊκής ελίτ μπορούσαν πια να μπαίνουν στο Λευκό Οίκο και να συζητούν με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. για τα «Εθνικά τους συμφέροντα».
Ενώ από το 1955 έως το 1965 τα λήμματα για το Ισραήλ στο New York Times Index ήσαν λίγα (στήλες ύψους 60 ιντσών) από το 1965 έως το 1975 έφτασαν τις 260 ίντσες ύψους στηλών.
Αυτό το «στρατηγικό κεφάλαιο» έπρεπε να προστατευθεί.
Τότε, «θυμήθηκαν» το Ολοκαύτωμα και έστησαν μια, παραγωγικότατη, βιομηχανία διότι, τότε, αυτό ήταν πολιτικά σκόπιμο, διότι, τότε, το Ολοκαύτωμα ήταν πολύτιμη επιταγή στο στοίχημα του παιχνιδιού της ισχύος.
Οι πολιτικοί στόχοι δεν ήσαν οι μόνοι. Ιδιαίτερα επικερδής αποδείχθηκε και η οικονομική εκμετάλλευση του Ολοκαυτώματος η οποία απέφερε δισεκατομμύρια δολλαρίων Η.Π.Α. στα Ταμεία των οργανώσεων αυτών και, εμμέσως, σε Αμερικανούς πολιτικούς με πολιτικά στηριζόμενους από τις Η.Π.Α. δικαστικούς (εκβιαστικούς, λέει ο συγγραφέας) αγώνες στα Αμερικανικά δικαστήρια.
Οι Τράπεζες τις Ελβετίας και η Γερμανία (ξανά) ήσαν, όπως λεπτομερώς και με στοιχεία τεκμηριώνει ο συγγραφέας, τα πρώτα «θύματα» της βιομηχανίας, ενώ δεν άργησαν να πάρουν σειρά μετά το 1991 τα κράτη του πρώην σοσιαλιστικού κόσμου. Οι Ελβετικές Τράπεζες υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το 1998 1,25 δισεκατομμύρια δολλάρια Η.Π.Α. (1.250.000.000).
Το «χαριτωμένο» είναι ότι, ενώ οι αποζημιώσεις διεξεδικήθησαν υπέρ των επιζησάντων, οι δικαιούχοι ήσαν, πια, για βιολογικούς λόγους ολιγάριθμοι ή ανύπαρκτοι.
Έτσι, οι αποζημιώσεις πήγαν κατευθείαν στα Ταμεία των αμερικανοεβραϊκών κυρίως οργανώσεων.
Οι εκβιασμοί συνεχίσθηκαν. Με όπλο τις απειλές κυρώσεων από τις Η.Π.Α. σε βάρος των «κρατών – στόχων» (Πολωνία, Αυστρία κ.α.) επετεύχθησαν τεράστια κέρδη.
Οι Αμερικανικές Τράπεζες ή το Αμερικανικό Δημόσιο όμως, ουδόλως οχλήθηκαν από τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ παρά το ότι είναι βέβαιο ότι στις Η.Π.Α. βρισκόταν μεγάλος αριθμός τραπεζικών καταθέσεων Εβραίων σε αδρανείς τραπεζικούς λογαριασμούς.
Το Ολοκαύτωμα (Holocaust) έφθασε μέχρι του να αποκληθεί Holocash (Όλα Μετρητά) από τους Times του Λονδίνου.
Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί είναι μια από τις εκδηλώσεις της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν είναι το μοναδικό ούτε το σπουδαιότερο.
Θύματα ογκωδέστερων εκκαθαρίσεων ήταν 10.000.000 Αφρικανοί του Κογκό το 1891 έως το 1911 από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες για την εκμετάλλευση του ελεφαντόδοντου και του καουτσούκ.
Ένα εκατομμύριο παιδιά πέθαναν το 1991 στο Ιράκ συνεπεία των δολοφονικών κυρώσεων του Ο.Η.Ε. σε βάρος του Ιράκ για να απομακρυνθεί ο «Σαντάμ – Χίτλερ» από την εξουσία.
Σε παγκόσμια κλίμακα, εκατομμύρια παιδιά εξοντώνονται κάθε χρόνο επειδή δεν έχουν τα τραφούν.
Η Ινδονησία κατέσφαξε τον πληθυσμό του Ανατολικού Τιμόρ με τη στήριξη των Η.Π.Α. τη δεκαετία του 70 και πρόσφατα.
Σήμερα, το Ισραήλ, που εδώ και πενήντα χρόνια δεν έχει αφήσει πρωτεύουσα της Μέσης Ανατολής αβομβάρδιστη καταστρέφει το Νότιο Λίβανο (ξανά).
Για όλα αυτά καμμία σύγκριση με το Ολοκαύτωμα.
Αντίθετα η Σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν, το Κόσσοβο κ.α. αποτελούν πάντα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανοίξουν οι κρουνοί των κροκοδείλιων δακρύων της σύγκρισης με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Η οργανωμένη αμερικανοεβραϊκή ελίτ και η ηγεσία των Η.Π.Α. οργάνωσαν, συντηρούν και εκμεταλλεύονται τη βιομηχανία του Ολοκαυτώματος συντηρώντας τη θυσία αθώων ως εργαλείο για να αποκρούουν τις επικρίσεις για την πολιτική των Η.Π.Α., του Ισραήλ, να αποκομίζουν οικονομικά οφέλη και να δικαιώνουν την ηθικά αυτάρεσκη βαρβαρότητα των Η.Π.Α. και του χωροφύλακά τους στη Μέση Ανατολή.
ΑΠΟ ΤΟ www.dikigorein.eu

«Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα». Αλήθεια ή ψέματα;

Περί τα τέλη του 19ου αιώνα, ο ιατρός το επάγγελμα Σίγκμουντ Φρόϋντ, διετύπωσε μια θεωρία ψυχιατρικής θεραπευτικής. Την ονόμασε ως γνωστόν «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα», το οποίο σύμφωνα με τη ψυχαναλυτική Σχολή του, είναι ο έρωτας του υιού με τη μητέρα, με ό,τι αυτό βιολογικά, ψυχικά και αντικοινωνικά αποτελέσματα θα έχει.
Αναλύοντας τη θεωρία του Σ. Φρόϋντ, ο οποίος στο βιβλίο του «Εισαγωγή στη ψυχανάλυση», αυτό που ονομάζει «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα», το υποστηρίζει ως εξής: «Το αγόρι έχει το άγχος του ευνουχισμού, ενώ το κορίτσι το φθόνο του μορίου. Το αγόρι από τα πέντε έως τα επτά του χρόνια αναπτύσσει μια επιθυμία για αιμομικτικές σχέσεις με τη μητέρα του, τον πατέρα το βλέπει σαν αντίζηλο. Φοβάται τη τιμωρία του. Και! Αυτός ο φόβος παίρνει την αρχική μορφή, του άγχους του ευνουχισμού, ενός φόβου ότι ο πατέρας θα τιμωρήσει το αγόρι, στερώντας το μόριό του. Το κορίτσι, πάντα με τη θεωρία του Φρόϋντ, υποφέρει από το άγχος με τη μορφή του φθόνου του μορίου, νιώθει δηλαδή ότι της λείπουν τα γεννητικά όργανα. Παραπονιέται στη μητέρα της πως δεν έχει μόριο και τη κατηγορεί γι’ αυτό. Εξ αιτίας αυτού η εχθρότητα που δημιουργείται μεταξύ μάνας και κόρης, κάμει τη δεύτερη να στραφεί στο πατέρα της για να βρει ικανοποίηση και αγάπη…».
Εάν είναι δυνατόν ένας φυσιολογικός άνθρωπος να αισθάνεται έτσι. Και όχι μόνο αυτό κατά τον Φρόϋντ. Αυτός είναι ο Γενικός Κανόνας.
Πιστεύω προσωπικά ότι τέτοια συναισθήματα που περιέγραψε ο Φρόϋντ, μπορεί να νοιώθουν μόνο βαθιά ψυχικά αρρωστημένα άτομα με συμπλέγματα και παρελθόν. Ίσως η αλήθεια βρίσκεται σ’ αυτά που είπε ο βιογράφος του κ. Ε. Τζόουνς ότι «ο Σ. Φρόϋντ από μικρός είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα…».
Πόση αλήθεια και πόση αληθοφάνεια παρουσιάζει η ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόϋντ και ως ποιο βαθμό είναι δυνατό να γενικεύεται, ώστε να αφορά όλη τη κοινωνική πραγματικότητα τόσο της αρχαίας Ελλάδος, όσο και του σύγχρονου κόσμου, είναι ένα βασικό ερώτημα που μόνο ειδικοί σύγχρονοι ψυχαναλυτές τεκμηριωμένα μπορούν μα δώσουν απαντήσεις. Στη παρούσα Γραμματεία δε θα σταθώ εδώ στη ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόϋντ, διότι δεν είμαι ειδικός και δε μ’ ενδιαφέρει. Απλά θα σταθώ με πείσμα στη σκέψη του, γιατί τη θεωρία του αυτή την ονόμασε «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα», αφού δεν έχει καμία σχέση, με τη Δραματική τριλογία του ΣΟΦΟΚΛΗ, όπου το δεύτερο μέρος είναι ο «Οιδίπους τύραννος» και με το τρίτο μέρος της τριλογίας, ο «Οιδίπους επί Κολωνό», το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα μεγάλα Διονύσια το 420 π.χ.
Πιστεύω ότι η ονομασία αυτή στη θεωρία του Φρόϋντ λίαν επιεικώς θα πρέπει να χαρακτηριστεί: Άστοχη, υστερόβουλη, επιλήψιμη και συκοφαντική προς την Αρχαία Ελλάδα και το Πολιτισμό της για τους παρακάτω λόγους:
Πρώτο: Στο κεφάλαιο 21 του βιβλίου «Εισαγωγή στη ψυχανάλυση» ο Φρόϋντ γράφει: «…Η τραγωδία αυτή του ΣΟΦΟΚΛΗ είναι ένα κομμάτι ανήθικο, διότι μειώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα, αποδίδει σε θεϊκές δυνάμεις τη παρακίνηση προς το έγκλημα και παρουσιάζει την αδυναμία των ηθικών δυνάμεων του ανθρώπου που θα τον προφυλάξουν από τις εγκληματικές του τάσεις»…και συνεχίζει σε άλλο σημείο « το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα είναι εκείνο που υπέβαλε στο σύνολο της ανθρωπότητας, στο ξεκίνημα της Ιστορίας της, το συναίσθημα της ενοχής…». Εδώ βλέπουμε πόσο έντεχνα μεταφέρεται ο προβληματικός ψυχισμός του, διαστρεβλώνοντας μέσα από τη νοσηρή δική του οπτική εικόνα, τη πραγματική έννοια του δραματικού έργου του ΣΟΦΟΚΛΗ «Οιδίπους Τύραννος».
Δεύτερο: Το θέμα στον «Οιδίποδα Τύραννο» είναι η πολιτική διαδοχή στη τότε εξουσία. Διαδοχή του πατέρα από τον υιό. Εδώ ο παραμερισμός του άρχοντα πατέρα και η ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από τον υιό είναι συχνό θέμα στη μυθολογία και στα αρχαία δρώμενα. Παρόμοια συμπεριφορά με τον Λάϊο Βασιλέα των Θηβών και πατέρα του Οιδίποδα, έχουμε και στη «Θεογονία» του Ησιόδου σχετικά με τη συμπεριφορά του Κρόνου προς τον υιό του Δία. Επομένως ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ στο έργο του προσπαθεί αυτή τη διαδοχή της πολιτικής εξουσίας του πατέρα από τον υιό, να την παρουσιάσει έτσι, ώστε πολλές φορές να παίρνει τεράστιες δραματικές διαστάσεις. Επομένως άλλη είναι η σκέψη του ΣΟΦΟΚΛΗ, για τη παρουσίαση του έργου «Οιδίπους Τύραννος» κι άλλη διαστρεβλωμένη και σκόπιμα παραποιημένη σ’ ένα ανήθικο κομμάτι, που από τότε επεκτείνεται στην ανθρωπότητα και παρακινεί στο έγκλημα. Αυτό κατά τη γνώμη μου, μόνο η νοσηρή φαντασία του Φρόϋντ μπορεί να τη σκεφτεί και είναι παντελώς άδικο προς την αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία.
Τρίτο: Σύμφωνα με το μύθο, ο Οιδίπους από πολύ μικρό παιδί εγκληματικά διωγμένος από τον πατέρα του Λάϊο Βασιλέα των Θηβών, μεγαλώνει μετά από περιπέτειες, πλέον σαν βασιλόπαιδο στη Κόρινθο στα χέρια των Βασιλέων αυτής Πολύβιο και Μερόπη. Σύμφωνα με το χρησμό που πήρε ο Λάϊος, ο υιός του θα σκότωνε τον πατέρα του και θα ανέρχετο εις τον θρόνο. Γι’ αυτό επεδίωξε ο Λάϊος να εξοντώσει πάσει θυσία τον υιό του. Όταν ενηλικιώθηκε ο Οιδίπους ξεκινά να βρει τη τύχη του, αυτή ήταν αντιφατική και πολύ δραματική. Φόνος κατά λάθος του άγνωστου στον ίδιο τον πατέρα του, γάμος με την υποτιθέμενη επίσης άγνωστη μητέρα του, ενθρόνισή του με ημερομηνία λήξης λόγω αυτοτυφλώσεως κ. λπ. Το δραματικό αυτό έργο του ΣΟΦΟΚΛΗ δεν έχει καμία σχέση με τη ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόϋντ. Διότι ο Οιδίπους δεν ερωτεύθηκε την Μητέρα του, ούτε η υποτιθέμενη μητέρα του ερωτεύθηκε τον υιό της. Ο Οιδίπους δεν ήξερε. Γονείς του θεωρούσε τον Πολύβιο και τη Μερόπη. Εδώ πρόκειται για μια κοινωνική σύμβαση μιας συγκεκριμένης ιστορικής συγκυρίας με συμβολικές αποκλειστικά προεκτάσεις. Είναι φανερό ότι από ηθικοκοινωνικής απόψεως ο Οιδίπους είναι αθώος.
Τέταρτο: Ο Σίγκμουντ Φρόϋντ γεννήθηκε το 1856 στη Μοραβία. Καταγόταν από οικογένεια ραβίνων. Μεγάλωσε στη Βιέννη, ο πατέρας του ελέγετο Ιακώβ και ήταν ένας πολύ πλούσιος έμπορος. Ήταν υπερήφανος για τη καταγωγή του, η θρησκεία και ιδιαίτερα η Βίβλος, άσκησαν καθοριστική επίδραση στη ζωή του και στη διατύπωση ακόμη των θεωριών του. Είναι γνωστό ότι ο Φρόϋντ ήτο μελετητής της Βίβλου και περισσότερο από κάθε έναν εγνώριζε το χωρίο όπου οι κόρες του Λωτ, μετά τη καταστροφή των Γομόρρων, ευσυνείδητα, έκαμαν έρωτα με τον πατέρα τους.
Μετά από τα παραπάνω γεννάται το ερώτημα: Γιατί ο Φρόϋντ τη ψυχαναλυτική θεωρία του δεν την ονόμασε «Λώτειο σύμπλεγμα» που ταίριαζε περισσότερο με τη θεωρία του; Αντί αυτού επεδίωξε και εν μέρει το επέτυχε να αποπροσανατολίσει τη κοινή γνώμη από τη δραματική αυτή ανηθικότητα, διαστρεβλώνοντας το συμβολικό για την εξουσία Ελληνικό Μύθο. Στον Ελληνικό μύθο φαίνεται καθαρά ότι, ούτε ο Οιδίπους, ούτε η Ιοκάστη εγνώριζαν τη συγγένειά τους. Μόλις αποκαλύφθηκε αυτή, οι Ήρωες αυτοτιμωρήθηκαν. Άρα επρόκειτο για άτομα ηθικά, εύθικτα και αξιοπρεπή. Δυστυχώς δε ζει σήμερα ο Φρόϋντ για να αναθεωρήσει τίποτε. Έβαλε το θεμέλιο της αρρωστημένης θεωρίας που καταλήγει σε ανθελληνισμό με διαστρεβλωμένο αρχαιοελληνικό προσωπείο. Ίσως στηρίχθηκε στην αμάθεια των πολλών και στην έλλειψη αντίστασης του Φιλελληνικού πνεύματος.
Σήμερα η ψυχαναλυτική αυτή παραποίηση δε μετράει, και πιστεύω ήλθε η ώρα οι σημερινοί επιστήμονες της ψυχανάλυσης και της Ιστορικής Έρευνας της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας να τολμήσουν τη μετονομασία της ψυχαναλυτικής θεωρίας του Φρόϋντ από «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα» σε «Λώτειο σύμπλεγμα» που είναι η Αλήθεια. Διότι συκοφαντήθηκε ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, που είναι πέρα ως πέρα άδικο.

«Αναγκαίον είναι τινά τον αποδώσαντα και κρίνοντα το δίκαιον»

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ»

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ;

ΑΒΑΤΟΝ ΤΕΥΧΟΣ 37 ΔΕΚ.Συνέντευξη του ΝΤΙΜΙ ΣΑΜΙΟΥΕΛ ΜΑΝΙΑΡΑ, ένας ελληνοεβραϊκής καταγωγής «αποκωδικοποιητής των παγκόσμιων γεγονότων», διακεκριμένος οικονομολόγος, αλλά και φορέας μιας «αποκαλυπτικής γνώσης»

Πείτε μου, κύριε Μανιάρα, γιατί οι Εβραίοι θεωρούν τους εαυτούς τους «περιούσιο λαό του Θεού»;
Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε πως γεννήθηκε η ιδέα στους Εβραίους ότι είναι περιούσιος λαός πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή, από την ίδια τη γένεση του ανθρώπου. Σύμφωνα λοιπόν με τις Γραφές ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο στον Παράδεισο της Εδέμ. Ο Παράδεισος της Εδέμ βρίσκεται στο αστρικό επίπεδο κι εκεί ο άνθρωπος ήταν αθάνατος δεν είχε καμία από τις ανάγκες ή τις αδυναμίες που γνωρίζουμε, δεν αρρώσταινε, δεν προβληματιζόταν, ήταν αιώνιος και παντοτινά νέος τρεφόταν από τον ήλιο του αστρικού επιπέδου, ο οποίος είναι διαφορετικός από τον υλικό ήλιο μας!Για να δημιουργήσει ο Θεός τον Παράδεισο της Εδέμ πήρε ό,τι καλύτερο υπήρχε από τους κόσμους που είχε πρωτίστως πλάσει. Ο πρώτος απ' αυτούς τους κόσμους ήταν το βασίλειο των πετρωμάτων, από το οποίο πήρε ό,τι καλύτερο και το μετέφερε στο δεύτερο κόσμο, το βασίλειο των υδάτων. Τα καλύτερα ύδατα και πετρώματα τα μετέφερε στον τρίτο κόσμο που έπλασε: τον κόσμο των φυτών και των ζώων. Τοιουτοτρόπως, διαλέγοντας τα καλύτερα από τον τρίτο κόσμο τα μετέφερε στον τέταρτο, ο οποίος είναι ο κόσμος των αγγέλων. Ο τελευταίος κόσμος που δημιούργησε ο Θεός με τα καλύτερα υλικά από τους προηγούμενους κόσμους ήταν ο κόσμος του ανθρώπου, ο πέμπτος, ο οποίος είναι και ο τελειότερος. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι επειδή ο άνθρωπος είναι πλάσμα του πέμπτου κόσμου έχει πέντε δάχτυλα, τον βλέπουμε να συμβολίζεται στην Καμπάλα και στις μυστικές παραδόσεις του κόσμου ως πεντάλφα, το άστρο με τις πέντε άκρες που σχηματίζεται όταν ο άνθρωπος στέκεται τα χέρια και τα πόδια στην έκταση.Σύμφωνα λοιπόν με τη μυστική παράδοση ο άνθρωπος είναι το τελειότερο πλάσμα του πέμπτου κόσμου, του τελειότερου από όλους. Είναι αποτέλεσμα των καλύτερων στοιχείων που διαλέχτηκαν από τους προηγούμενος κόσμους και γι' αυτό τα περιέχει όλα. Ο άνθρωπος δηλαδή έχει μέσα του στοιχεία της γης, του νερού, των ζώων και των αγγέλων.
Αφού ο Θεός έπλασε τους αγγέλους για ποιο λόγο έπλασε και τον άνθρωπο; Είχε κάποιο ιδιαίτερο σκοπό για μας;
Ο άνθρωπος του αστρικού επιπέδου ήταν το τελειότερο δημιούργημα του Θεού! Και πράγματι ο Θεός τον έπλασε προορίζοντάς τον για συγκυβερνήτη του σύμπαντος. Σκοπός δηλαδή του ανθρώπου ήταν και είναι να εξελιχθεί ώστε να γίνει θεός και να σταθεί δίπλα στov Πατέρα του. Αυτός ο πρώτος άνθρωπος ονομαζόταν Αδάμ, ο οποίος ήταν ερμαφρόδιτος... η Εύα δημιουργήθηκε αργότερα κατά επιθυμία του Αδάμ.Σε αυτό το σημείο πρέπει να ειπωθεί ότι υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στη δημιουργία των πέντε κόσμων: Οι τέσσερις πρώτοι κόσμοι δημιουργήθηκαν από τον Θεό με ήχους, ενώ ο πέμπτος από την πρoσωπική του επιμέλεια. Αυτή η διαφορά ήταν που έκανε τον αρχηγό των αγγέλων του τέταρτου κόσμου, τον Εωσφόρο, να ζηλέψει και να εναντιωθεί στo τελειότερο πλάσμα του Θεού-Πατέρα, τον Αδάμ.Ο Εωσφόρος για να εμποδίσει την εξέλιξη του Αδάμ μύησε την Εύα στη γνώση του έρωτα, στο σεξ. Οι Πρωτόπλαστοι με το που έκαναν την ερωτική πράξη πέρασαν από το αστρικό επίπεδο στο υλικό, στον κόσμο μας. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ο έρωτας είναι δημιούργημα του Εωσφόρου, ενώ η αγάπη είναι δημιούργημα του Θεού. Με τον έρωτα μικραίνεις την ψυχή σου, ενώ με την αγάπη τη μεγαλώνεις.Από εδώ ξεκινάει το θέμα του Εβραϊσμού. Η Εύα μετά την ερωτική πράξη που είχε με τον Εωσφόρο γέννησε τον Κάιν, από τον οποίο κατάγονται όλες οι υπόλοιπες φυλές των ανθρώπων, ενώ από τα παιδιά που γέννησε με τον Αδάμ κατάγονται οι Αδαμιστές ΕβραίοιΜε τους Αδαμιστές αυτούς, τα παιδιά δηλαδή του Αδάμ, ο Θεός έκλεισε συμφωνία, διαθήκη, γιατί διαθήκη σημαίνει συμφωνία, ότι μέσω αυτών θα επανέλθει ο άνθρωπος στο αστρικό επίπεδο. Σκοπός λοιπόν των Αδαμιστών είναι ο άνθρωπoς να βρει την αιώνια ειρήνη σε αυτόν τον κόσμο και έτσι να οδηγηθεί στον δρόμο του μοναδικού πατέρα-Θεού. Έτσι οι Αδαμιστές Εβραίοι έγιναν ο περιούσιος λαός του Θεού. Ωστόσο οι Αδαμιστές ήρθαν σε επαφή με τους Καϊνιστές, τα παιδιά του Κάιν, τις υπόλοιπες φυλές δηλαδή του κόσμου και έχασαν όσες από τις ιδιότητες είχαν κληρονομήσει από τον πατέρα τους. Λίγοι μονάχα ήταν αυτοί που διατήρησαν την καθαρότητά τους και συνέχισαν να επικοινωνούν άμεσα με τον Θεό. Ένας από τους Αδαμιστές ήταν ο Νώε. Ο Θεός προκάλεσε τον Κατακλυσμό για να καθαρίσει τον υλικό κόσμο από τους Καϊνιστές και γι' αυτό έσωσε μόνο τον Νώε και την οικογένειά του...Ναι, αλλά στις μυθολογίες των υπολοίπων λαών της ανατολικής Μεσογείου έχουμε κι άλλους που διασώθηκαν από τον Κατακλυσμό. Για παράδειγμα στην Ελλάδα αναφέρεται ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα...Όσοι σώθηκαν από τον Κατακλυσμό, σώθηκαν μετά από παρέμβαση του Εωσφόρου...
Δηλαδή οι 'Ελληνες και όλοι οι Μεσοποτάμιοι σώθηκαν από τον Σατανά;
Ναι! Άλλωστε όλοι οι Καϊνιστές είναι παιδιά, όπως ανέφερα, του Σατανά του οποίου ο σκοπός είναι να μην αφήσει τον άνθρωπo να εξελιχθεί σε θεό! Και εδώ μπλέκονται οι Έλληνες.Ο Εωσφόρος για να εμποδίσει τους Αδαμιστές διάλεξε από τους Καϊνιστές τη φυλή με την υψηλότερη ευφυΐα τους Έλληνες. Οι Έλληνες ήταν ο περιούσιος λαός του Εωσφόρου! Σ' αυτούς έδωσε όλη τη δική του γνώση και τους βοήθησε να εξελιχθούν, ώστε να εμποδίσουν το έργο των Αδαμιστών. Οι θεοί του Ολύμπου ήταν οι ακόλουθοι άγγελοι του Εωσφόρου, που μέσω αυτών οι Έλληνες πήραν τη σοφία του. Ο Εωσφόρος ήταν που έδωσε όλες τις επιστήμες στους Έλληνες με σκοπό να εκμεταλλευτεί την ευφυΐα τους για να εμποδίσει τους Αδαμιστές να ξαναβρούν το χαμένο Παράδεισο. Έτσι άρχισε ο ανταγωνισμός των δυο αυτών φυλών, της ελληνικής και των Αδαμιστών Εβραίων.
Όλη δηλαδή η ελληνική σοφία είναι έργο του Εωσφόρου;
Η σοφία των αρχαίων Ελλήνων, ναι, προέρχεται από τον Εωσφόρο ώστε να καταπολεμήσει τους Αδαμιστές. Με τον καιρό όμως οι Έλληνες αναπτύσσοντας τη φιλοσοφία τους έφτασαν στο επίπεδο να δουν την αλήθεια και να καταλάβουν ότι ο Θεός είναι τελικά ένας. Ωστόσο οι περισσότεροι Έλληνες βρίσκονταν πάντοτε κάτω από την επήρεια του Σατανά, αφού ο έρωτας ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ιδανικά της φυλής.Το σεξ έπαιζε μεγάλο ρόλο στις τελετουργίες αλλά και στη στάση ζωής τους, όμως όπως τόνισα το σεξ δόθηκε από τον Εωσφόρο στον άνθρωπο σαν δόλιο δώρο, ώστε να μην εξελιχθεί σε θεό και συγκυβερνήτη του σύμπαντος. Γι' αυτό και βλέπουμε ότι οι Έλληνες είχαν θεό του έρωτα αλλά όχι θεό της αγάπης. Εκτός αυτού, είναι γνωστό στην κάθε μυστική παράδοση ότι μόνο η αποχή από τον έρωτα (δηλαδή το σεξ) μπορεί να φέρει την ολοκλήρωση και την ελευθερία της ψυχής.Εδώ έρχεται και η άμωμη σύλληψη του Χριστού. Ο Υιός του Θεού ήρθε στη Γη χωρίς να γίνει η ερωτική πράξη. Αλλά και με τον ερχομό του Ιησού γίνεται η μεγάλη αλλαγή. Έτσι, ενώ μέχρι την εμφάνιση του Χριστού ο περιούσιος λαός του Θεού ήταν ο εβραϊκός, με τη σταύρωση του Υιού Του και τη διάδοση της διδασκαλίας του, περιούσιος λαός γίνεται ο ελληνικός! Οι Έλληνες είναι αυτοί που θα οδηγήσουν όλους τους υπόλοιπους λαούς στη σωτηρία και στη θέωση, γιατί είναι αυτοί που μέσω της ευφυΐας τους αντιλήφθηκαν πρώτοι την πλάνη του Σατανά και αποδέχτηκαν το Λόγο του Ιησού.Μέσω της ελληνικής γλώσσας ο Λόγος του Ιησού μεταδόθηκε στον κόσμο και μέσω της δυναμικής των Ελλήνων κρατήθηκε ο Χριστιανισμός στον κόσμο. Μάλιστα όλα αυτά που γίνονται σήμερα, το ότι δηλαδή η Ελλάδα έχει χάσει το μεγαλείο της, το ότι πηγαίνουν να της κλέψουν την ιστορία της, η συρρίκνωση του Ελληνισμού κ.λπ. οφείλονται στη μεταστροφή των Ελλήνων από περιούσιο λαό του Εωσφόρου σε περιούσιο λαό του Ιησού. 'Ο,τι είχε δώσει παλιότερα ο Εωσφόρος στους 'Ελληνες έχει αρχίσει και το παίρνει πίσω. Θέλει να εξαφανίσει όλη την ελληνική παράδοση και να εξαφανίσει τους 'Ελληνες. Ωστόσο μπορεί να χάνουμε στον υλικό κόσμο, κερδίζουμε όμως σε πνευματικό επίπεδο, αφού ο μοναδικός λαός που μπορεί να σώσει τον κόσμο σήμερα είναι ο ελληνικός!
Υπάρχουν σήμερα Αδαμιστές Εβραίοι και ποια είναι η σχέση τους με τους Έλληνες;
Ένας από τους γνωστότερους Αδαμιστές της εποχής μας ήταν ο Αϊνστάιν. Αυτήν τη στιγμή όμως το μεγαλύτερο ποσοστό των Αδαμιστών Εβραίων βρίσκεται στο Ισραήλ, ενώ οι περισσότεροι Καϊνιστές Εβραίοι είναι απλωμένοι στην Οικουμένη. Οι Καϊνιστές Εβραίοι έχοντας χάσει παντελώς τη χάρη του Θεού συνεργάζονται με τον Εωσφόρο και είναι αυτοί που σήμερα βρίσκονται πίσω από κάθε κακό της ανθρωπότητας.Οι Καϊνιστές Εβραίοι ήταν που ξεκίνησαν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με στόχο να συγκεντρώσουν τους Αδαμιστές ώστε είτε να τους θανατώσουν, όπως και το έκαναν, είτε για να τους στείλουν στο Ισραήλ, με σκοπό να τους εγκλωβίσουν ώστε να μπορούν να ελέγχουν τον κόσμο ελεύθερα. Οι Καϊνιστές Εβραίοι σήμερα, είναι αυτοί που προωθούν την παγκοσμιοποίηση, την ομογενοποίηση των λαών. τον άκρατο καταναλωτισμό και τον υλισμό. Αυτοί κατέχουν την εξουσία και τον πλούτο του πλανήτη και προωθούν την απόρριψη των αξιών και των ιδανικών της ανθρωπότητας. Θέλουν να φτιάξουν έναν κόσμο που να τον ελέγχουν και να τον χειρίζονται σύμφωνα με τις ορέξεις του Εωσφόρου.Αντίπαλοι όμως σήμερα των Καϊνιστών Εβραίων δεν είναι μόνο οι Αδαμιστές, αλλά και οι 'Ελληνες! Γιατί οι 'Ελληνες έχοντας τώρα τη χάρη του Θεού προσπαθούν να διατηρήσουν το Λόγο Του, να κρατήσουν τις αξίες και τα ιδανικά της ανθρωπότητας με τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στη θέωση, δηλαδή την αγάπη και την ελευθερία. Κι όταν θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία, ο Χριστός τους πρώτους που θα ζητήσει να εμφανιστούν μπροστά Του θα είναι οι Έλληνες, ο σημερινός περιούσιος λαός Του!

Γιατί μετά από 2000 Χρόνια Χρειάστηκε να Γίνει το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ;

Γιατί μετά από 2000 χρόνια χρειάστηκε να γίνει το ολοκαύτωμα των εβραίων για να δημιουργηθεί το κράτος του Εβραίων; 
Θα ξεκινήσω αυτό το θέμα της πολιτικής ψευδαντιπαλότητας με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Μερικοί θα σκεφτείτε πώς θέλω να αμφισβητήσω το Ολοκαύτωμα ; 
ΟΧΙ
Δεν με ενδιαφέρει πόσοι Εβραίοι σκοτώθηκαν, αν ήταν 6 εκατομμύρια ή 6 δισεκατομμύρια καταδικάζω την κάθε είδους γενοκτονία !
Ωστόσο η ερώτησης μου είναι σε όλους σε σας, για να συμμετέχετε σε αυτήν την μέγα ανακάλυψη του όπλου του αντιπάλου μας, που κατάφερε με αυτό το όπλο που λέγετε ΨΕΥΔΑΝΤΙΑΠΛΟΤΗΤΑ να κατακτήσει όλον τον κόσμο.
Πιστεύω ότι, όπως Ο Χριστός και ο Αντίχριστος στοιχειακά ανύπαρκτες αντίπαλες δυνάμεις, έχουν κατασκευαστεί από εβραϊκό Ιερατείο για να μπορούν να ελέγχουν τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Χριστό, αλλά και τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Χριστό και εξ αντίδρασης καταφεύγουν στον Αντίχριστο.
Στην συνέχεια κυβερνούν όλους τους ανθρώπους δια μέσω του Χριστού ( και άλλων ιουδαϊκών θρησκειών όπως ο μουσουλμανισμός, ιουδαϊσμός ) και του Αντίχριστου που είναι οι άνθρωποι τις σύγχρονης κοινωνίας, οι αναλώσιμοι που δεν πιστεύουν σε τίποτα εκτός των καταναλωτικών αγαθών. ( δηλαδή δεν πιστεύουν σε αρχές, αξίες κ.λπ)
Αλλά ταυτόχρονα προκαλούν και θρησκευτικούς πολέμους μεταξύ των ανθρώπων όταν θέλουν την αποδυνάμωση τους.
Το ίδιο ακριβώς πράττουν και στην πολιτική .
Πιστεύω πώς πίσω από κάθε πολιτική ιδεολογία βρίσκετε και ένας εβραίος, Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός, Καπιταλισμός, Φεμινισμός, Αναρχισμός, Ιμεριαλισμός, κ.λπ πιστεύω με μια μελέτη αρκετών χρόνων πώς οι ιδεολογίες από άκρο αριστερά έως και άκρο δεξιά είναι κατασκευασμένες από το εβραϊκό Ιερατείο.
Θέλω φυσικά και τις δικές σας μελέτες , περιμένω και τα δικά σας στοιχεία.
Ξεκίνησα την συζήτηση με το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα από τους Ναζί και θέλω να συνεχίσω με τις παρακάτω ερωτήσεις.
1. Πόσοι ήταν οι Εβραίοι στην Ευρώπη το 1940, εφ όσον γνωρίζουμε πώς είχαν εξοντωθεί στο ολοκαύτωμα 6 εκατομμύρια εβραίοι 2,5 εκατομμύρια είχαν φύγει στην Παλαιστίνη και είχαν μείνει αν θυμάμαι καλά άλλοι 2 εκατομμύρια εβραίοι, δηλαδή η Ευρώπη είχε το 1940 πάνω από 10 εκατομμύρια εβραίους ;
2. Γιατί μετά από σχεδόν 2000 χρόνια χρειάζεται να εξοντώσει 6 εκατομμύρια εβραίους ο Αδολφ Χιτλερ για να μετακινηθούν οι εβραίοι από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη, με σκοπό να φτιάξουν το δικό τους κράτος το 1949, δηλαδή μόλις 4 χρόνια μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ;
3. Για να δημιουργηθεί ένα κράτος από το μηδέν και από επαναπατριζόμενο πληθυσμό χρειάζεται σχέδια, σχολεία, καθηγητές, νόμους, στρατό, χρήματα, Νοσοκομεία, σύστημα υγείας, εργοστάσια, κτήρια, κατοικίες συνθήκες διαβίωσης, και γενικά υποδομές, υποστήριξη από τις κυβερνήσεις, όλα αυτά δεν γίνονται σε 4 χρόνια, χρειάζονται πολλές δεκαετίες για να γίνουν όλα αυτά.
Στην περίπτωση της δημιουργίας του εβραϊκού κράτος αυτά πρέπει να είχαν προσχεδιαστεί, αυτό σημαίνει ότι προτού εμφανιστούν στην εξουσία οι ναζί κάποιοι τα είχαν προσχεδιάσει όλα αυτά και γνώριζαν την εξέλιξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ;
4. Που γνώριζαν οι σχεδιαστές της δημιουργίας του Ισραήλ, ότι θα έρθει στην εξουσία ο Αδόλφ Χίτλερ και θα εξοντώσει τους εβραίους για να τους αναγκάσει να φύγουν από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη ;
5. Αυτοι που σχεδίαζαν το Ισραήλ θα πρέπει να είχαν βρει και έναν τρόπο να εφαρμόσουν το σχέδιο τους, διότι τότε στην Παλαιστίνη ήταν ελάχιστοι η εβραίοι, και ως εκ τούτου δεν θα ήταν εφικτή η εφαρμογή του σχεδίου χωρίς τον Εβραϊκό πληθυσμό, ποιο τρόπο θα εφάρμοζαν οι σχεδιαστές του Ισραήλ για να φέρουν τους εβραίους από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη αν δεν ήταν οι Ναζί ;
6. Αν δεν υπήρχαν οι ναζί δεν θα ήταν δυνατή η δημιουργία του Ισραήλ, διότι η περιοχή της Παλαιστίνης ήταν υπό Άγγλο Γαλλική κυριαρχία και ως εκ τούτου μόνον η πτώση των Ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών θα μπορούσε να αυτονομήσει την ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης.
Μήπως το σχέδιο των Ναζί και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος κατά των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών και ο διωγμός των Εβραίων, που τους ανάγκασε να επιστρέψουν μετά από σχεδόν 2000 έτη στην Παλαιστίνη, ήταν το ιδανικό αποτέλεσμα για τους σχεδιαστές του Ισραήλ ;
7. Εφ όσον όμως οι ναζί με τον Άδολφ Χίτλερ είχαν δεσμεύσει όλες τις περιουσίες των εβραίων στην Ευρώπη, πώς κατάφεραν οι Εβραίοι να δημιουργήσουν ένα κράτος χωρίς χρήματα, από πού κατάφεραν να βρουν χρήματα σε μόλις 4 χρόνια για να εγκατασταθούν σε μια εχθρική προς αυτούς περιοχή από άραβες, να αποκτήσουν εξοπλισμό - στρατό, οικονομία, υποδομές, αποκατάσταση των 2,5 και πλέον εκατομμυρίων εβραίων, Νοσοκομεία, σύστημα υγείας, κτήρια, εργοστάσια κ.λπ χωρίς καμία αρχική υποδομή, που βρήκαν τα χρήματα στο τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και στο τέλος της μεγαλύτερης σφαγής των εβραίων ; 
Θα ήθελα να σκεφτείτε με ελεύθερο πνεύμα αμφισβήτησης και να δώσετε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ο καθένας με τις γνώσεις του.
Σίγουρα θα έχετε και εσείς απορίες και ερωτήματα θέστε τις και περιμένω τους φίλους μας, τους αξιότιμους Ραβίνους ή Ραβινόφιλους να μας απαντήσουν σε αυτές τις ερωτήσεις.

Νυκτερινός Επισκέπτης

Μία Ενδιαφέρουσα διαστροφική προσέγγιση απο τον epanellinismo   

μπορεί να παίζει τέτοιο σενάριο; Δεν ξέρω..... με τους Εβραίους τα πάντα είναι πιθανά ,,,,

Αδαμάντιος Κοραής

«Των Ιουδαίων το προς ημάς μίσος, υπερβαίνει και αυτό το τουρκικό μίσος»

Αδαμάντιος Κοραής  

ΕΕβραίοι: Οι διαστρεβλωτές της Ελληνικής Ιστορίας

Συντάκτης: Κωνσταντίνος
Συνεργάτης
Στήν Ιστοσελίδα The Official Web Site of KIS, the Central Jewish Council of Greece  Που παραπέμπει στην ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ KΟΙΝΟΤΗΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ μεταξύ των άλλων γράφει :
"Στον Έλληνο-Ιταλικό Πόλεμο του 1940, ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που έπεσε ηρωικά μαχόμενος, ήταν ο Χαλκιδέος Εβραίος Συνταγματάρχης Μορδοχαίος Φριζής. "  
........................................................................................................................................................................

Κον Ιάκωβο Φριζή Χάϊφα 9 – 1- 2006
Π. Μελά 38 15343 Αγ. Παρασκευή
Τηλ/φαξ: 210-6002690
Κιν:6945992920
e-mail:iakfrizis@yahoo.gr

Αγαπητέ Κε Φριζή

Εχοντας διαβάσει το πρόσφατο άρθρο σας στην «Αυγή» θα ήθελα να σας εκφράσω τις εξής σκέψεις.

1. Λυπούμαι ……….
4. Τέλος ήθελα να σας παρακαλέσω να κάνετε μια έντιμη πράξη όσον αφορά τον αείμνηστο ήρωα πατέρα σας. Να παρακαλέσετε το Εβραϊκό μουσείο, το ΚΙΣ και άλλους εβραϊκούς παράγοντες να σταματήσουν να τον αναφέρουν σαν τον πρώτο Έλληνα ανώτερο αξιωματικό που έπεσε στον πόλεμο του 1940 (Σας παραθέτω συνημμένα τα ονόματα των 9 ανωτέρων αξιωματικών που σκοτώθηκαν πριν απο τον πατέρα σας – προϊόν όχι καμιάς βαθυστόχαστης ιστορικής έρευνας αλλά απλής ανάγνωσης του βιβλίου «Αγώνες και Νεκροί του Ελληνικού Στρατού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» (1990) που πουλάει το Γραφείο του ΓΕΣ στην οδό Σόλωνος). Περιττό να προστεθεί ότι η αξία της θυσίας του πατέρα σας δεν έχει καμιά σχέση με την ημερομηνία της και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι από την πρώτη στιγμή πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας σε νευραλγική θέση. Μόνο αυτή η – δυστυχώς συχνά επαναλαμβανόμενη – ανακρίβεια μπορεί να εκθέσει και σας και την εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας σαν διαστροφείς της ελληνικής ιστορίας, έστω και αν η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη παρόμοιου τύπου διαστροφές που όμως δεν φαίνεται να συγκινούν τους ανθρώπους της επιλεκτικής συνείδησης.

Με τιμή
Σαμ Χασσίδ
Αναπλ. Καθηγητής
TECHNION – ISRAEL INST. Of TECHNOLOGY
HAIFA 32000 – ISRAEL

Υ.Γ Οι επόμενοι ανώτεροι αξιωματικοί έπεσαν προ του αειμνήστου Αντισυνταγματάρχη Μαρδοχαίου Φρίζη:Ταγματάρχης Αλιβιζάτος Τζάνης του Κοσμά (20-11-40)Ταγματάρχης Γαζής Ευάγγελος του Γεωργίου (3-12-40)Συνταγματάρχης Διαμαντόπουλος Νικόλαος του Μιλτιάδου (αυτόκτόνησε 8/11/40)Ταγματάρχης Ζακυνθινός Ζώης του Ευσταθίου (3/12/40)Αντισυνταγματάρχης Κεφαλόπουλος Χαράλαμπος του Ιωάννη (22/11/40)Αντισυνταγματάρχης Κιρμιζάκης Δημοσθένης του Γεωργίου (1/11/40 στον βομβαρδισμό των Χανίων)Ταγματάρχης Μαντούβαλος Παναγιώτης του Ηλία (17/11/40)Ταγματάρχης Μπελίτσας Παναγιώτης του Σταματίου (4/12/40)Ταγματάρχης Ριγανάκος Ζαχαρίας (19/11/40)......................................................................................................................

Το πρώτο μέρος που σας παραθέτουμε, είναι το τι αναγράφεται ως επικεφαλίδα για τον ήρωα Φριζή (έχουμε διευκρινίσει ότι κι εμείς τον θεωρούμε ήρωα, όπως και τους υπόλοιπους 15.000 που σκοτώθηκαν στον Β΄ΠΠ) στην επίσημη ιστοσελίδα του κεντρικού ισραηλιτικού συμβουλίου…ο πρώτος Αξιωματικός που σκοτώθηκε κλπ….
Στο δεύτερο μέρος (το δανειστήκαμε από την ιστοσελίδα του Κοέν) κάποιος εβραίος από το Ισραήλ, «κράζει» το γιο του Φριζή και τον παρακαλεί να κάνει μια έντιμη πράξη(με λίγα λόγια τους λέει άτιμους), δηλαδή να σταματήσουν αυτός και όλοι οι εβραίοι κάτοικοι Ελλάδας, να διαστρεβλώνουν την Ιστορία. Δηλαδή με λίγα λόγια, τους πήρανε χαμπάρι και οι δικοί τους. Φυσικά οι εβραίοι (όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα τους), δεν αναφέρονται στον πρώτο ανώτερο αξιωματικό που σκοτώθηκε, αλλά γενικά στον πρώτο αξιωματικό, ανεξαρτήτως βαθμού (κι όμως τα κατάφεραν και ο κόσμος ξέρει το Φριζή κι όχι την αλήθεια).
Όλ’ αυτά τα είχαμε επισημάνει στο κείμενό μας με τίτλο, «Μαρδοχαίος Φριζής. Ο εβραίος Ράμπο». Και μετά με κράζουνε, ως αντισημίτη....
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Ο"Ελληνας" εβραίος Ζαν Κοέν «Δούρειος Ίππος» κατά του Ελληνισμού;

Είχαμε αναρτήσει πριν καιρό ένα θέμα με τίτλο ΣΤΑΡΣ ΕΒΡΑΙΟΙ Ή ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΓΩ ΣΙΩΝ και συγκεκριμένα το επιμελήθηκε ο Συνεργάτης μας Κωνσταντίνος . Εάν επισκεφτούμε την σελίδα του ΚΟΕΝ τελικά μας επιβεβαιώνει σε πολλά που γράψαμε. Ότι δηλαδή δεν μπορεί κάποιος χωρίς μέσο και σπρώξιμο να αναδειχτεί πουθενά και «δια του λόγου το αληθές», ως απόδειξη ότι εβραίοι ,που είναι το 0,2% του πληθυσμού της Γής που με τα χρήματά τους έχουν κατακτήσει τα πάντα ,έχουν κερδίσει το μισά Νόμπελ. Ο κατά τα άλλα «Έλληνας» Κοέν εκθειάζει τον Σόρος τον μεγαλύτερο Ανθέλληνα και χρηματοδότη των Σκοπίων ,ως τον μεγάλο Φιλάνθρωπο του κόσμου .!!!
Τι να πω Ντροπή ; Αίσχος; δεν ξέρω…
Εκθειάζει επίσης το πόσο ανώτερη ράτσα είναι οι εβραίοι σε σχέση με τους Άραβες ,αυτή και μόνο η σύγκριση τον χαρακτηρίζει μέγα ρατσιστή ,και δεν σταματά εκεί , αλλά συνεχίζει λέγοντας πως η διαφορά με τους λοιπούς λαούς έγκειται στην παιδεία των εβραίων!!!
Όλα αυτά τα αναφέρω διότι τελικά οι πολιτικοί μας είναι μεγάλα λαμόγια ,μαλάκες και ανίκανοι. Και εξηγούμαι: Ο «Έλληνας» Κοέν αυτός ο «Δούρειος Ίππος» ήταν σύμβουλος επικοινωνίας (image-maker) στους:
• Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, 1988 - 90.
• Υπουργός Γεράσιμος Αρσένης, 1992 - 93.
• Υποψήφιος Δήμαρχος Σωτήρης Παπαπολίτης, 1990.
• Βουλευτή Β’ Αθηνών Κυριάκο Μητσοτάκη 2004
Και
Επειδή μέχρι τον Απρίλιο του 1990 δεν υπήρχαν επίσημες σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας διετέλεσε επί δύο δεκαετίες ως ανεπίσημος αγωγός επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών. Παράλληλα, ήταν ανεπίσημος σύμβουλος διαφόρων Ελληνικών Κυβερνήσεων σε θέματα Μέσης Ανατολής.
Αυτά δεν τα βγάζω από τον μυαλό μου τα γράφει ο ίδιος στο Βιογραφικό του……
Τελικά τι είναι Ο «Έλληνας» Κοέν ο «Δούρειος Ίππος» του Σιωνισμού εναντίον του Ελληνισμού;

Αυτός Είναι ο Ανθέλληνας Συνάδελφός μου ...΄Αισχος...

Την παρακάτω συνέντευξη του καθηγητή του Παντείου Πανεπισττημίου κ. Αλ. Ηρακλείδη δεν έχασε φυσικά την ευκαιρία να αξιοποιήσει ο σκοπιανικός Τύπος για να εκθέσει την “αξιοπιστία” και την επιχειρηματολογία της Χώρας μας.
Ως πότε, όμως, ο ελληνικός λαός θα ανέχεται τέτοιους καθηγητές να καλλιεργούν ανθελληνικά αντανακλαστικά και μειοδοτικές ιδεοληψίες στα ελληνικά πανεπιστήμια, να επιλέγουν τους διαδόχους τους στις πανεπιστημιακές έδρες με τις ίδιες ιδέες προωθώντας και αναπαράγοντας τον πνευματικό και ιδεολογικό γενιτσαρισμό στην ανώτατη εκπαίδευση;
«Έχουμε κάνει μέγα φάουλ με τις περιουσίες των Σλαβομακεδόνων»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΤΑΣΟ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
Ο καθηγητής διεθνών σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου Αλ. Ηρακλείδης είναι εξοικειωμένος με τον χώρο της ΠΓΔΜ: Ο πατέρας του ήταν ο πρώτος μεταπολεμικός πρόξενος της Ελλάδας στα Σκόπια (το 1958) και πρεσβευτής τα τελευταία χρόνια προεδρίας του Τίτο, ενώ ο ίδιος έχει διατελέσει κι εμπειρογνώμονας του υπουργείου Εξωτερικών για τις μειονότητες. Οι απόψεις του, λοιπόν, για τις διαφορές των δυο πλευρών και για την τελευταία επιστολή Γκρούεφσκι προς Καραμανλή έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 
ΑΛ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ 
*«Προφανώς η ΠΓΔΜ σκληραίνει τη στάση της τόσο για διαπραγματευτικούς λόγους όσο και προκειμένου να αμαυρώσει την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς, και ειδικά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, κάτι που “πονάει” περισσότερο», είναι η γενική του εκτίμηση.
 - Πώς θα μπορούσε να απαντήσει η Αθήνα
«Δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Περιορίζομαι, ωστόσο, σε δύο σημεία. Πρώτον, η απάντησή μας πρέπει να είναι πιο ήπια και διαλλακτική. Δεύτερον, πρέπει να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, δηλαδή να επιμένουμε στα περί “ανύπαρκτων Σλαβομακεδόνων”. Οι αριθμοί στην Ελλάδα μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα μεγάλοι (μιλάμε για 30.000-40.000), αλλά οι άνθρωποι αυτοί ζουν στη χώρα μας και είναι υπαρκτοί. Ορισμένοι έχουν “μακεδονική” εθνική συνείδηση, ενώ κάποιες άλλες χιλιάδες έχουν ενταχθεί πλήρως στον ελληνικό εθνικό κορμό. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει κίνδυνος για την ελληνική εδαφική ακεραιότητα», μας λέει.
*Και προσθέτει: «Το να επιμένουμε ότι δεν υπάρχει μια εθνοτική μειονότητα ή ομάδα δεν είναι ζήτημα νομικό (δηλαδή εάν τους αναγνωρίζουμε), αλλά θέμα πραγματικό, όπως είχε γνωματεύσει και το Διεθνές Δικαστήριο το 1930 σε σχέση με τις εκατέρωθεν κοινότητες σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Επίσης με βάση τις αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΑΣΕ (κείμενο Κοπεγχάγης του 1990) υπάρχει η αρχή του αυτοπροσδιορισμού».
 - Και αν το θέμα φθάσει στο Στρασβούργο;
«Εάν καταλήξει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε δεινή θέση. Τους δημεύσαμε τις περιουσίες το 1949-50 χωρίς καν δικαστικές αποφάσεις. Οταν μεθαύριο θα προσφύγουν, η χώρα μας θα αναγκαστεί να πληρώσει. Στο θέμα αυτό έχουμε κάνει “φάουλ” βεληνεκούς για δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα». 
*Σύμφωνα με τον Αλ. Ηρακλείδη είναι ανάγκη να ανατραπούν τα επιχειρήματα των Σκοπίων: ότι η Ελλάδα παραμένει αδιάλλακτη, ότι δεν αναγνωρίζει ύπαρξη έθνους στη γειτονική χώρα και ότι δεν αναγνωρίζει τα «εθνοτικά αδέλφια» τους στη Β. Ελλάδα. 
 - Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
«Πρώτον, να αναγνωρίσουμε στους συνομιλητές μας τα λάθη διαχείρισης του θέματος στο παρελθόν. Δεύτερον, να αναγνωρίσουμε ότι απέναντί μας έχουμε ένα άλλο έθνος των Βαλκανίων, και μάλιστα όχι το τελευταίο που δημιουργήθηκε, αλλά το προτελευταίο, καθώς ακολούθησαν οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι. Αρα, να παραδεχτούμε ότι πρόκειται περί ενός έθνους με ιστορία εκατό χρόνων».
 - Να δεχτούμε ότι υπάρχει εδώ μειονότητα;
«Οχι. Δεν πρόκειται περί αυτού, γιατί η περίπτωση είναι διαφορετική. Εδώ δεν πρόκειται για μειονότητα, γιατί η μειονότητα προϋποθέτει μεγάλους αριθμούς». 
*Για την περίφημη «κόκκινη γραμμή» στη διαπραγμάτευση, ο καθηγητής επαναλαμβάνει την ανάγκη ενός επιθετικού προσδιορισμού πριν από το «Μακεδονία», όπως το «Ανω», «Νέα» ή «Βόρεια». Ωστόσο, επισημαίνει ότι η «πραγματική κόκκινη γραμμή» για την ονομασία του κράτους θα έπρεπε να είναι το «Μακεδονία» αμετάφραστο (Makedonija) και για τους πολίτες το «Makedontsies», με λατινικούς χαρακτήρες. 
 - Και για το «εύρος της χρήσης»;
«Και εκεί πρέπει να βάλουμε νερό στο κρασί και να δείξουμε περίσσευμα καλής θέλησης. Το αίτημα της μιας ονομασίας για κάθε χρήση είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Εάν δεχτούν κάτι σαν “Νέα Μακεδονία”, θα μπορεί αυτό να χρησιμοποιηθεί στους διεθνείς οργανισμούς και το συνταγματικό όνομα να χρησιμοποιείται στις διμερείς σχέσεις». 
*Για τους φόβους περί αλυτρωτισμού, τέλος, θεωρεί ότι τα σύνορα στην Ευρώπη και παγκοσμίως είναι ιερά και απαραβίαστα μετά την ίδρυση του ΟΗΕ και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι το 1975: «Κανένας δεν διανοείται να εισβάλει σε άλλη χώρα. Το έκανε ο Σαντάμ Χουσεΐν κι έφαγε τα μούτρα του…».

Απο το Ιστλόγιο Του Αντίβαρου  και την ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 20/07/2008

Νυκτερινός Επισκέπτης 

Ντρέπομαι που είναι Συνάδελφος  ,Αίσχος ,Ντροπή ,Προδοσία...

μία ειλικρηνή συγνώμη στούς Ελληνες απο εμάς για τον Ανθέλληνα καθηγητή...

Τόσους και τόσους μαλάκες  εχουμε κάθε φορά ας δεχθούμε ακόμη εναν.....

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δικάζει ως ''εγκληματίες πολέμου'', μόνο τους ηττημένους.

Συντάκτης: Κωνσταντίνος
Συνεργάτης
΄΄…..Ο πλέον καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου Σερβοβόσνιος Ράντοβαν Κάρατζιτς βρίσκεται πλέον στα χέρια των Αρχών. Τις πρώτες πρωινές ώρες ολοκληρώθηκε η προκαταρκτική ανάκριση, που αποτελεί το πρώτο στάδιο στη διαδικασία έκδοσής του στη Χάγη.
Ο Κάρατζιτς κατηγορείται για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στη διάρκεια των 43 μηνών της πολιορκίας του Σεράγεβο. Στον πόλεμο αυτό έχασαν τη ζωή τους 12.000 άνθρωποι. Ο Κάρατζιτς θεωρείται ενορχηστρωτής της σφαγής που έγινε το 1995 στη Σρεμπρένιτσα, όπου έχασαν τη ζωή τους 8.000 μουσουλμάνοι. Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα θεωρείται η χειρότερη αγριότητα που έχει διαπραχθεί στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ΔΠΔ πλέον καταζητεί άλλους δύο φυγόδικους Σέρβους για εγκλήματα πολέμου: τον Ράτκο Μλάντις, πρώην στρατιωτικό ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας και τον Γκόραν Χάτζιτς, πρώην ηγέτη των Σέρβων της Κροατίας…..΄΄

Αν όλα αυτά είναι αλήθεια και είναι υπεύθυνος για το θάνατο 8.000 ψυχών, καλά θα κάνουν να τον δικάσουν και να τον απαγχονίσουν. Καλά κάνανε με τους Ναζί. Καλά κάνανε και με τον Σαντάμ Χουσειν που τον εκτέλεσαν για τη δολοφονία περίπου 1.000 Κούρδων. Όλοι αυτοί οι «κύριοι» πρέπει να πληρώνουν όχι μόνο για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, αλλά μόνο και μόνο για κακοποίηση κάποιου αμάχου.
Όμως όπως έχουμε αναφέρει και σ’ άλλα κείμενα μας, όλες αυτές οι δίκες γίνονται αποκλειστικά και μόνο ,για «ηττημένους». Με τα εγκλήματα των «νικητών» ποιος ασχολείται;
Γιατί αυτά τα δικαστήρια ασχολούνται μόνο με τους χαμένους των μαχών και δεν καθίζει στο σκαμνί και τους νικητές; Μα φυσικά γιατί οι νικητές γράφουν την ιστορία. Ας θυμίσουμε κάποια εγκλήματα που διέπραξαν οι «νικητές» και δεν «ίδρωσε» το αυτί κανενός:
Εντάξει να μη μιλήσουμε για γενοκτονίες Ινδιάνων ή όλων των λαών των πρώην αποικιών της Μεγάλης Βρετανίας, γιατί είναι λίγο παλιά τα γεγονότα (φυσικά κανένας επίσημος οργανισμός, δεν τα έχει καταδικάσει).
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίστηκαν εκατοντάδες πόλεις της Γερμανίας. Λίμπεκ, Ροστόκ, Κολωνία, Λειψία, Νυρεμβέργη, Ντάρμσταντ με εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους νεκρούς. Στο Αμβούργο ρίχτηκαν 9.000 τόνοι βομβών με 40.000 νεκρούς αμάχους. Το Βερολίνο είχε πάνω από 100.000 νεκρούς ενώ ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου που διαπράχθηκε ποτέ, ήταν ο βομβαρδισμός της Δρέστης από τους Βρετανοαμερικάνους. Ρίχτηκαν 650.000 βόμβες εκ των οποίων το 85% ήταν εμπρηστικές. Η πόλη κάηκε ολοσχερώς, ενώ μαζί της κάηκαν 135.000 άμαχοι(ο Βρετανός που σχεδίασε και εκτέλεσε όλ’ αυτά ανταμείφθηκε με την ονομασία του Σερ….). Οι Η.Π.Α. έριξαν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι μ σκοτώνοντας, 247.000 (ιαπωνική πλευρά) και 70.000 αμάχους αντίστοιχα. Το Τόκιο βομβαρδίστηκε από τους ίδιους με 130.000 νεκρούς.
Το 1945 το νοσοκομειακό γερμανικό πλοίο «Καρλ Γκούστλοφ» βυθίστηκε από τους Σοβιετικούς και 8.000 γυναικόπαιδα σκοτώθηκαν(ποιος το έμαθε…). Αν αυτές οι πράξεις δεν είναι «γενοκτονία», τότε ποιος ο ορισμός της γενοκτονίας; Κανείς δε κατηγορήθηκε γι αυτά.
Στη Κορέα σκοτώθηκαν 2.000.000 άνθρωποι, αλλά οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να κατηγορηθούν για τη γενοκτονία 54.246 Αμερικανών που σκοτώθηκαν εκεί (στο πόλεμο οι Η.Π.Α. δε έστειλαν πλούσιους, αλλά πάμφτωχους, μαύρους, ισπανόφωνους κλπ δηλαδή έκαναν ένα μίνι «ξεπάστρεμα» στους(κατά το κράτος) δικούς της, περιθωριακούς).
Το ίδιο ακριβώς και στο Βιετνάμ με τους 58.000 νεκρούς-φτωχούς.
Β΄ΠΠ, Κορέα, Βιετνάμ, Κύπρος, Αφγανιστάν, Ιράκ……..Ποιος ασχολήθηκε με τα εγκλήματα των νικητών; Κανένας. Ωραία δικαστήρια, ωραίοι οργανισμοί. Τι δίκαιο…. Όποιος κερδίζει σε ένα πόλεμο απαλλάσσεται αυτομάτως και από τα τυχόν εγκλήματα πολέμου ή γενοκτονίες που διαπράττει. Μπράβο σας ρε! Μήπως στη δίκη του Κάρατζιτς πρέπει οι δικηγόροι του όλ’ αυτά να τα πουν και να τα υποστηρίξουν με θέρμη. Επιτέλους, πρέπει όλους αυτούς που κατά καιρούς το παίζουν «χωροφύλακες»(με τη κακή έννοια) των λαών, να τους βάλουμε στη θέση τους. Πρέπει κι αυτοί να πληρώσουν……

Ένας Άγνωστος Ήρωας....δεν το Λέγανε Κεμάλ... ούτε ηταν Εβραίος....

Νυκτερινός Επισκέπτης

Θα κλείσουμε το Αφιέρωμά μας στην Κύπρο με έναν άγνωστο Ήρωα της Α΄Μοίρας Καταδρομών

Ηρωική μορφή των μαχών ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων, που συμμετείχαν σε αυτές, ανεδείχθη ο καταδρομέας Μανώλης Μπικάκης, που με το δίδυμο ΠΑΟ του, αντιμετώπισε ομάδα έξι Τουρκικών αρμάτων, αλλάζοντας με συνεχείς ελιγμούς σημείο βολής, σε μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές. Το σημείο που άφηνε -κάθε τόσο, αλλάζοντας θέση-, ξερνούσε φωτιά και σίδερο και σκάβονταν απ τις ριπές, αλλά αυτός συνέχιζε…Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Ανθρωπος…. Κανένα άρμα δεν διεσώθη. Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή… Με τα δύο βλήματα που του απέμειναν, ισοπέδωσε τον δεύτερο όροφο και το ισόγειο της Σχολής Αυξεντίου, όταν με την διόπτρα του παρατήρησε ότι δεκάδες Τούρκοι έτρεξαν εκεί να καλυφθούν από τα πυρά της Α΄ Μοίρας.…Πλησίασε ατάραχος και καλυπτόμενος πίσω από τα φλεγόμενα άρματα που είχε λίγο πιο πριν καταστρέψει, τους έστειλε να συναντήσουν τους προγόνους τους… Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο, και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη. Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο. Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του χρυσού Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των "ΗΓΕΤΩΝ". Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε… Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή -όπως κι άλλοι μαχητές καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας- με την πίκρα της μη αναγνώρισης.

Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον -εν ζωή τότε- Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…
Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη από τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.

Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…

Ίσως αν τον λέγανε Κεμάλ…

η ήταν Εβραίος......

H Μάχη του Αεροδρομίου Λευκωσίας το 1974 στην Κύπρο

Νυκτερινός Επισκέπτης

Συνεχίζουμε το αφιέρωμά για το Μαρτυρικό Νησί μας που ξεκίνησε με την ανάρτηση
Κύπρος 1974 !!! 34 Χρόνια Η "Σιωπή της Ανοχής" Πρέπει να Παύση.

εδώ γράφονται  Αλήθειες .....

Το ξημέρωμα της 23/07, κατά την διάρκεια της ανακωχής, ο Ταγματάρχης (ΠΖ) Καταδρομών Παπαμελετίου ήταν ζωσμένος από φίδια. Από τη μία είχε πληροφορηθεί για τον φρικτό θάνατο των 27 παλικαριών που επέβαιναν στο "Νίκη 4". Όποιος υπηρέτησε στις Καταδρομές γνωρίζει πολύ καλά την ειδική ψυχολογική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε αξιωματικό και στρατιώτη. Από την άλλη, ήξερε ότι δεν ήταν ακόμα ώρα για δάκρυα, αφού δεν έτρεφε ψευδαισθήσεις… Ήξερε καλά ότι οι Τούρκοι θα εκμεταλλευθούν την ανακωχή και θα επιχειρήσουν κατάληψη του αεροδρομίου. Αυτός βλέπεις δεν ήταν ποτέ καλός στις δημόσιες σχέσεις. Δεν διέθετε την απαιτούμενη ευφράδεια, ούτε καν την στοιχειώδη φωτογένεια. Διέθετε όμως πλήρη την επίγνωση της ευθύνης του, έναντι των στρατιωτών του και της Πατρίδας του. Γι αυτό συνήθιζε να προλαβαίνει ο ίδιος τις εξελίξεις προτού να τον προλάβουν αυτές… Δεν άργησε να επαληθευθεί. Σε λίγο έλαβε πληροφορίες ότι μεγάλη Τουρκική Δύναμη προωθείτο προς την περίμετρο του αεροδρομίου, με σκοπό την κατάληψή του…Διάταξε τους τρεις λόχους της Μοίρας του, να ετοιμαστούν. Ο 41ος απλώθηκε ανά διμοιρία, στους τρεις ορόφους του κτιρίου του αερολιμένα, ο 42ος αριστερά και ο 43ος πίσω από την κάθετη λεωφόρο που οδηγούσε στο κτίριο. Στο χώρο του αεροδρομίου, εκεί που είχε τοποθετηθεί ο λόχος του Κιουτσούκη, υπήρχε και ο ουλαμός των Μ-8 που παρείχαν μία στοιχειώδη προστασία τόσο στους άντρες της Α΄Μοίρας, όσο και σε κείνους της ΕΛΔΥΚ που είχαν καταφθάσει λίγο πιο πριν. Επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονται στο αεροδρόμιο είναι ο ηρωϊκός ταγματάρχης από την Κρήτη, Βασίλειος Μανουράς. Οι Έλληνες κομάντος άφησαν την Τουρκική δύναμη (ένα Τάγμα) να πλησιάσει διασπασμένη σε δύο σχηματισμούς.. Όταν πλησίασαν αρκετά, έγινε κόλαση. Από την ταράτσα του κτιρίου τα πυρά της διμοιρίας Μπένου ήταν κάθετα, ενώ ο 42ος έριχνε οριζόντια. Η Τουρκική Δύναμη "θερίστηκε". Κάποιοι προσπάθησαν να καλυφθούν πρόχειρα και να ανταποδώσουν τα πυρά, αλλά γρήγορα το μετάνιωσαν. Οι Καναδοί παρατηρητές πληροφορούν τους Τούρκους που τα έχουν χαμένα (με τους άμαχους γέροντες τα γυναικόπαιδα και τους άτακτους Κύπριους υπερασπιστές, τα είχαν πάει μέχρι εκείνη την ώρα αρκετά καλά…) για την ακριβή δύναμη που υπερασπίζεται το αεροδρόμιο και μετά από λίγη ώρα οι εισβολείς επιτίθενται μετωπικά με πολλαπλάσια δύναμη. Τα πυρά των Ελλήνων Καταδρομέων τους θερίζουν κατά κύματα. Η θερμοκρασία είναι 40ο , ο ιδρώτας καίει τα μάτια των Ελλήνων πολεμιστών, μα τα πολυβόλα τους αφανίζουν τους επιτιθέμενους Τούρκους. 
Οι φιλότουρκοι Καναδοί από το παρατηρητήριο ουρλιάζουν με απογοήτευση…Οι επιτιθέμενοι υποχωρούν βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα δασύλλιο, που ήταν δίπλα στο Στρατόπεδο των Καναδών. Οι Ελληνικές απώλειες μέχρι εκείνη τη στιγμή: Ο σοβαρός τραυματισμός του Καταδρομέα Ανδρουλάκη και ο ηρωικός θάνατος Του Αρχιλοχία (ΤΘ) Αθανασίου Φωτόπουλου, που ακάλυπτος προχωρούσε βρίζοντας προς το Τουρκικό "γιουρούσι", θερίζοντάς το. Σε μία ώρα ένα Τουρκικό ολόκληρο Σύνταγμα (2.000 άντρες) επιτίθεται μανιασμένα, κάνοντας "γιουρούσι", αλλά δέχεται σφοδρά πυρά από τους 41ο και 42ο λόχους που το χτυπάνε ανηλεώς και το αποδεκατίζουν. Σε λίγο, μετά τα Μ-8, αναλαμβάνει ο 43ος με τα Μ-79 (φορητά βομβοβόλα). Οι Τούρκοι τρέχουν υποχωρώντας πανικόβλητοι, άλλοι προς τη ρεματιά και άλλοι προς το αλσύλλιο. Οι πρώτοι θερίστηκαν από διασταυρούμενα πυρά των άλλων δύο λόχων. Μερικοί από τους δεύτερους ανέβηκαν στο Τουρκικό παρατηρητήριο ενός ανώνυμου λόφου. Κάποιος Καταδρομέας ούρλιαξε δείχνοντας με το δάχτυλο προς το ύψωμα. "Επάνω…εκεί,… επάνω στο σπιτάκι μπήκαν Μεμέτια…Είναι περίπου 800 m ..φάτε τους τώρα… " Δεν πρόλαβε να τελειώσει… Κάποιοι από τους δύο άλλους λόχους ρίχνουν βομβίδες λευκού φωσφόρου και στο αλσύλλιο γίνεται κόλαση, καθώς κατακαίγονται όσοι Τούρκοι είχαν καταφύγει εκεί… Ο Μπένος δίνει εντολή στον σκοπευτή του ΠΑΟ να σκοπεύει προς το παρατηρητήριο. Το βλήμα σκάει δίπλα από τον στόχο. Οι Τούρκοι που είχαν φωλιάσει εκεί, φεύγουν πανικόβλητοι καθώς πιστεύουν ότι δέχονται μαζική επίθεση με όλμους. Τα αεροδρόμιο δεν έπεσε τελικά στα χέρια των Τούρκων, αφού το απόγευμα κατέφθασαν οι επικεφαλής των Δυνάμεων του ΟΗΕ και από το ΓΕΕΦ διετάχθη παύση πυρός.

Μακάριος – Καραμανλής: Από Εθνοπροδότες, «Εθνάρχες»

Συντάκτης: Κωνσταντίνος
Συνεργάτης
Η Κύπρος λόγω της κοντινής της απόστασης με το Ισραήλ, ανήκει στη σφαίρα επιρροής των σιωνιστών, των Η.Π.Α. - Ισραήλ. Είναι το αεροπλανοφόρο των Η.Π.Α. που θα χρησιμοποιείται σε περίπτωση κινδύνου, ως στρατιωτική βάση για παροχή βοήθειας στο απομονωμένο και περιτριγυρισμένο από εχθρούς, κράτους του Ισραήλ. Τα σχέδια για τη διχοτόμηση, ξεκίνησαν σίγουρα με την ίδρυση του κράτους των εβραίων το 1948. Οι σιωνιστές μετά την σθεναρή αντίδραση των Αράβων, αναζήτησαν συμμάχους, ή εδάφη που θα χρησιμοποιούνταν για την επιβίωση του Ισραήλ. Οι Η.Π.Α. πλην των γειτονικών νατοϊκών βάσεων της Τουρκίας(που όμως δε μπορεί να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση επίθεσης εναντίον του Ισραήλ) δε διέθετε κάποια στρατιωτική βάση στη περιοχή. Σύμμαχοι δε βρέθηκαν, αλλά το μέρος που βόλευε, φυσικά ήταν η διπλανή Κύπρος. Αλλά τη διεκδικούσε η Ελλάδα και η Τουρκία και οι δυο Νατοϊκές(από το 1952). Φυσικά ο λαός της νήσου είχε δηλώσει ότι ουσιαστικά μισούσε τους εβραίους και ήταν αδύνατη η συνεργασία με αυτούς και τους Αμερικάνους. Μόνη λύση η δημιουργία νέου κράτους στη Κύπρο με νέο πληθυσμό (έποικοι) που να μην ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Τη δεκαετία του ’50 και του ’60 σχεδόν όλες οι αποικίες των Βρετανοεβραίων επαναστάτησαν ζητώντας ανεξαρτησία και φυσικά η Κύπρος δε μπορούσε να μείνει πίσω. Οι κάτοικοι του νησιού – Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι- ζούσαν αρμονικά, χωρίς προβλήματα και το μόνο που ζητούσαν ήταν η αποτίναξη του ζυγού των Βρετανών. Η ανεξαρτητοποίηση ήταν αναπόφευκτη. Το σχέδιο των Η.Π.Α. όμως προέβλεπε γρήγορη διχοτόμηση με τον εμφύλιο καταρχάς των Κυπρίων (ουσιαστικά το 90% των μουσουλμάνων προέρχονταν από πρώην χριστιανούς, λόγω εξισλαμισμών-βίαιων ή ηθελημένων) και το διαχωρισμό τους, βάσει της θρησκείας τους. Τοποθέτησαν λοιπόν το υποχείριο τους, ανθέλληνα και αρχιπροδότη Μακάριο ως πρόεδρο (άκουσον – άκουσον, ο θρησκευτικός ηγέτης των Χριστιανών, πρόεδρος του κράτους και εθνικός ύμνος του κράτους, ο ελληνικός – δηλαδή τι θα κάνουν οι άλλοι, πως θα το «καταπιούν»;) διασπείροντας το μίσος μεταξύ «αδελφών». Βεβαίως είχαν ξεκινήσει το διχασμό λίγο πριν την ανεξαρτητοποίηση. Μετά τα γεγονότα της Κοφινού (τα οποία ήταν όλα στημένα από τη C.I.A.) το γυαλί έσπασε ανάμεσα στις δυο κοινότητες διότι ουσιαστικά σημειώθηκε πόλεμος με αρκετούς νεκρούς. Πλέον απέμενε να εφαρμοστεί ξανά για δεύτερη φορά, αυτό που οι Έλληνες είχαν για χόμπι τους, από τότε που εμφανίστηκαν στη Γη. Τον εμφύλιο πόλεμο αυτή τη φορά ανάμεσα στους χριστιανούς. Πως θα τα κατάφερναν; Με την επιβολή δικτατορίας στην Αθήνα και τη δημιουργία εχθρικών σχέσεων με την Κύπρο, διότι ο προδότης Μακάριος (για τα μάτια του κόσμου το «έπαιζε» αντιαμερικάνος, δήθεν αδέσμευτος). Η «χούντα» των συνταγματαρχών, πρόλαβε την αμερικανοκίνητη των στρατηγών, αλλά και πάλι η εβραιόφιλη (αλλά όχι εβραιόδουλη) ηγεσία της, εκτέλεσε κατά γράμμα τις διαταγές των σιωνιστών με το έγκλημα της απόσυρσης της Ελληνικής Μεραρχίας από τη νήσο στις 3/12/67(φυσικά αυτό έγινε για εδραίωση του καθεστώτος και γλείψιμο στους Αμερικάνους κι αυτό φάνηκε από την αποτυχία του αντικινήματος του εβραιόδουλου Γλίξμπουργκ κι ενώ από τότε οι Συνταγματάρχες, ήταν παντοδύναμοι). Το Νοέμβριο του 1973 και μετά την άρνηση του καθεστώτος να χρησιμοποιήσουν τα αεροδρόμια της χώρας οι Αμερικανοεβραίοι κατά τη διάρκεια του Γιόμ Κιπούρ, η C.I.A. ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΒΟΚΆΤΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, απέλυσε τους Συνταγματάρχες και τοποθέτησε ως «κυβερνήτη» τον φανατικό αντικομουνιστή και αφελέστατο Ιωαννίδη για να εκτελέσει τα σχέδιά τους. Ενημέρωσαν τον Μακάριο και τον Καραμανλή για τα πάντα, ενώ τους στρατιωτικούς κατά μόνας και δεν τους αποκάλυψαν την εμπλοκή των δυο.
Μάλλον έταξαν στον Ιωαννίδη, ότι οι Η.Π.Α. θα εξόρυσσαν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου από το Αιγαίο, με αποτέλεσμα η χώρα θα μεταμορφωνόταν σε Κουβέιτ, θα του διέθεταν ότι πιο σύγχρονο είχαν από οπλικά συστήματα σε μεγάλες ποσότητες και η Ελλάδα θα γινόταν η πιο δυνατή(στρατιωτικά) χώρα της περιοχής και τέλος τον ίδιο θα τον μεταμόρφωναν, κάτι σαν συνεχιστή του Βυζαντίου(φυσικά και οι κομμουνιστές θα εκμηδενιζόντουσαν). Τον έπεισαν να οργανώσει το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 (άλλος αφελής και βλάκας ο Σαμψών) που ο σκοπός του όπως αποδείχθηκε, ήταν το πρόσχημα για την εισβολή των Τούρκων, αλλά φυσικά και η αποδυνάμωση των στρατιωτικών χριστιανικών δυνάμεων του νησιού. Τον ενημέρωσαν ότι για την τιμή των όπλων η Τουρκία θα έκανε μια ψευτοαπόβαση στη περιοχή της Κυρήνειας, θα φοβέριζαν και στη συνέχεια θα αποσυρόντουσαν.
Ενήμερος βεβαίως ήταν και η μαριονέτα Γκιζίκης, αλλά αυτός είχε την εντολή αν κάτι πήγαινε στραβά να φωνάξει τον Καραμανλή ο οποίος θα τους έδινε αμνηστία.
Ο Μπονάνος ήξερε ακριβώς τα ίδια(αυτό αποδεικνύεται από την εγκληματική του αδράνεια και απάθεια κατά την εισβολή) και μπορεί να του έταξαν τη θέση του κυβερνήτη της Κύπρου, ή του διοικητή του ΝΑΤΟ (δεν εξηγείται αλλιώς).
Όλα ήταν στημένα και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Μακάριος ως εκ θαύματος σώθηκε από την επίθεση των Καταδρομέων στο προεδρικό μέγαρο (κατόπιν με την ομιλία του στον Ο.Η.Ε. άναψε το πράσινο φως στους Τούρκους). Τόσο χαζοί ήταν και τους ξέφυγε, ή μήπως δόθηκε από πάνω εντολή;
Ο Μακάριος ήξερε τα πάντα και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του από το 1964, για την επιβολή «χούντας» στο νησί. Με την ανθελληνική του ομιλία στον Ο.Η.Ε. ουσιαστικά κάλεσε τους Τούρκους να εισβάλουν και ταυτόχρονα τους απενοχοποίησε. Οι σιωνιστές του έταξαν τη πλήρη απαγκίστρωσή του από την Ελλάδα και την απονομή του τίτλου του «εθνάρχη» των Κυπρίων με την ισόβια παραμονή του, ως πρόεδρος της δημοκρατίας του χριστιανικού κράτους, που θα προέκυπτε. Δυστυχώς γι αυτόν, «ψόφησε» νωρίς.
Ο θαμώνας των μασονικών στοών, Καραμανλής είχε γνώση των πάντων και ήξερε ότι αν πήγαιναν όλα καλά, θα επέστρεφε ως σωτήρας, θα διοριζόταν πρωθυπουργό ενώ τα Μ.Μ.Ε. θα τον βάφτιζαν «εθνάρχη» όπως και έγινε(στο κόσμο πέρασε ότι ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΟΚ κι όχι οι Ευρωπαίοι). Εκτέλεσε τόσο πιστά τα σχέδιά τους( κατά τον Αττίλα 2 δεν έστειλε ούτε ένα στρατιώτη στη Κύπρο), που δυο φορές τον διόρισαν και πρόεδρο της δημοκρατίας. Φυσικά με τα γεγονότα τον διόρισαν «κυβερνήτη» ρίχνοντας τη χούντα, φοβούμενοι προδοσία των στρατιωτικών, όπως στα γεγονότα του πολέμου του 1973 από την προηγούμενη στρατιωτική ηγεσία.
Απλά πράγματα: Κορόιδεψαν τους αφελείς «αρχηγούς» της Ελλάδας, τάζοντας τους «παπάδες» και με τη συνεργασία των δυο προδοτών κατάφεραν να μετατρέψουν το νησί σε στρατιωτική τους βάση(κατασκεύασαν στρατιωτικό αεροδρόμιο με διάδρομο μήκους 5 χλμ). Είχαν φυσικά και τεράστιο οικονομικό όφελος: Άπειρα δολάρια από Τούρκους, Έλληνες και Κυπρίους για την αγορά όπλων και γενικά στρατιωτικού υλικού από τότε, ώστε να θωρακιστούν σε περίπτωση επίθεσης.
Ο Ιωαννίδης από τη βλακεία του και μόνο, πούλησε για πάντα, Ελληνικό έδαφος. Κατάλαβε από τότε τι σημαίνει να κάνεις συμφωνίες με εβραίους. Μήπως πρέπει επιτέλους να μιλήσει(δήλωσε ότι αν μάθει ο ελληνικός λαός τα πραγματικά γεγονότα, θα γίνει 99,9 % Κ.Κ.Ε.); Όφειλε να αυτοκτονήσει.
Ο Γκιζίκης ανταμείφθηκε για την αφοσίωσή του στους σιωνιστές, επιβραβεύοντάς τον με 5μηνη παραμονή του ως πρόεδρος της δημοκρατίας(;;;;;) και τη χορήγηση συντάξεως αυτού του τίτλου, χρησιμοποιώντας όλα τα προνόμια(φρουρά αστυνομικών, προεδρική λιμουζίνα(;;;;;) κλπ. Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί του λες και ήταν αμέτοχος. Θα έπρεπε να απαγχονιστεί.
Οι Μπονάνος(τον εξαπάτησαν αλλά έπρεπε ως Έλληνας αξιωματικός τουλάχιστον τη δεύτερη μέρα να αντιδράσει), Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου απέδειξαν ότι ήταν ανίκανοι, άχρηστοι και επικίνδυνοι. Αν αντιδρούσαν όπως όφειλαν ή θα κερδίζαμε και θα γινόντουσαν ήρωες, ή θα χάναμε αλλά κανένας δε θα τους κατηγορούσε για το παραμικρό. Το 1897 κηρύξαμε το πόλεμο στη Τουρκία για το θέμα της Κρήτης και ηττηθήκαμε. Κανείς δε κατηγόρησε τους αρχηγούς, ίσα-ίσα τους επαίνεσαν(Σμολένσκης). Οι δικαιολογίες που ψέλλισαν για τη μεγάλη απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα είναι εντελώς αστήριχτες. Φυσικά δεν ήξεραν για την συμμετοχή των δυο προδοτών γι αυτό και κανείς τους, δεν τους κατηγόρησε ποτέ. Θα έπρεπε και τους τέσσερις να τους απαγχονίσουν. Ήταν στη πράξη προδότες της Ελλάδας.
Μακάριος- Καραμανλής. Κατάφεραν ύπουλα, μόνο και μόνο για το «ψώνιο» της διαφήμισης και της προβολής τους (που θα γινόταν δηλώνοντας υποταγή στους σιωνιστές), να αφανίσουν τον Ελληνισμό από το 40% της Κύπρου και φυσικά για τα’ αδέλφια μας, δεν θα υπάρξει ποτέ επιστροφή. Τους ξεριζώσανε και τους σκοτώσανε αυτοί, κι όποιος δεν το πιστεύει ας δει μετά τα γεγονότα την εξέλιξή και την υστεροφημία τους. Τι άλλο να γράψουμε γι αυτούς; Η θέση τους έπρεπε να είναι ακριβώς δίπλα μ’ αυτή του Ιούδα, ή του Εφιάλτη που πρόδωσε τους Σπαρτιάτες. Μόνο ο λιθοβολισμός ή το λιντσάρισμα από τους συγγενείς των θυμάτων θα τους άξιζε ως θάνατος.
Νυκτερινός Επισκέπτης

1959 Το σχέδιο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας υπό την εγγύηση της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, δηλαδή η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου, προσυπογράφεται από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος μετά την προδοτική υπογραφή του, δηλώνει δουλικά ότι ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής του.

Προγονόπληκτε Μπογιόπουλε Eίσαι Σπίτι;

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι δικαιούται να κρίνει όλους τους άλλους. Πολύ συχνά με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς…
Αλλά ουδείς μπορεί να κρίνει το ΚΚΕ. Αυτό συνιστά… «προβοκάτσια»! 
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι όλοι οι άλλοι οφείλουν να εφαρμόζουν κατά γράμμα τους νόμους του κράτους, περί πολιτικού χρήματος. 
Αλλά το ίδιο δηλώνει ότι δεν θα εφαρμόσει τους νόμους και δεν θα ανοίξει τα βιβλία του σε κανένα. 
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι κάθε ψίθυρος που ακούγεται σε βάρος άλλων κομμάτων είναι αλήθεια. 
Αλλά όσα ακούστηκαν κατά καιρούς σε βάρος του είναι όλα «προβοκάτσιες» και «αντικομμουνιστικό παραλήρημα». 
Το ΚΚΕ προσπαθεί να επιβάλει ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος όποιου διανοηθεί να το κατηγορήσει για ο,τιδήποτε. Και το πρόβλημα δεν είναι γιατί επιδιώκει το ΚΚΕ να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του. Το πρόβλημα είναι γιατί το αποδέχεται αυτό, τόσο παθητικά, ο πολιτικός
Ακούμε, λοιπόν, κατ’ επανάληψιν τις τελευταίες μέρες, την κακόηχη λέξη «προβοκάτσια».
Τι θα πει προβοκάτσια;
Κατά λέξιν, σημαίνει «πρόκληση».
Σε πιο ελεύθερη μετάφραση σημαίνει μια οργανωμένη πρόκληση (σε βάρος του ΚΚΕ), δηλαδή συνομωσία. 
Στην τρέχουσα πραγματικότητα «προβοκάτσια» είναι το υστερικό τικ του ΚΚΕ, κάθε φορά που είναι στριμωγμένο, κάθε φορά που δεν μπορεί να απαντήσει για παλαιά του αμαρτήματα, που το ίδιο θα επιθυμούσε να τα ξεχάσει, αλλά οι άλλοι δεν έχουν τόση αμνησία, χώρια που έχουν την κακή συνήθεια να του τα υπενθυμίζουν. Οπότε καταγγέλλονται (από το ΚΚΕ) ως «συνωμότες». Δηλαδή ως «προβοκάτορες». 
Κανονικά όταν ακούμε την κακόηχη αυτή λέξη θα ’πρεπε να χαμογελάμε με κατανόηση…
Δυστυχώς, όμως, στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε την πολυτέλεια της… συγκατάβασης (έναντι του ΚΚΕ). 
Τις τελευταίες μέρες συζητούνται διάφορες νομοθετικές παρεμβάσεις για τον περιορισμό και τον έλεγχο του μαύρου πολιτικού χρήματος. 
Όλες αυτές οι προτάσεις ακυρώνονται διότι το ΚΚΕ αρνείται να ανοίξει τα βιβλία του.
Ουδείς έχει, πλέον, τη διάθεση, να κατηγορήσει το ΚΚΕ για ο,τιδήποτε. Αλλά υπάρχουν πράγματα που το ίδιο το ΚΚΕ παραδέχεται:
* Πρώτον παραδέχεται ότι παίρνει χρήματα από επιχειρηματίες, «φτάνει να μη του ζητούν ανταλλάγματα»!
* Δεύτερον παραδέχεται ότι επί ΕΣΣΔ λάμβανε χρήματα από «αδελφά κομμουνιστικά κόμματα» για λόγους «αλληλεγγύης» στους αγώνες του. 
Με συγχωρείτε: Τι ανάγκη έχει το ΚΚΕ τους (άλλους) προβοκάτορες, όταν μόνο του προβοκάρει τον εαυτό του;
Καταλαβαίνει τι λέει;
Ποιος επιχειρηματίας προσφέρει χρήματα χωρίς ανταλλάγματα; 
Επί ΕΣΣΔ, δεν έπαιρνε χρήματα απλώς από «αδελφά κόμματα», έπαιρνε χρήματα από κόμματα εξουσίας. Δηλαδή από κυβερνητικά κονδύλια ξένων χωρών. Ποια χώρα προσφέρει κονδύλια σε ξένα κόμματα χωρίς να προσδοκά ανταλλάγματα; 
Η λήψη τέτοιων «δωρεών» είναι από μόνη της δέσμευση. Διότι αν δεν προσφέρεις υπηρεσίες στο μέλλον δεν θα πάρεις άλλα χρήματα στο μέλλον.
Δηλαδή, ο κ. Τσουκάτος γιατί ακριβώς κατηγορείται; Γιατί έδινε «ανταλλάγματα»; Όχι! Μπορεί να αποδείξει κανείς ότι ο κ. Τσουκάτος έδωσε κάποια ανταλλάγματα στη Ζήμενς όταν παρέλαβε τα χρήματά της; Όχι! Τότε γιατί τον κατηγορούμε χωρίς «αδιάσειστες αποδείξεις»; 
Ο κ. Τσουκάτος κατηγορείται γιατί έπαιρνε χρήματα, όχι γιατί έδινε ανταλλάγματα. Και κατηγορείται, διότι η λήψη τέτοιων χρημάτων έγινε με τρόπο αδιαφανή, δημιουργώντας (ενδεχόμενες) «δεσμεύσεις» για το μέλλον. 
Το ίδιο αδιαφανής είναι η διαχείριση κονδυλίων από το ΚΚΕ. Μόνο που από την υπόθεση Τσουκάτου ντράπηκε ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ. Κι αν αποδεικνυόταν κάτι αντίστοιχο για τη ΝΔ, θα ντρεπόταν κι ολόκληρη η ΝΔ. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν ντρέπεται για τον αδιαφανή τρόπο που διαχειρίζεται τα χρήματά του, αλλά το διακηρύσσει ως… υπέρτατη αρετή «ανεξαρτησίας»!
Όλα τα άλλα κόμματα δέχονται να συζητήσουν πώς θα μειωθούν αυτές οι εξαρτήσεις. Πως θα περιοριστεί το «μαύρο χρήμα». Πως θα επιβληθεί καθεστώς διαφάνειας. 
Το ΚΚΕ δεν το δέχεται. Αρνείται τη διαφάνεια…
Το ΚΚΕ έχει τις λιγότερες ευθύνες για την διαφθορά και το «μαύρο χρήμα». Αλλά έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες γιατί, με τη στάση του, εμποδίζει την αντιμετώπιση των φαινομένων αυτών (και γίνεται «άλλοθι» για όλους τους άλλους, που επίσης αρνούνται κάθε έλεγχο).
Το ΚΚΕ μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του «κόμμα ηρώων». Ότι βρίσκεται σε κάποιου είδους «πάνθεον», που δεν επιτρέπει σε κανένα να το κρίνει. 
Ουδείς αμφισβητεί τον ηρωισμό που επέδειξαν μέλη και στελέχη του ΚΚΕ σε παλαιότερες περιόδους. Αλλά ηρωισμό επέδειξαν και αντίπαλοι του ΚΚΕ. Ο ηρωισμός δεν είναι μονοπώλιο ενός κόμματος. Φτάνει που είναι «μονοπώλιο» του ΚΚΕ η… «αλήθεια», η «προοδευτικότητα», η «πολιτική ορθότητα»! Ο ηρωισμός δεν είναι μονοπώλιο κανενός…
Ο ηρωισμός κάποιων προ πεντηκονταετίας δεν καθιστά τους σημερινούς επιγόνους τους υπεράνω κριτικής. Ούτε υπεράνω του νόμου. 
Αυτή η επιμονή του ΚΚΕ στην αδιαφάνεια της οικονομικής του διαχείρισης και η επίκληση των ηρώων του για να διασφαλίσει αυτή τη αδιαφάνεια είναι – τελικά – η μεγαλύτερη προβοκάτσια. 
Του ίδιου του ΚΚΕ σε βάρος του εαυτού του…
Συντάκτης: N.Z.

Αυτοί που Aντιστάθηκαν στις Oρδές του «Αττίλα»...

Για πρώτη φορά μετά 32 χρόνια και έναν ακριβώς μήνα μετά την παράδοση των καθηκόντων του, αποδεσμευμένος πλέον από το στρατιωτικό απόρρητο, ο μέχρι πρότινος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Νικόλαος Ντούβας, λύνει τη σιωπή του και ξεδιπλώνει, με αποκλειστική συνέντευξη του στην «ΑΝΩΓΗ»το 2006, άγνωστες σελίδες της αντίστασης των 300 Καταδρομέων που έφυγαν από το Μάλεμε για να πολεμήσουν τους Τούρκους στην Κύπρο το 1974.

« Δυο – τρεις μέρες πριν από το Πραξικόπημα στην Κύπρο, όλη η μονάδα βρέθηκε στην περιοχή του Τυμπακίου για να κάνουμε άλματα συντηρήσεως. Μετά το πρώτο άλμα, κι ενώ θα έπρεπε να μεταφερθούμε ξανά στο αεροδρόμιο, μπήκαμε στα αυτοκίνητα και πήγαμε στον Καρτερό έξω από το Ηράκλειο, σ΄ ένα στρατόπεδο δικό μας. Είχαμε ένα λόχο εκεί και εκεί μάθαμε για το Πραξικόπημα που είχε γίνει στην Κύπρο. Επικεφαλής αυτών που ήρθαν να μας κάνουν συντήρηση ήταν ο αείμνηστος Ευάγγελος Φλωράκης, πρώην αρχηγός ΓΕΕΦ, που σκοτώθηκε από πτώση ελικοπτέρου στην Κύπρο. Έτσι τα μαζέψαμε και γυρίσαμε στην μοίρα. Η πληροφόρηση που είχαμε ήταν μηδενική. Θα πρέπει να ομολογήσω, επειδή είστε και Ανωγειανός, ότι αξιωματικός του Γ΄ Γραφείου για κείνη την περίοδο ήταν ο ταγματάρχης Βασίλειος Μανουράς. Όταν οι Τούρκοι δημοσίευσαν τον πρώτο χάρτη με τα πετρέλαια, το Νοέμβριο του 1973, άρχισε μια εντατική προσπάθεια εκπαιδεύσεως της Μοίρας. Είχαμε ξεπεράσει τα όρια μας. Μπορώ να πω ότι τέτοια προετοιμασία μονάδας δεν πρέπει να ξανάγινε στον ελληνικό στρατό και επειδή είχα την τύχη για 21 μήνες να είμαι αρχηγός του ΓΕΣ, εκείνη η περίοδος ήταν που με σημάδεψε. Κάνουμε λοιπόν μια προετοιμασία μηνών η οποία ήταν εντατικότατη και φτάνουμε στις 21 Ιουλίου το πρωί. Ήμουν υπηρεσία και χτυπάει το τηλέφωνο, ως υπασπιστής του διοικητού το σήκωσα, ήταν ο διευθυντής ειδικών δυνάμεων. Μου είπε να επικοινωνήσει μαζί του ο διοικητής μου. Με βάση τα σχέδια η δική μας μονάδα έπρεπε να μοιραστεί στην Κω και την Ρόδο. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε μια διαδικασία στις 21 το πρωί...Κείνη την περίοδο ήμουνα διοικητής του λόχου υποστήριξης και διευθυντής του Α΄ Γραφείου, με το βαθμό του υπολοχαγού. Το απόγευμα κατά τις 5 μας φώναξε ο διοικητής μας, ταγματάρχης, Γεώργιος Παπαμελετίου, στο γραφείο του και είπε ότι δεν θα πάμε στα νησιά Ρόδο και Κω, αλλά πρέπει να ετοιμαστούμε το δυνατό συντομότερο, να πάρουμε το μικρότερο δυνατό φόρτο, θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση «πυρομαχικά και νερό» και θα πηγαίναμε στην Κύπρο. Αρχίσαμε την προετοιμασία στην πλατεία του στρατοπέδου, στο ιστορικό Μάλεμε και γύρω στις 8 με 9 το βράδυ, με πούλμαν και φορτηγά ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο της Σούδας. Θα πρέπει να πω, ότι ίσως η νιότη μας, ίσως το προσκλητήριο της πατρίδας, το δέχτηκαν όλοι με ενθουσιασμό. Κι όταν λέω όλοι εννοώ από τον διοικητή μέχρι το νεότερο φαντάρο. Κανείς δεν λιποψύχησε, κανένας δεν εξέφρασε αμφιβολίες, άρχισε μια πυρετώδης προετοιμασία και φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Σούδας. Κατά τις 9 ώρα αρχίσαμε να μπαίνουμε στα αεροπλάνα και ένα - ένα ξεκινούσε, χωρίς να ξέρουμε που πάμε, χωρίς να γίνει ανάλυση πάνω σε χάρτη. Δεν είχαμε στοιχεία όλα έγιναν στο γόνατο. Έτσι λοιπόν νύχτα 21 προς 22 Ιουλίου άρχισαν τα αεροπλάνα να φτάνουν σταδιακά στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Δεν θα μιλήσω για την πτήση, γιατί έχουν γραφτεί βιβλία ολόκληρα. Θέλω να πιστεύω και δεν νομίζω ότι άλλοι άνθρωποι έζησαν αυτό το μεγαλείο, δηλαδή μέσα σε αεροσκάφη, που πολύς κόσμος τα είχε ως αναξιόπιστα εμείς με κέφι πηγαίναμε στη μάχη...»

«Όπως ξέρετε ήταν περίοδος εφταετίας, η Κρήτη σε συντριπτικό ποσοστό ήταν εναντίον, εν τούτοις εμείς ξεκινήσαμε από την Μοίρα, τραγουδώντας το πότε θα κάνει ξαστεριά και ο κόσμος μέσα στα Χανιά, καθώς διασχίζαμε την πόλη, μας αποχαιρετούσε, λέγοντας μας « στο καλό κοπέλια», «καλό βόλι» . Ήξεραν ότι πάμε σε αποστολή, αλλά δεν γνώριζαν ακριβώς... Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, η εκεί φρουρά δεν είχε ειδοποιηθεί από τους δικούς μας, κι αυτό ήταν λάθος, όλα τα αεροπλάνα άρχισαν να βάλλονταν. Αν θυμάμαι καλά ήμασταν στον 7ο ή στον 9ο σχηματισμό».

«ΧΑΟΣ!!! Ανοργανωσιά, προχειρότητα, καμία μέριμνα. Στην τύχη όλα. Επιβιώσαμε γιατί ήμασταν μονάδα αγαπημένη, είχαμε καλή διοίκηση. Κυρίως όμως, αυτή η μονάδα είχε ένα φοβερό προνόμιο, δεν γινόταν προπαγάνδα, παρά μόνο δουλειά – δουλειά – δουλειά. Στην Κύπρο είχαμε ένα πλεονέκτημα. Δυο – τρεις αξιωματικοί γνωρίζουν την περιοχή...»

«Αναλάβαμε την προστασία του αεροδρομίου». «  Πιστεύω, ακόμα και σήμερα, ότι παρά τα λάθη που είχαν γίνει, ότι αν τότε εκείνο το πρωί βρισκόταν κάποιος που να μπορούσε να συντονίσει τα πράγματα, η Κύπρος θα γινόταν ο τάφος των Τούρκων και θα γινόταν αιτία, για πενήντα χρόνια να μην ξανασηκώσουν κεφάλι. Αλλά ήταν θέμα ηγεσίας...»

« Θα ήταν μεγάλη κουβέντα να μιλήσω για προδοσία. Απλώς μου έχει μείνει μια πίκρα στο στόμα, διότι δεν βρέθηκαν άνθρωποι εκείνη τη στιγμή να σηκώσουν το ανάστημα τους. Ας ήταν και χουντικοί, ας ήταν και μακαριακοί...Έλειπε η ηγεσία».

« Ο κωδικός της επιχείρησης βγήκε μετά...Τον μάθαμε κατόπιν εορτής. Μετά Χριστόν βγήκαν πολλοί προφήτες. Θυμάμαι όμως, ότι δίπλα από το αεροπλάνο περνούσαν τροχιοδεικτικά πυρά, καθόταν δίπλα μου ένας στρατιώτης ο Νικόλαος Φουντουρουδάκης από την Ασή Γωνιά. Γυρίζει και μου λέει: «κυρ λοχαγέ, σφαίρες βλέπω δίπλα». «Όχι, βρε» του λέω, «όπως μαρσάρει το αεροπλάνο πετάει σπίθες. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο προσγειωθήκαμε, χωρίς να ξέρει κανένας. Γνώση της Κύπρου είχαν δυο – τρεις αξιωματικοί που είχαν υπηρετήσει παλαιότερα, όπως ο Βασίλης ο Μανουράς. Φτάσαμε γύρω στις 2 με 3 τα ξημερώματα. Μας πήραν από κει και μας πήγαν σε ένα χώρο, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται. Κουρασμένοι, άυπνοι, λουφάξαμε κάτω από τα δέντρα και περιμέναμε διαταγές. Κατά τις 10 το πρωί, μας φώναξε ο διοικητής, μας είπε που βρισκόμαστε, τι κάνουμε και μας είπε ότι είχε πάει για ενημέρωση στο στρατηγείο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση του, ότι το προγεφύρωμα των Τούρκων είχε πλάτος γύρω στο ενάμιση χιλιόμετρο κι ένα βάθος γύρω στα 600 μέτρα . Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά τη δική μας τη μονάδα την κρατήσανε για εφεδρεία, δεν την εμπλέξανε, στην πρώτη φάση... Ήμασταν η εφεδρεία του ΓΕΕΦ»..

Το μεσημέρι της 22 Ιουλίου, μας είπε τα μαντάτα στο προσκλητήριο ο διοικητής, ότι έλειπε το προσωπικό από ένα αεροσκάφος, 30 άτομα και επιπλέον ένα αεροσκάφος όπου επικεφαλής ήταν ο συχωρεμένος ο συμμαθητής μου ο Σταύρος ο Μπένος, υπολοχαγός, είχε δεχτεί ένα βλήμα απόφραξης από κάτω. Εκεί μέσα είχαν σκοτωθεί δυο φαντάροι, ο Οικονομάκης και ο Νόμπελης, κι είχε και εννιά τραυματίες οι οποίοι διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Έτσι λοιπόν σε επιφυλακή, σε ετοιμότητα κάναμε έναν έλεγχο του προσωπικού, μιλήσαμε στους στρατιώτες μας, τους ενθαρρύναμε. Στις 23 το πρωί, επειδή είχα τα καθήκοντα διευθυντού Α' Γραφείου, έλαχε σε μένα ο κλήρος μαζί με τον ιατρό της μονάδας τον Κοσκινά και τον λοχαγό τον Κυριάκου, να πάμε να κάνουμε αναγνώριση νεκρών. Είχα αυτή την ατυχή αποστολή να πάω να αναγνωρίσω τους νεκρούς. Όταν φτάσαμε στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, μιλάμε ένας λόφος από κομμάτια του αεροπλάνου και καμένα πτώματα δεξιά αριστερά, όπως τα αρνιά το Πάσχα, πλην τριών που αναγνωρίζονταν. Τους είχαν βρει οι Κύπριοι και τους είχαν βάλει κάτω από ένα Πεύκο. Τους θυμάμαι σαν τώρα, ήταν ο Τσαλκεράνης, ο Χριστόπουλος και ο Χατζόπουλος. Πήγαμε και τους κάναμε αναγνώριση. Πάνω σε ένα χαρτόνι έγραψα τα ονόματα τους. Αφού τελείωσα το μακάβριο έργο της αναγνώρισης των νεκρών, γύρισα στην έδρα που είχαμε μεταφερθεί. Όταν φτάσαμε είχε φύγει η μονάδα...

« Μας είπε ο διοικητής ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της Μοίρας, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Μανουρά ξεκίνησαν να πάνε να πιάσουν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, γιατί απειλείτο. M αζί τους και ο λοκατζής Γεώργιος Χρονιάρης. Οι μόνοι που είχαμε μείνει πίσω ήμουν εγώ, ο υποδιοικητής της μονάδας ο Κυριάκου, ο διοικητής και δυο – τρεις στρατιώτες. Όταν ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο, φτάνοντας στη Σχολή Γρηγορίου, κοντά στο αεροδρόμιο, δεχτήκαμε καταιγισμό πυρών. Μας βαράγανε, οι Τούρκοι δεν πρέπει να ήταν πάνω από 100 μέτρα . Μιλάμε πάρα πολύ κοντά... Από άγνοια της περιοχής – άλλοι την ξέρανε – πέσαμε στο ρυάκι του δρόμου, γέμισα το όπλο μου και άρχισα να ρίχνω μόνος μου απέναντι και να βαδίζω με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο. Οι άλλοι που ήξεραν την περιοχή μας φώναξαν – αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν ο λοχαγός ο Κυριάκου – μου λέει «γύρνα πίσω μην πας προς τα κεί». Μέχρι να γυρίσω πίσω, από μέσα από το αεροδρόμιο αντελήφθησαν τι γινόταν, βγήκε ένα τμήμα, μέσα σε αυτό και ο Χρονιάρης, για να έρθει να μας προστατεύσει. Βγήκε ταυτόχρονα ένα άρμα, εκτελώντας πυρά κατάφεραν να μας απεγκλωβίσουν. Έτσι λοιπόν κρατήσαμε το αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Όλη μέρα κρατάγαμε το αεροδρόμιο και ανταλλάσσαμε πυρά με τους Τούρκους. Πρέπει τα δικά μας παιδιά να καθαρίσανε πάρα πολλούς, ίσως κι αυτοί (οι Τούρκοι) δεν ξέρανε πόσοι ακριβώς ήμασταν εκεί, αλλιώς το αεροδρόμιο θα το είχαν πάρει»

« Κάποια στιγμή ήρθαν οι ΟΗΕδες και ζήτησαν να τους παραδώσουμε το αεροδρόμιο».

« Μπροστά στις διαπραγματεύσεις ήταν ο Μανουράς. Όταν ήρθαν λοιπόν του είπαν να παραδώσει το αεροδρόμιο. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά το διάλογο, επειδή εγώ μιλούσα αγγλικά, ενώ ο Μανουράς δεν μιλούσε. Του είπε ο επικεφαλής των ΟΗΕδων, ένας Αυστριακός, ότι «είναι εντολή του πρέσβη Λαγάκου να παραδοθεί το αεροδρόμιο» και απάντησε με την περιβόητη φράση: «Ποιος Λαγάκος, ταγματάρχης Μανουράς εδώ». .. Αυτή ήταν η απάντηση του. Πράγματι, ήρθε ο διοικητής μετά έγιναν διαπραγματεύσεις και αφού εξασφαλίσαμε πρώτα ότι θα απομακρυνθούν οι Τούρκοι και θα έχουμε όλα τα εχέγγυα, έτσι την επομένη εγκαταλείψαμε το αεροδρόμιο. Στο μεταξύ είχε γίνει και η αλλαγή εξουσίας στην Ελλάδα, με την επιστροφή του Καραμανλή. Κι έτσι για τη Μοίρα, τελειώνει στην ουσία η πρώτη φάση των επιχειρήσεων στην Κύπρο, που αφορούσε αποκλειστικά τη μάχη του αεροδρομίου. Πιστεύω ότι μια μέρα θα μου δοθεί η ευκαιρία να καταγράψω την ιστορία της Πρώτης Μοίρας Καταδρομών. Το χρωστάμε σε αυτούς που έφυγαν, αλλά το χρωστάμε και σε αυτούς που θα έρθουν..

Τα Υπόλοιπα Από την ΑΝΩΓΗ

Κύπρος 1974 !!! 34 Χρόνια Η "Σιωπή της Ανοχής" Πρέπει να Παύση.

Ξημερώματα σήμερα Κυριακής 20 Ιουλίου και ώρα 5:45 άρχισαν να κτυπούν δαιμονισμένα οι σειρήνες φέροντας μνήμες 34 χρόνια πίσω στους παλιότερους και υπενθύμιση στις νεότερες γενιές για το ολοκαύτωμα που υπέστη το νησί την ημέρα αυτή....

και τί εγινε ....ετσι χτυπούν εδώ και 34 χρόνια...Δεν θα αναλύσουμε το γιατί και πως έφτασε από το 1974 μέχρι σήμερα το Μαρτυρικό Νησί σε αυτή την κατάσταση , διότι τόμοι έχουν γραφεί για αυτό , πολλά έχουν ειπωθεί ,και συνεχίζετε , συνεχίζετε η συζήτηση χωρίς κανένα ορατό αποτέλεσμα , και ο «Πενταδάκτυλος είναι Μουντός» ( έκφραση του Κ Χριστόφια),
Μπορεί να φανταστεί αυτό κανείς στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής;.... 

           

- 40% Πρόσφυγες = 120,000,000 πρόσφυγες
- Ένας στους τριακόσιους Αγνοούμενος = 1,000,000,000 άνθρωποι αγνοούμενοι
- Ένας στους ογδόντατεσσερις σκοτωμένος = 3,600,000 άνθρωποι σκοτωμένοι
- 37% της γης κατεχόμενη

- Η πρωτεύουσα του κράτους μοιρασμένη στα 2

Αυτό που συμβαίνει στο μαρτυρικό νησί είναι όμως γεγονός

Έτσι νιώθουν οι Ελληνοκύπριοι 34 Χρόνια

 

40% Πρόσφυγες = 200,000 Πρόσφυγες
- Ένας στους τριακόσιους αγνοείται = 1619 αγνοούνται
- Ένας στους ογδοντατέσσερις σκοτώθηκε = 6,000 σκοτώθηκαν

- 37% της Κύπρου βρίσκεται υπό κατοχή για 34 χρόνια

- Η πρωτεύουσα της Κύπρου Λευκωσία είναι ημικατεχόμενη

Ας κάνουμε μία όμως αναδρομή στο σύγχρονο παρελθόν της Ιστορία του Νησιού που λίγοι νομίζω γνωρίζουν…
1878 Η Τουρκία ηττάται κατά κράτος από την Ρωσσία. Η Μεγάλη Βρετανία εκβιάζει την Τουρκία προσφέροντάς της τερματισμό του Ρωσσο-τουρκικού πολέμου με αντάλλαγμα την Κύπρο. Ο Βενιαμίν Ντισραέλι στα εβραϊκά ή "εξαγνισθέν" Λόρδος Μπίκοσφιλντ στα Αγγλικά, επιθυμεί Αγγλική κατοχή της Κύπρου ώστε αυτή να γίνει ευκολότερα, τμήμα της Ισραηλινής επικρατείας. 'Έτσι, από τον Ιούλιο του 1878, οι Άγγλοι κυβερνούν την Νήσο. Ένας πρώην χριστιανός κρυφο-εβραίος που στο τέλος ξαναέγινε εβραίος λοιπόν, που ήταν και ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ευρώπης, ο Ιωσήφ Νάσι το 1571, έδωσε την Κύπρο στους Τούρκους και ένας άλλος πρώην όμως εβραίος που έγινε χριστιανός κρυφο-εβραίος., ο Ντισραέλι, τον οποίον στηρίζουν οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Ευρώπης οι εβραίοι Ρότσιλντς, τώρα τους την παίρνει. Όλοι βέβαια λειτούργησαν με στόχο την Ισραηλοποίηση της Νήσου. 
1880-1881 Αναχώρησις Κυπρίων εθελοντών για την Ελλάδα. Επιθυμούν να αγωνισθούν για την απελευθέρωση Ηπείρου-Θεσσαλίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρόνιος στέλνει για ενίσχυση στην Ελλάδα μεγάλο αριθμό μεταγωγικών ζώων, τους περιζήτητους Κυπριακούς ημιόνους ή γαϊδάρους.
1895-1897 Μικρός αριθμός Κυπρίων, κυρίως φοιτητών, συμμετέχουν στην Κρητική Επανάσταση.
1897 Περισσότεροι από 1000 Κύπριοι εθελοντές κατατάσσονται στον Ελληνικό Στρατό και συμμετέχουν στον άτυχο πόλεμο του 1897, αψηφώντας τις αντίθετες διαταγές της Αγγλικής Αρμοστείας. Οι περισσότεροι συμμετέχουν στο μόνο νικηφόρο τμήμα του πολέμου με διοικητή τον Σμολένσκη.
1903 Το Νομοθετικό Συμβούλιο Κύπρου (6 κυβερνητικοί υπάλληλοι, και αιρετοί 6 χριστιανοί και 3 μουσουλμάνοι) επιτυγχάνει την ψήφιση του πρώτου ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ.
1904-1906 Ο Στερεοελλαδίτης "εθνικός" ποιητής Σπύρος Ματσούκας διατρέχει την Κύπρο συλλέγοντας 6000 λίρες υπέρ του Εθνικού Στόλου.
1904-1908 Τουλάχιστον 8 Κύπριοι εθελοντές μετέχουν στα ανταρτικά Ελληνικά Σώματα στον ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.
1912 Παραιτούνται οι χριστιανοί βουλευταί του Νομοθετικού Συμβουλίου. Διεξάγονται μεγάλα συλλαλητήρια υπέρ της ΕΝΩΣΕΩΣ. Στις χριστιανο-μουσουλμανικές συγκρούσεις που ακολουθούν, φονεύονται 5 στην Λεμεσό. 1800 εθελοντές κατατάσσονται στον Ελληνικό Στρατό και παίρνουν μέρος στους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους. Στο Μπιζάνι σκοτώνεται πολεμώντας ο 40χρονος δήμαρχος Λεμεσού Χριστόδουλος Σώζος.
1915 Η Αγγλία προσφέρει την Κύπρο στην Ελλάδα ως αντάλλαγμα για την έξοδό της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο στρατόπεδο των συμμάχων της ΑΝΤΑΤ. Η πρότασης απορρίπτεται από την Βασιλική κυβέρνηση Ζαϊμη.
1916-1919 Περίπου 16.000 Κύπριοι (χριστιανοί και μουσουλμάνοι) κατατάσσονται τον Αγγλικό στρατό και πολεμούν στο Μακεδονικό μέτωπο με βάση την Θεσσαλονίκη. Μερικές εκατοντάδες κατατάσσονται στον στρατό της Εθνικής Άμυνας του Βενιζέλου. Εξού και τα τοπωνύμια στην Κύπρο ,Μακεδονίτισσα ,Μακεδονομάχων και τα αλλαχθέντα επώνυμα σε «Μακέδονα» «Μελάς» Κτλ 
1923 Με την συνθήκη της Λωζάννης η Τουρκία παραιτείται κάθε δικαιώματος στην Κύπρο. 
1925 Ανακήρυξες της Κύπρου σε Αγγλική Αποικία.
1931 Οκτώβριος: Παγκύπρια λαϊκή εξέγερσης (Οκτωβριανά) που εκτονώνεται με τον εμπρησμό του Αγγλικού Κυβερνείου και λεηλασίες των κυβερνητικών αποθηκών και γραφείων. Οι Άγγλοι τότε εξορίζουν τις κορυφαίες εκκλησιαστικές και πολιτικές προσωπικότητες και καταλύουν τις συνταγματικές ελευθερίες αποβάλλοντες δικτατορία. (Παλμεροκρατία). Αρχίζει η προσπάθεια των Άγγλων για δημιουργία ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ.
1940 Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος καταλύει εκ των πραγμάτων την Παλμεροκρατία. Με το δέλεαρ της ΕΝΩΣΕΩΣ 37.000 Κύπριοι (χριστιανοί και μουσουλμάνοι) κατατάσσονται και πολεμούν τον Άξονα. 6.000 άνδρες του Κυπριακού συντάγματος πολεμούν το 1941 στην Ελλάδα και 2.300 αιχμαλωτίζονται από τους Γερμανούς.
1950 ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Το 95.71% των Κυπρίων (χριστιανών και μουσουλμάνων) ψηφίζουν υπέρ της ΕΝΩΣΕΩΣ με την Ελλάδα. Εκλέγεται αρχιεπίσκοπος ο Μακάριος ο Γ'. 
1953 Ορκωμοσία στας Αθήνας Μακαρίου-Γρίβα υπέρ του ΕΝΩΤΙΚΟΥ αγώνος.
1954 Η Ελλάς δια του πρωθυπουργού Παπάγου καταθέτει προσφυγή στην 9η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ζητώντας Αυτοδιάθεση των Κυπρίων. Ο Άγγλος υφυπουργός αποικιών απαντά ότι ορισμένα εδάφη της κοινοπολιτείας ποτέ δεν θα ανεξαρτητοποιηθούν.
1955 Έναρξης του ενόπλου ενωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ. Οι Άγγλοι συγκαλούν στο Λονδίνο την "Τριμερή Διάσκεψη" με συμμετοχή Ελλάδος-Τουρκίας. Λίγο πριν την λήξη της Τριμερούς ξεσπούν στην Κωνσταντινούπολη τα "Σεπτεμβριανά".
1956 Εξορία Μακαρίου στις Σεϋχέλλες. Οι Άγγλοι απαγχονίζουν τον Καραολή και τον Δημητρίου. Σε όλη την Ελλάδα πραγματοποιούνται πρωτοφανείς σε αγριότητα και πάθος αντιβρετανικές φιλοκυπριακές διαδηλώσεις.
1957 Μάρτιος: Ηρωικός θάνατος του Γρηγόρη Αυξεντίου. Απαγχονισμός του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
1958 Σχέδιο Μακμίλλαν για τριπλή συγκυριαρχία στην Κύπρο. Ο Μακάριος αποδέχεται λύση Ανεξαρτησίας με εγγύηση του ΟΗΕ. Οι Άγγλοι εφαρμόζουν το σχέδιο επαναφοράς των Τούρκων στην Κύπρο με σκοπό την ενδυνάμωσή τους και την τελική διχοτόμηση. Ηρωικός θάνατος του Κυρριάκου Μάτση.
1959 Το σχέδιο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας υπό την εγγύηση της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, δηλαδή η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου, προσυπογράφεται από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος μετά την προδοτική υπογραφή του, δηλώνει δουλικά ότι ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής του. Τον Δεκέμβριο εκλέγεται πρόεδρος ο Μακάριος και αντιπρόεδρος ο Φαζίλ Κουτσούκ. 
1960 Επίσημη ανακήρυξης, στις 16 Αυγούστου, της Κυπριακής Ανεξαρτησίας.
15 Ιουλίου 1974 η ελληνική χούντα μαζί με την στελέχη της ΕΟΚΑ Β’ έκαναν πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Κυβέρνησης.
20 Ιουλίου 1974, Αττίλας 1 Μέσα σε λίγες μέρες οι Τούρκοι κατέλαβαν ένα σημαντικό μέρος της επαρχίας Κερύνειας.
14 Αυγούστου 1974 ,Αττίλας 2 , δε σταμάτησαν παρά μόνο αφού συμπλήρωσαν την κατοχή 37% του κυπριακού εδάφους.
Και από τότε μέχρι σήμερα Σιωπή Ανοχής…….