Meeerry X-mas ho ho ho!
Merry X-mas ho ho ho!
and ...
a Happy New Year!
HO!
Η κοινωνία της αυτοδικίας τις άγιες μέρες…η βία που φέρνει βία…και η βία κατά τη διάρκεια αυτών των γιορτών είναι όλο και αυξανόμενη. Μου λένε όλοι να γράψω κάτι καλό και να κάνω ένα διάλειμμα από την μαυρίλα των ημερών. Θα το ήθελα πολύ!!! Αλλά τα ερεθίσματα δεν με αφήνουν. Όταν βλέπω ότι κανένας μας δεν είναι νορμάλ αυτά τα Χριστούγεννα.
Τα Χριστούγεννα του φόβου και της ανασφάλειας. Τα Χριστούγεννα της ανέχειας και της απειλούμενης ανεργίας. Τα Χριστούγεννα που τίποτα δεν πάει καλά. Δεν μπορώ να δεχτώ πια ότι πρέπει να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά. Και προτείνω όλοι μας κατά την διάρκεια των αργιών να σκεφτούμε , αντί να το “κάψουμε”.
Να σκεφτούμε τι πρέπει να γίνει μετά τις γιορτές. Σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό. Γιατί μετά τις γιορτές έρχεται ξανά η πραγματικότητα της κρίσης. Μια κρίση που απαιτεί από όλους μας μια υπεύθυνη στάση. Με ποιούς πάμε και ποιούς αφήνουμε. Για να έρθουν κάποτε και λύσεις. Σε μια κοινωνία που αρχίζει και χάνει το μέτρο, γιατί ακριβώς η λογική της βίας αρχίζει και επικρατεί σε όλους τους τομείς. Και για μένα η βία δεν είναι οι θρυλούμενοι “κουκουλοφόροι”. Είναι η λεκτική βία όλων μας. Της εξουσίας, των πολιτικών, του κάθε θεσμού που επιβάλλεται και δεν συνδιαλέγεται. Η άλλη η βία των ανθρώπων των απλών, είναι η αντίδραση. Είναι ο τρόπος προσαρμογής στα αδιέξοδα που δημιουργεί η “θεσμοθετημένη βία”.
Εύχομαι λοιπόν τα Χριστούγεννα της ανοχής και όχι της ανέχειας και σίγουρα θα είναι τα Χριστούγεννα της ΕΝΟΧΗΣ.
Χρόνια πολλά!!
Τα Χριστούγεννα του φόβου και της ανασφάλειας. Τα Χριστούγεννα της ανέχειας και της απειλούμενης ανεργίας. Τα Χριστούγεννα που τίποτα δεν πάει καλά. Δεν μπορώ να δεχτώ πια ότι πρέπει να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά. Και προτείνω όλοι μας κατά την διάρκεια των αργιών να σκεφτούμε , αντί να το “κάψουμε”.
Να σκεφτούμε τι πρέπει να γίνει μετά τις γιορτές. Σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό. Γιατί μετά τις γιορτές έρχεται ξανά η πραγματικότητα της κρίσης. Μια κρίση που απαιτεί από όλους μας μια υπεύθυνη στάση. Με ποιούς πάμε και ποιούς αφήνουμε. Για να έρθουν κάποτε και λύσεις. Σε μια κοινωνία που αρχίζει και χάνει το μέτρο, γιατί ακριβώς η λογική της βίας αρχίζει και επικρατεί σε όλους τους τομείς. Και για μένα η βία δεν είναι οι θρυλούμενοι “κουκουλοφόροι”. Είναι η λεκτική βία όλων μας. Της εξουσίας, των πολιτικών, του κάθε θεσμού που επιβάλλεται και δεν συνδιαλέγεται. Η άλλη η βία των ανθρώπων των απλών, είναι η αντίδραση. Είναι ο τρόπος προσαρμογής στα αδιέξοδα που δημιουργεί η “θεσμοθετημένη βία”.
Εύχομαι λοιπόν τα Χριστούγεννα της ανοχής και όχι της ανέχειας και σίγουρα θα είναι τα Χριστούγεννα της ΕΝΟΧΗΣ.
Χρόνια πολλά!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου