Πρέπει τώρα να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ίδια την Steve Jackson Games (SJG), και να εξηγήσουμε τι ήταν η SJG, τι πραγματικά έκανε, και πώς κατάφερε να ελκύσει αυτά τα ιδιαίτερα αλλόκοτα και σφοδρά είδη προβλημάτων.
Κατ' αρχάς, η Steve Jackson Games Inc., δεν ήταν μια εταιρία που εξέδιδε «παιχνίδια για υπολογιστές». Η SJG εξέδιδε «παιχνίδια υπόκρισης», παιχνίδια του σαλονιού που παιζόταν με χαρτιά, με μολύβια, και ζάρια, και έντυπους οδηγούς γεμάτους κανόνες και πίνακες στατιστικών. Δεν εμπλεκόταν καθόλου υπολογιστές στα ίδια τα παιχνίδια. Όταν αγόραζες ένα παιχνίδι της Steve Jackson Games, δεν παραλάμβανες καθόλου δισκέτες λογισμικού. Αυτό που έπαιρνες ήταν μια πλαστική σακούλα με μερικά σύμβολα του παιχνιδιού από χαρτόνι, ίσως μερικούς χάρτες ή μια τράπουλα με χαρτιά. Τα περισσότερα από τα προϊόντα τους ήταν βιβλία.
Παρόλα αυτά, οι υπολογιστές ήταν βαθιά αναμειγμένοι στην επιχείρηση Steve Jackson Games. Όπως σχεδόν όλοι οι μοντέρνοι εκδότες, ο Στηβ Τζάκσον και οι 15 υπάλληλοί του χρησιμοποιούσαν υπολογιστές για να γράφουν κείμενα, να κρατάνε λογαριασμούς, και να διευθύνουν γενικά την επιχείρηση. Επίσης χρησιμοποιούσαν ένα υπολογιστή για να τρέχουν το επίσημο σύστημα ηλεκτρονικής βάσης της Steve Jackson Games, μια βάση που λεγόταν Illuminati. Στην Illuminati, αυτοί που παίζανε παιχνίδια «υπόκρισης» και συνέβαινε να έχουν δικούς τους υπολογιστές και δικά τους μόντεμ μπορούσαν να συνεταιρίζονται, να ανταλλάζουν γράμματα, να έχουν διαμάχες στη θεωρία και την πρακτική του παιχνιδιού, και να παρακολουθούν τα νέα της εταιρίας και τις ανακοινώσεις προϊόντων ώστε να συμβαδίζουν ανάλογα.
Η Illuminati ήταν μια συγκρατημένα δημοφιλής βάση, που έτρεχε σε ένα μικρό υπολογιστή με περιορισμένη χωρητικότητα, μία μόνο τηλεφωνική γραμμή, και χωρίς σύνδεση στα μεγάλης κλίμακας δίκτυα υπολογιστών. Είχε, παρ' όλα αυτά, εκατοντάδες χρήστες, πολλοί από αυτούς αφοσιωμένοι παίκτες πρόθυμους να πάρουν υπεραστικό τηλέφωνο.
Η Illuminati δεν ήταν μια «underground» βάση. Δεν είχε να παρουσιάσει υποδείξεις γύρω από την παρείσδυση σε υπολογιστές, ή «αρχεία anarchy» ή posts με παράνομους αριθμούς πιστωτικών καρτών, ή κωδικούς πρόσβασης για υπεραστικά. Μερικοί από τους χρήστες της Illuminati, παρόλα αυτά, ήταν μέλη των Legion of Doom. Το ίδιο ήταν και ένας ανώτερος υπάλληλος του Στηβ Τζάκσον — ο Mentor.
Η «Illuminati» πήρε το όνομά της από ένα παιχνίδι με κάρτες που είχε εφεύρει ο ίδιος ο Στηβ Τζάκσον, ο ιδρυτής και μοναδικός ιδιοκτήτης της εταιρίας. Αυτό το παιχνίδι με κάρτες που παιζόταν από πολλούς παίκτες ήταν ένα από τα πλέον γνωστά του κυρίου Τζάκσον, το πιο επιτυχές, το τεχνικά πλέον καινοτόμο από τα προϊόντα του.
Το «Illuminati» ήταν ένα παιχνίδι παρανοϊκής συνωμοσίας στην οποία διάφορες αντικοινωνικές κάλτ πολεμούσαν κρυφά για να κυριεύσουν τον κόσμο. Το «Illuminati» ήταν εύθυμο, και είχε μεγάλη πλάκα να το παίζεις, καθώς ανακάτευε ιπτάμενους δίσκους, την CIA, την KGB, τις τηλεφωνικές εταιρίες, την Ku Klux Klan, τους Ναζί της Νοτίου Αμερικής, τα καρτέλ της κοκαΐνης, τους Προσκόπους, και ντουζίνες άλλες σέκτες από τα μπλεγμένα βάθη της επαγγελματικά φλογερής φαντασίας του κυρίου Τζάκσον. Για τους αμύητους, κάθε δημόσια συζήτηση για το καρτοπαιχνίδι «Illuminati» ακουγόταν, είτε απόλυτα απειλητική είτε απόλυτα παλαβή.
Ο κύριος Τζάκσον και οι συνεργάτες του έβγαζαν το καθημερινό ψωμί τους προμηθεύοντας ανθρώπους με ψεύτικες περιπέτειες και αλλόκοτες ιδέες. Όσο πιο φευγάτες, τόσο το καλύτερο.
Τα παιχνίδια «υπόκρισης» είναι μια ασυνήθιστη διασκέδαση, αλλά οι παίκτες γενικά δεν έπρεπε να παρακαλάνε για άδεια για να υπάρχουν από τη Μυστική Υπηρεσία. Τα πολεμικά παιχνίδια και οι περιπέτειες υπόκρισης ρόλων είναι μια παλιά και τιμημένη διασκέδαση πολύ αρεστή στους επαγγελματίες στρατιωτικούς γνώστες της στρατηγικής. Αυτά τα παιχνίδια που κάποτε ήταν ελάχιστα γνωστά, τώρα παίζονται από εκατοντάδες χιλιάδες λάτρεις τους παντού στην Βόρειο Αμερική, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Τα βιβλία παιχνιδιών που κάποτε περιοριζόταν στα εξειδικευμένα καταστήματα για χομπίστες, τώρα εμφανίζονται συνηθεστέρα σε αλυσίδες καταστημάτων όπως η B. Dalton και η Waldenbooks, και πουλάνε δραστήρια.
Η Steve Jackson Games, Inc. με έδρα το Όστιν του Τέξας, ήταν μια μεσαίας κλάσης εταιρία παιχνιδιών. Το 1989, η SJG είχε ακαθάριστα κέρδη περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια. Ο ίδιος ο Τζάκσον είχε μια πολύ καλή φήμη στη βιομηχανία του σαν ταλαντούχος και καινοτόμος σχεδιαστής μάλλον αντισυμβατικών παιχνιδιών, αλλά η εταιρία του ήταν κάτι λιγότερο από ένας τιτάνας του κλάδου — όχι βεβαίως όπως η TSR Inc. Των πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, ή η γιγαντιαία βρετανική «Games Workshop».
Τα αρχηγεία της Steve Jackson Games στο Όστιν ήταν μια λιτή διώροφη σουίτα γραφείων φτιαγμένη με τούβλα, φορτωμένη με τηλέφωνα, φωτοαντιγραφικά, φαξ και υπολογιστές. Η κίνηση μέσα τους ήταν μια ημιοργανωμένη δραστηριότητα, και ήταν γεμάτα με γυαλιστερές διαφημιστικές μπροσούρες και μυθιστορήματα ε.φ. με διπλωμένες τις σελίδες τους. Κολλητά στα γραφεία ήταν μια μεγάλη αποθήκη με τσίγκινη στέγη που ήταν στοιβαγμένα κουτιά συσκευασίας παιχνιδιών και βιβλία, 6 μέτρα στο ύψος. Παρά τις αλλόκοτες φαντασιώσεις που λάμβαναν χώρα μέσα τους, τα αρχηγεία της SJG ήταν ένα αρκετά καθημερινό, συνηθισμένο μέρος. Έμοιαζε με αυτό που ήταν: ένα δωμάτιο εκδότη.
Τόσο το «Car Wars» όσο και το «Illuminati» ήταν πολύ γνωστά, δημοφιλή παιχνίδια. Αλλά το κύριο έρεισμα του οργανισμού του Τζάκσον ήταν το «Γενικό Οικουμενικό Σύστημα Υπόκρισης Ρόλων» (Generic Universal Role—Playing System), το «GURPS». Το σύστημα GURPS εθεωρείτο συμπαγές και καλοσχεδιασμένο, ένα απόκτημα για τους παίκτες. Αλλά ίσως το πιο δημοφιλές χαρακτηριστικό του συστήματος GURPS ήταν ότι επέτρεπε στους masters του παιχνιδιού να σχεδιάζουν σενάρια που θύμιζαν στενά πολύ γνωστά βιβλία, ταινίες και άλλα έργα φάνταζι. Ο Τζάκσον είχε πάρει άδεια και διασκεύαζε έργα από πολλούς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και φάνταζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου