H αλλαγή των βιβλίων της ιστορίας, μας βρίσκει ως κίνημα κατηγορηματικά αντίθετους και πολέμιους της προσπάθειας αυτής. Οι ανθέλληνες πολιτικοί του νησιού με πρώτο και καλύτερο των υπουργό ″παιδείας″ της Κύπρου. Με την πρόταση της αλλαγής των βιβλίων της ιστορίας θέλουν να καλλιεργήσουν στα σχολεία, εκεί όπου υπάρχουν ακόμα, έστω και λίγοι σκεπτόμενοι άνθρωποι , το κλίμα της υποτιθέμενης ελληνοτουρκικής φιλίας, η οποία ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει και την οποία δεν επιθυμούμε.
Ο κύριος υπουργός όμως και οι συνεργάτες του οφείλουν πρώτα να θυμηθούν κάποια πράγματα τα οποία ξεχνούν ή αν δεν τα ξέρουν καλά κάνουν να τα μάθουν. Ο ελληνικός στρατός στη Θεσσαλονίκη μπήκε για να την απελευθερώσει. Για να απελευθερώσει την πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Εισβολή κύριοι, (όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στον τόμο για τους Βαλκανικούς πολέμους) έκαναν οι τούρκοι στην Κύπρο, αλλά αυτό φαίνεται το ξεχνάτε. Ξεχνάτε την παράνομη κατοχή της Β.Κύπρου από το βάρβαρο αγαρηνό. Ξεχνάτε του αγνοούμενους, τους νεκρούς μας, τους πρόσφυγες, τις μάνες που βιάσανε, τα παιδιά που σφάξανε!
Τολμάτε ακόμα να γράψετε και για τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α! Τολμάτε να προσβάλετε τους εθνομάρτυρες του Κυπριακού έπους 1955-59. Αυτούς που πέθαναν για την Ελλάδα. Στα νέα βιβλία αναφέρεται, ότι οι Έλληνες Εθνικιστές, της Ε.Ο.Κ.Α βιαιοπραγούσαν εναντίον των ‘’τουρκοκυπρίων”. Δε θυμάστε φαίνεται ποιοι έκαναν πλάτες τότε στους Εγγλέζους, ξεχνάτε τους τούρκους αστυνομικούς. Εμείς όμως δεν τα ξεχνάμε ούτε αυτά, αλλά ούτε και την προδοτική στάση του Α.Κ.Ε.Λ στον Αγώνα του ‘55. Ποιοι ήταν οι προδότες, ποιοι οι ρουφιάνοι και ποιοι φυγαδεύονταν από τους Βρετανούς επειδή πρόδωσαν Αγωνιστές. Επίσης στα βιβλία γράφονται και ‘’μαρτυρίες” περί καταστροφές τζαμιών. Εκεί όμως που τρώτε και πίνετε τα Σαββατοκύριακα, μην ξεχάσετε να κάνετε και μια βόλτα από τις κατεχόμενες εκκλησιές μας. Δείτε πως τις έχουν καταντήσει τα αδέρφια σας και μετά να τολμήσετε να γράψετε για καταστροφές τζαμιών από την Ε.Ο.Κ.Α.
Επιπλέον, οι γενίτσαροι δεν περνούσαν υπέροχα όπως γράφετε εμμέσως , στα παλάτια των τούρκων, αλλά τους έπαιρναν μετά βίας από τις μανάδες τους και τα εκπαίδευαν να γίνουν τούρκοι στρατιώτες, στους οποίους καλλιεργούσαν απερίγραπτο μίσος και φανατισμό για οτιδήποτε ελληνικό και τους έκαναν έτσι να ξεχνούν ότι κάποτε υπήρξαν Έλληνες.
Αποφεύγοντας περαιτέρω ιστορική ανάλυση, οφείλω να πω ότι οι εικόνες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Αθανάσιου Διάκου, της Ε.Ο.Κ.Α και των άλλων λαμπρών μορφών του Έθνους μας (μέσα σ΄ όλα γράφτηκε και αυτό) ποτέ δε θα σβήσουν, όσο υπάρχουν ακόμα πραγματικοί Έλληνες. Μόνο θυμηθείτε τη 29η Μαίου 1453, τη 19η Μαίου και τη Μικρασιατική καταστροφή, την 9η Ιουλίου 1821, τι έκαναν οι τούρκοι μαζί με τους Εγγλέζους το ‘55, το 1963, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και το 1996. Αυτά νομίζω είναι αρκετά για να καταλάβουμε ποιος είναι ο τούρκος και τι στάση κρατούσε πάντοτε απέναντι στο Γένος…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ-ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ-ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ
ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Από μια φωνή εκ των έσω Novopress.info Κύπρος
Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
ΤΑ ''ΠΡΟΤΥΠΑ'' ΤΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ
ΤΑΤΟΥΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ....ΑΝ ΔΕ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΩΣ ΜΕΓΑ ΠΡΟΔΟΤΗ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΒΓΗΚΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΚΙ ΟΧΙ ΤΑΤΟΥΛΙΚΩΝ...
ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΒΡΑΙΟΔΟΥΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΑΣ ΠΕΣΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ....
(Α! ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕ ΒΑΛΑΜΕ ΠΗΛΙΟ ΓΟΥΣΗ...)
ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΑΤΣΑΣ (ΓΙΑ ΕΥΝΟΗΤΟΣ ΛΟΓΟΥΣ)
ΣΥΜΠΙΛΙΔΗΣ (1993)
ΣΑΜΑΡΑΣ (1993)
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (1965)
ΙΟΥΔΑΣ (Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΣΟΥ, ΑΦΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ)
ΕΦΙΑΛΤΗΣ (480 Π.Χ.)
(ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΔΕ ΒΡΗΚΑΜΕ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ)
Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008
"Μακεδονία" και σε ομιλία Βαλλιανάτου στο 7ο Συνέδριο Πασόκ.
Ομιλία Γρηγόρη Βαλλιανάτου στην ενότητα με θέμα: Διακήρυξη - Πολιτικές Θέσεις , την 3η μέρα του 7ου Συνεδρίου Πασόκ.
«Φίλες και φίλοι σύνεδροι, ο μεγάλος και φιλόξενος χώρος αυτού του συνεδρίου χθες φιλοξένησε ένα στρογγυλό τραπέζι της κοινωνίας των πολιτικών. Της κοινωνίας των πολιτών ή αλλιώς των παραλειπόμενων Ελλήνων. Συμπολίτες μας από διάφορες οργανώσεις εξέφρασαν τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες τους.
Οι συμπολίτες μας ανάπηροι ανέφεραν, ότι θεωρούνται πολίτες με μειωμένη δικαιοπρακτική ικανότητα και με μειωμένη δυνατότητα πρόσβασης κοντά μας. Ήδη η πρόσβασή τους στο συνέδριό μας έγινε από την πίσω πόρτα.
Οι συμπολίτες μας που δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ζήτησαν να κατανοήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι που δεν είναι Χριστιανοί, που είναι από Δωδεκαθεϊστές έως Σαϊεντολόγοι ή βουδιστές ή άθεοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Οι συμπολίτες μας αρβανίτες και βλάχοι ζήτησαν να προστατευτεί και να διδάσκεται η γλώσσα τους για να μην χαθεί μια πλούσια ελληνική κουλτούρα. Οι συμπολίτες μας τσιγγάνοι ή ρομάν ζήτησαν να καταλάβουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Οι συμπολίτες μας Εβραίοι ζήτησαν να καταλάβουμε τον υπαρκτό λαϊκό αντισημιτισμό που υπάρχει τα έντυπα και την τηλεόραση. Οι συμπολίτες μας της μειονότητας που θεωρούν ότι είναι τουρκικής εθνότητας ζήτησαν να έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι, το ίδιο και οι συμπολίτες μας Μακεδόνες.
Οι συμπολίτες μας ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και τρανσέξουαλ ζήτησαν να αναγνωριστεί η συμβίωσή τους, ζήτησαν να υπάρχει σεξουαλική αγωγή.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Όλοι εμείς είμαστε διαφορετικοί, οι παραλειπόμενοι Έλληνες είμαστε όλοι εμείς. Σας ευχαριστώ.»
Πηγή:Αθηναίος
«Φίλες και φίλοι σύνεδροι, ο μεγάλος και φιλόξενος χώρος αυτού του συνεδρίου χθες φιλοξένησε ένα στρογγυλό τραπέζι της κοινωνίας των πολιτικών. Της κοινωνίας των πολιτών ή αλλιώς των παραλειπόμενων Ελλήνων. Συμπολίτες μας από διάφορες οργανώσεις εξέφρασαν τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες τους.
Οι συμπολίτες μας ανάπηροι ανέφεραν, ότι θεωρούνται πολίτες με μειωμένη δικαιοπρακτική ικανότητα και με μειωμένη δυνατότητα πρόσβασης κοντά μας. Ήδη η πρόσβασή τους στο συνέδριό μας έγινε από την πίσω πόρτα.
Οι συμπολίτες μας που δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ζήτησαν να κατανοήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι που δεν είναι Χριστιανοί, που είναι από Δωδεκαθεϊστές έως Σαϊεντολόγοι ή βουδιστές ή άθεοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Οι συμπολίτες μας αρβανίτες και βλάχοι ζήτησαν να προστατευτεί και να διδάσκεται η γλώσσα τους για να μην χαθεί μια πλούσια ελληνική κουλτούρα. Οι συμπολίτες μας τσιγγάνοι ή ρομάν ζήτησαν να καταλάβουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Οι συμπολίτες μας Εβραίοι ζήτησαν να καταλάβουμε τον υπαρκτό λαϊκό αντισημιτισμό που υπάρχει τα έντυπα και την τηλεόραση. Οι συμπολίτες μας της μειονότητας που θεωρούν ότι είναι τουρκικής εθνότητας ζήτησαν να έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι, το ίδιο και οι συμπολίτες μας Μακεδόνες.
Οι συμπολίτες μας ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και τρανσέξουαλ ζήτησαν να αναγνωριστεί η συμβίωσή τους, ζήτησαν να υπάρχει σεξουαλική αγωγή.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Όλοι εμείς είμαστε διαφορετικοί, οι παραλειπόμενοι Έλληνες είμαστε όλοι εμείς. Σας ευχαριστώ.»
Πηγή:Αθηναίος
Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008
Εβραίοι Τραπεζίτες προκάλεσαν, την Κρίση που θα Πληρώσουμε Όλοι μας
Η Τράπεζα των Τραπεζιτών ( Federal Reserve)
Η ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι «σαν τις άλλες». στις οποίες την πλειοψηφία των μετοχών έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, που επιλέγουν της διοικήσεις . Η Federal Reserve, (Χαϊδευτικά Fed), είναι ιδιωτική. Και είναι η καρδιά του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ.
Το άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 5, του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και να ρυθμίσει την ισοτιμία του με τα ξένα νομίσματα.
Η συνταγματική πρόνοια έμεινε στα χαρτιά. Η έκδοση νομίσματος δεν ανήκει στη σφαίρα αρμοδιοτήτων της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία ούτε ελέγχει την κυκλοφορία του Χρήματος.
Αυτές οι αρμοδιότητες έχουν εκχωρηθεί σε μια ιδιωτική εταιρία που είναι καταχωρημένη στην πολιτεία του Delaware ,την Federal Reserve Bank.
Το Ομοσπονδιακό τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson το 1913, για «να αντικαταστήσει την δικτατορία των ιδιωτικών τραπεζών», (θεωρητικά), και «για να σταθεροποιήσει την κυκλοφορία τραπεζογραμματίων». Το προηγούμενο «φεουδαλικό » τραπεζικό σύστημα, επέτρεπε στους τραπεζίτες να εκδίδουν δικά τους τραπεζογραμμάτια και να ελέγχουν τις τοπικές κοινότητες. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν είχε κανέναν έλεγχο στο σύστημα.
Έτσι, από το απόλυτο χάος, το σύστημα πέρασε από την «δικτατορία των πολλών τραπεζιτών», στην απόλυτη δικτατορία των Ρότσιλντ –Ροκφέλερ.
Ο βουλευτής Charles Α. Lindberg, (πατέρας του διάσημου πιλότου), αντέδρασε στις προτάσεις του Woodrow Wilson και σε δημόσια ομιλία του ,στις 20 Ιανουαρίου 1915, είχε πει: «Το σύστημα είναι Καθαρά ιδιωτικό, και αποβλέπει σε έναν μόνο σκοπό, την μεγιστοποίηση των πιθανών κερδών από τη χρήση των χρημάτων άλλων ανθρώπων, προς όφελος των μετόχων και εκείνων που συνδέονται με αυτούς ».
Η καρδιά του συστήματος του Wilson ήταν και είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης, Federal Reserve Bank of New York, οποία κατέχει το 53% της ομοσπονδιακής τράπεζας, και γύρω από αυτήν λειτουργούν 12 ακόμα περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
Η νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής τράπεζας, δηλαδή των ιδιωτών ίδιο και όχι της κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική βρίσκεται σε άμεση αντίφαση με το αμερικανικό σύνταγμα που εκχωρεί αυτή την αρμοδιότητα στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο. Η Βουλή των αντιπροσώπων και η Γερουσία προσπάθησαν το 1936 να ανακτήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς επιτυχία.
Όταν άρχισαν οι ακροάσεις η επιτροπή του Κογκρέσου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Το Κογκρέσο θεωρεί η μόνιμη ευημερία των ανθρώπων και η προστασία της οικονομικής ζωής του έθνους εξαρτώνται από την καθιέρωση ενός νομισματικού συστήματος που θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο του, το οποίο θα υποστηρίζει τα συμφέροντα των αγροτών, των εργαζομένων, της βιομηχανίας, και του εμπορίου, και που θα εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση, εμπόριο, σταθερή μέση αγοραστική δύναμη, και θα αποφύγει την υπερβολική επέκταση ή την καταστρεπτική περικοπή των πιστώσεων».
Ο καθηγητής Allen B. Brown, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο, είχε υποστηρίξει την εκτύπωση νομίσματος αντί για δανεισμό για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, τονίζοντας ότι ο αμερικανικός λαός πληρώνει με ιδρώτα και αίμα τους τόκους των δανείων.
Οι τράπεζες είχε πει ο καθηγητής δεν δανείζονται αλλά εκδίδουν χρήμα. Για κάθε δολάριο που οι τραπεζίτες προσφέρουν στο πιστωτικό σύστημα, δημιουργούν αλλά 10 πιστωτικά δολάρια, που το θεωρούν δικά τους, αν και τα πιστωτικά δολάρια στηρίζονται στον ανθρώπινο ιδρώτα και την εργασία και στις παραγωγικές ιδέες που δεν είναι δικιες τους . Τα σχόλια Allen B. Brown ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο Ομοσπονδιακό σύστημα που ήταν μόνο 23 ετών, τότε.
Το 1963, ο Πρόεδρος John Kennedy αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, και να καταργήσει το Ομοσπονδιακό Τραπεζικό Σύστημα. Υπέγραψε διάταγμα με το οποίο έδινε εντολή στην κυβέρνηση του, να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη για τον έλεγχο της εκδόσης του αμερικανικού νομίσματος.
Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν νεκρός τρεις εβδομάδες αργότερα. Όταν ο Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέλαβε τα καθήκοντά του, ακύρωσε αμέσως το διάταγμα Kennedy και οι Ρότσιλντ –Ροκφέλερ κέρδισαν έναν ακόμα πόλεμο.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της νέας Υόρκης, η National City Bank του Ροκφέλερ, η National Bank of Commerce, η First National Bank, η Chase National Bank, και η Marine National Bank. Όταν η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνευθηκε με την J.P. Morgan - First National Bank το 1955, ο όμιλος Ροκφέλερ ελέγχε το 22% των μετοχών της Federal Reserve Bank of New York.
Οι βασικοί μέτοχοι της Federal Reserve Bank είναι:
1. Οι Τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου. Οι ναυαρχίδες του συστήματος. Ο πατριάρχης το συστήματος βαρόνος M. A. Rothschild είχε πει: «Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους».
2. Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers Bank ) που ανήκει στο σύστημα Rothchild. Ιδρύθηκε το 1848, και μέχρι το 2005 ήταν ιδιωτική εταιρεία.
3. Οι Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, που και αυτές ανήκουν στο σύστημα Rothchild. Οι τραπεζιτική δραστηριότητα της εβραϊκής οικογένειας Warburg ξεκίνησε με την ίδρυση της M.M. Warburg & Company, το 1798 . Οι αδελφοι Max και Sidney Warburg, ήταν οικονομικοί υποστηρικτές του Χίτλερ από το 1929. Από το ημερολόγιο του Αμερικανού πρέσβη στο Βερολίνο William Dodd, γνωρίζουμε ότι συναντήθηκαν το 1933 με τον καγκελάριο πια Χίτλερ και έκλεισαν «δουλειές» ο Henry Mann της National City Bank ,ο Winthrop W. Aldrich της Chase. Bank και ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του Rockefeller, Ivy Lee. (Ακούσατε ποτέ την Wall Street να καταγγέλλει το «Ολοκαύτωμα» των ομοθρήσκων και ομοεθνών τους, και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;). Ο Paul Moritz Warburg, που διορίστηκε από τον πρόεδρο Wilson στο πρώτο συμβούλιο της ομοσπονδιακής τράπεζας ,(1913-1918), εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1902 και μπήκε συνεταίρος στην Kuhn, Loeb & Company όπου εργαζόταν σαν στέλεχος ο κουνιάδος της γυναίκας του, ο Jacob Schiff, ο οποίος αργότερα χρηματοδότησε με 20 εκατ. δολ, τον Τρότσκι, για να φέρει εις πέρας την επανάσταση των μπολσεβίκων. Ο Paul Moritz Warburg ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ανάγκης δημιουργίας της Federal Reserve. Ο Paul Moritz Warburg τοποθετήθηκε διευθυντής στο πρώτο συμβούλιο του περίφημου Council on Foreign Relations κατά την ίδρυση του,το 1921.
4. Η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας
5. Η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης, του συστήματος Ρότσιλντ (που χρεοκόπησε). Ο Henry Lehman, Εβραίος μετανάστης από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο Montgomery της Alabama το 1844 και άνοιξε ένα μπακαλικάκι. Έξι χρόνια μετά ήρθαν κοντά του τα αδέλφια Emanuel και Mayer και έτσι δημιουργήθηκαν οι Lehman Brothers που ασχολήθηκαν με το βαμβάκι. Το 1858 ανοιξαν υποκατάστημα στη νέα Υόρκη, τους γνώρισαν οι Ρότσιλντ που προστάτευαν όλους τους Γερμανοεβραίους, και τους έκαναν τραπεζίτες. .
6. Η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης
7. Η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ , που ελέγχει τις άλλες 11 περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
8. Η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης.
Λίγοι Εβραίοι Τραπεζίτες, οι Lehman, Goldman, Sachs, Kuhn, Loeb, Rockefeller, Max, Sidney και Paul Warburg, Jacob Schiff, Henry Mann, Rothchild είναι αυτοί που σπέρνουν την καταστροφή , τον όλεθρο και τον πόλεμο, που ρουφάνε καθημερινά το αίμα των ανθρώπων για τους τόκους. Είναι αυτοί που δολοφόνησαν τον Τζον Κένεντι.
Αυτοί προκάλεσαν, την κρίση που θα πληρώσουμε όλοι μας.
Η μόνη λύση είναι εκείνη που προσπάθησε να επιβάλει ο πρόεδρος Κένεντι. Το εκδοτικό προνόμιο στο κράτος. Έκδοση νομίσματος, με κανόνες, και όχι δανεισμός για την κάλυψη του δημοσίου ελλείμματος.
Τέρμα στην ασυδοσία των τραπεζιτών. Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας, πρέπει να περάσει στα κοινοβούλια. Τέρμα το « ποίημα» η για την δήθεν ανεξαρτησία της. Θυγατρική του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ είναι.
Η μόνη διέξοδος από το δόκανο που έχουν ζήσει οι τραπεζίτες, όπου το δημόσιο χρέος αυτοαναπαράγεται είναι να φορολογηθούν ως έσοδα οι τόκοι του εξωτερικού χρέους.
Η ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι «σαν τις άλλες». στις οποίες την πλειοψηφία των μετοχών έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, που επιλέγουν της διοικήσεις . Η Federal Reserve, (Χαϊδευτικά Fed), είναι ιδιωτική. Και είναι η καρδιά του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ.
Το άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 5, του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και να ρυθμίσει την ισοτιμία του με τα ξένα νομίσματα.
Η συνταγματική πρόνοια έμεινε στα χαρτιά. Η έκδοση νομίσματος δεν ανήκει στη σφαίρα αρμοδιοτήτων της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία ούτε ελέγχει την κυκλοφορία του Χρήματος.
Αυτές οι αρμοδιότητες έχουν εκχωρηθεί σε μια ιδιωτική εταιρία που είναι καταχωρημένη στην πολιτεία του Delaware ,την Federal Reserve Bank.
Το Ομοσπονδιακό τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson το 1913, για «να αντικαταστήσει την δικτατορία των ιδιωτικών τραπεζών», (θεωρητικά), και «για να σταθεροποιήσει την κυκλοφορία τραπεζογραμματίων». Το προηγούμενο «φεουδαλικό » τραπεζικό σύστημα, επέτρεπε στους τραπεζίτες να εκδίδουν δικά τους τραπεζογραμμάτια και να ελέγχουν τις τοπικές κοινότητες. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν είχε κανέναν έλεγχο στο σύστημα.
Έτσι, από το απόλυτο χάος, το σύστημα πέρασε από την «δικτατορία των πολλών τραπεζιτών», στην απόλυτη δικτατορία των Ρότσιλντ –Ροκφέλερ.
Ο βουλευτής Charles Α. Lindberg, (πατέρας του διάσημου πιλότου), αντέδρασε στις προτάσεις του Woodrow Wilson και σε δημόσια ομιλία του ,στις 20 Ιανουαρίου 1915, είχε πει: «Το σύστημα είναι Καθαρά ιδιωτικό, και αποβλέπει σε έναν μόνο σκοπό, την μεγιστοποίηση των πιθανών κερδών από τη χρήση των χρημάτων άλλων ανθρώπων, προς όφελος των μετόχων και εκείνων που συνδέονται με αυτούς ».
Η καρδιά του συστήματος του Wilson ήταν και είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης, Federal Reserve Bank of New York, οποία κατέχει το 53% της ομοσπονδιακής τράπεζας, και γύρω από αυτήν λειτουργούν 12 ακόμα περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
Η νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής τράπεζας, δηλαδή των ιδιωτών ίδιο και όχι της κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική βρίσκεται σε άμεση αντίφαση με το αμερικανικό σύνταγμα που εκχωρεί αυτή την αρμοδιότητα στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο. Η Βουλή των αντιπροσώπων και η Γερουσία προσπάθησαν το 1936 να ανακτήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς επιτυχία.
Όταν άρχισαν οι ακροάσεις η επιτροπή του Κογκρέσου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Το Κογκρέσο θεωρεί η μόνιμη ευημερία των ανθρώπων και η προστασία της οικονομικής ζωής του έθνους εξαρτώνται από την καθιέρωση ενός νομισματικού συστήματος που θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο του, το οποίο θα υποστηρίζει τα συμφέροντα των αγροτών, των εργαζομένων, της βιομηχανίας, και του εμπορίου, και που θα εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση, εμπόριο, σταθερή μέση αγοραστική δύναμη, και θα αποφύγει την υπερβολική επέκταση ή την καταστρεπτική περικοπή των πιστώσεων».
Ο καθηγητής Allen B. Brown, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο, είχε υποστηρίξει την εκτύπωση νομίσματος αντί για δανεισμό για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, τονίζοντας ότι ο αμερικανικός λαός πληρώνει με ιδρώτα και αίμα τους τόκους των δανείων.
Οι τράπεζες είχε πει ο καθηγητής δεν δανείζονται αλλά εκδίδουν χρήμα. Για κάθε δολάριο που οι τραπεζίτες προσφέρουν στο πιστωτικό σύστημα, δημιουργούν αλλά 10 πιστωτικά δολάρια, που το θεωρούν δικά τους, αν και τα πιστωτικά δολάρια στηρίζονται στον ανθρώπινο ιδρώτα και την εργασία και στις παραγωγικές ιδέες που δεν είναι δικιες τους . Τα σχόλια Allen B. Brown ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο Ομοσπονδιακό σύστημα που ήταν μόνο 23 ετών, τότε.
Το 1963, ο Πρόεδρος John Kennedy αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, και να καταργήσει το Ομοσπονδιακό Τραπεζικό Σύστημα. Υπέγραψε διάταγμα με το οποίο έδινε εντολή στην κυβέρνηση του, να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη για τον έλεγχο της εκδόσης του αμερικανικού νομίσματος.
Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν νεκρός τρεις εβδομάδες αργότερα. Όταν ο Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέλαβε τα καθήκοντά του, ακύρωσε αμέσως το διάταγμα Kennedy και οι Ρότσιλντ –Ροκφέλερ κέρδισαν έναν ακόμα πόλεμο.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της νέας Υόρκης, η National City Bank του Ροκφέλερ, η National Bank of Commerce, η First National Bank, η Chase National Bank, και η Marine National Bank. Όταν η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνευθηκε με την J.P. Morgan - First National Bank το 1955, ο όμιλος Ροκφέλερ ελέγχε το 22% των μετοχών της Federal Reserve Bank of New York.
Οι βασικοί μέτοχοι της Federal Reserve Bank είναι:
1. Οι Τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου. Οι ναυαρχίδες του συστήματος. Ο πατριάρχης το συστήματος βαρόνος M. A. Rothschild είχε πει: «Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους».
2. Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers Bank ) που ανήκει στο σύστημα Rothchild. Ιδρύθηκε το 1848, και μέχρι το 2005 ήταν ιδιωτική εταιρεία.
3. Οι Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, που και αυτές ανήκουν στο σύστημα Rothchild. Οι τραπεζιτική δραστηριότητα της εβραϊκής οικογένειας Warburg ξεκίνησε με την ίδρυση της M.M. Warburg & Company, το 1798 . Οι αδελφοι Max και Sidney Warburg, ήταν οικονομικοί υποστηρικτές του Χίτλερ από το 1929. Από το ημερολόγιο του Αμερικανού πρέσβη στο Βερολίνο William Dodd, γνωρίζουμε ότι συναντήθηκαν το 1933 με τον καγκελάριο πια Χίτλερ και έκλεισαν «δουλειές» ο Henry Mann της National City Bank ,ο Winthrop W. Aldrich της Chase. Bank και ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του Rockefeller, Ivy Lee. (Ακούσατε ποτέ την Wall Street να καταγγέλλει το «Ολοκαύτωμα» των ομοθρήσκων και ομοεθνών τους, και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;). Ο Paul Moritz Warburg, που διορίστηκε από τον πρόεδρο Wilson στο πρώτο συμβούλιο της ομοσπονδιακής τράπεζας ,(1913-1918), εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1902 και μπήκε συνεταίρος στην Kuhn, Loeb & Company όπου εργαζόταν σαν στέλεχος ο κουνιάδος της γυναίκας του, ο Jacob Schiff, ο οποίος αργότερα χρηματοδότησε με 20 εκατ. δολ, τον Τρότσκι, για να φέρει εις πέρας την επανάσταση των μπολσεβίκων. Ο Paul Moritz Warburg ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ανάγκης δημιουργίας της Federal Reserve. Ο Paul Moritz Warburg τοποθετήθηκε διευθυντής στο πρώτο συμβούλιο του περίφημου Council on Foreign Relations κατά την ίδρυση του,το 1921.
4. Η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας
5. Η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης, του συστήματος Ρότσιλντ (που χρεοκόπησε). Ο Henry Lehman, Εβραίος μετανάστης από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο Montgomery της Alabama το 1844 και άνοιξε ένα μπακαλικάκι. Έξι χρόνια μετά ήρθαν κοντά του τα αδέλφια Emanuel και Mayer και έτσι δημιουργήθηκαν οι Lehman Brothers που ασχολήθηκαν με το βαμβάκι. Το 1858 ανοιξαν υποκατάστημα στη νέα Υόρκη, τους γνώρισαν οι Ρότσιλντ που προστάτευαν όλους τους Γερμανοεβραίους, και τους έκαναν τραπεζίτες. .
6. Η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης
7. Η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ , που ελέγχει τις άλλες 11 περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
8. Η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης.
Λίγοι Εβραίοι Τραπεζίτες, οι Lehman, Goldman, Sachs, Kuhn, Loeb, Rockefeller, Max, Sidney και Paul Warburg, Jacob Schiff, Henry Mann, Rothchild είναι αυτοί που σπέρνουν την καταστροφή , τον όλεθρο και τον πόλεμο, που ρουφάνε καθημερινά το αίμα των ανθρώπων για τους τόκους. Είναι αυτοί που δολοφόνησαν τον Τζον Κένεντι.
Αυτοί προκάλεσαν, την κρίση που θα πληρώσουμε όλοι μας.
Η μόνη λύση είναι εκείνη που προσπάθησε να επιβάλει ο πρόεδρος Κένεντι. Το εκδοτικό προνόμιο στο κράτος. Έκδοση νομίσματος, με κανόνες, και όχι δανεισμός για την κάλυψη του δημοσίου ελλείμματος.
Τέρμα στην ασυδοσία των τραπεζιτών. Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας, πρέπει να περάσει στα κοινοβούλια. Τέρμα το « ποίημα» η για την δήθεν ανεξαρτησία της. Θυγατρική του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ είναι.
Η μόνη διέξοδος από το δόκανο που έχουν ζήσει οι τραπεζίτες, όπου το δημόσιο χρέος αυτοαναπαράγεται είναι να φορολογηθούν ως έσοδα οι τόκοι του εξωτερικού χρέους.
απο το greeklaws
Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ ο Mέντορας του Ομπάμα ένας Λύκος με Προβιά Προβάτου.....
Όλες οι εφημερίδες γράφουν για τον Ομπάμα και πόσο καλός και φιλελεύθερος και διαφορετικός από τον Μπους είναι.
ΚΑΜΙΑ ΑΤΙΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ όμως δεν γράφει για τον διαβολικό άνθρωπο που καραδοκεί πίσω από τον Ομπαμα.
Τον διαβόητο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ που είναι ο μέντορας του Ομπάμα από τα χρόνια του πανεπιστημίου και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και ο σύμβουλος του εθνικής ασφαλείας και εξωτερικών θεμάτων (ή αν δεν είναι αυτός τότε σίγουρα θα διορίσει τον γιό του)
Ποιος είναι ο Μπρεζίνσκυ?
Είναι ο άνθρωπος που ίδρυσε μαζί με τον Ντ.Ροκφέλερ την Τριμερή Επιτροπή μια μυστικοπαθή ελιτίστικη λέσχη τύπου Μπιλντερμπεργκ που προσπαθεί να ενοποιήσει επιχειρηματικά την Ευρώπη τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Όπως και ο Ομπάμα ανήκει επίσης και αυτός στο CFR αλλά και σε οργανώσεις του διαβόητου ανθέλληνα Τζορτζ Σόρος. Ήταν το μεγάλο κεφάλι επί προεδρίας Κάρτελ.
Ο Μπρεζίνσκυ επιπλέον ως ένας ακόμα πιο επικύνδινος και αδίστακτος άνθρωπος δεξί χέρι του Ροκφέλερ και των παγκοσμιοποιητών παρόμοιος με τον Κίσσιγκερ (άλλα σε άλλο κόμμα δήθεν αντίπαλοι, αλλά στην πραγματικότητα με κοινό στόχο εξυπηρέτησης της ελιτ) ήταν αυτός που συναντήθηκε πριν 20-25 χρόνια με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν/Τιμόθεο Οσμαν
(η φωτογραφία που τους δείχνει μαζί) και ήταν αυτός που καθοδηγούσε και οργάνωνε τον σχηματισμό των Μουτζαχεντίν και της βάσης της CIA στην Ευρασία με την ονομασία Αλ-Κάιντα εδώ και 30 περίπου χρόνια για την καταπολέμηση των σοβιετικών.
Σκληροπυρηνικός αντισοβιετικός και μέχρι αηδίας ψυχροπολεμιστής είναι και συγγραφέας του βιβλίου "Η μεγάλη σκακιέρα" (γιατί μας βλέπει όλους ως αναλώσιμα πιόνια στο παρανοικό του "παιχνίδι" της παγκοσμιοποίησης) όπου συνηγορεί υπερ φριχτών ψυχοτρονικών τεχνολογιών και τεχνολογιών αλλαγής του κλίματος ως μέσα ελέγχου του πληθυσμού και διεξαγωγής των μοντέρνων ύπουλων και υπόγειων νεοταξικών πολέμων..
Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα με τι έχουμε να κάνουμε σε σχέση με τον Ομπάμα. Είναι ένας Λύκος με προβιά Προβάτου.. Ο Ρον Πολ φαινόταν ως ο περισσότερο καθαρός υποψήφιος και ήταν ο μόνος που δεν ήταν μέλος του CFR, αλλά δυστηχώς ο λαός των ΗΠΑ στην πλειοψηφία του ακόμα επηρεάζετε από τα ελεγχόμενα εταιρικά ΜΜΕ (5 συγχωνευμένες από το CFR πολυθενικές όλες και όλες που τα ελέγχουν όλα) γι'αυτό λοιπόν δεν μπόρεσε να βγει..
ΚΑΜΙΑ ΑΤΙΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ όμως δεν γράφει για τον διαβολικό άνθρωπο που καραδοκεί πίσω από τον Ομπαμα.
Τον διαβόητο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ που είναι ο μέντορας του Ομπάμα από τα χρόνια του πανεπιστημίου και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και ο σύμβουλος του εθνικής ασφαλείας και εξωτερικών θεμάτων (ή αν δεν είναι αυτός τότε σίγουρα θα διορίσει τον γιό του)
Ποιος είναι ο Μπρεζίνσκυ?
Είναι ο άνθρωπος που ίδρυσε μαζί με τον Ντ.Ροκφέλερ την Τριμερή Επιτροπή μια μυστικοπαθή ελιτίστικη λέσχη τύπου Μπιλντερμπεργκ που προσπαθεί να ενοποιήσει επιχειρηματικά την Ευρώπη τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Όπως και ο Ομπάμα ανήκει επίσης και αυτός στο CFR αλλά και σε οργανώσεις του διαβόητου ανθέλληνα Τζορτζ Σόρος. Ήταν το μεγάλο κεφάλι επί προεδρίας Κάρτελ.
Ο Μπρεζίνσκυ επιπλέον ως ένας ακόμα πιο επικύνδινος και αδίστακτος άνθρωπος δεξί χέρι του Ροκφέλερ και των παγκοσμιοποιητών παρόμοιος με τον Κίσσιγκερ (άλλα σε άλλο κόμμα δήθεν αντίπαλοι, αλλά στην πραγματικότητα με κοινό στόχο εξυπηρέτησης της ελιτ) ήταν αυτός που συναντήθηκε πριν 20-25 χρόνια με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν/Τιμόθεο Οσμαν
(η φωτογραφία που τους δείχνει μαζί) και ήταν αυτός που καθοδηγούσε και οργάνωνε τον σχηματισμό των Μουτζαχεντίν και της βάσης της CIA στην Ευρασία με την ονομασία Αλ-Κάιντα εδώ και 30 περίπου χρόνια για την καταπολέμηση των σοβιετικών.Σκληροπυρηνικός αντισοβιετικός και μέχρι αηδίας ψυχροπολεμιστής είναι και συγγραφέας του βιβλίου "Η μεγάλη σκακιέρα" (γιατί μας βλέπει όλους ως αναλώσιμα πιόνια στο παρανοικό του "παιχνίδι" της παγκοσμιοποίησης) όπου συνηγορεί υπερ φριχτών ψυχοτρονικών τεχνολογιών και τεχνολογιών αλλαγής του κλίματος ως μέσα ελέγχου του πληθυσμού και διεξαγωγής των μοντέρνων ύπουλων και υπόγειων νεοταξικών πολέμων..
Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα με τι έχουμε να κάνουμε σε σχέση με τον Ομπάμα. Είναι ένας Λύκος με προβιά Προβάτου.. Ο Ρον Πολ φαινόταν ως ο περισσότερο καθαρός υποψήφιος και ήταν ο μόνος που δεν ήταν μέλος του CFR, αλλά δυστηχώς ο λαός των ΗΠΑ στην πλειοψηφία του ακόμα επηρεάζετε από τα ελεγχόμενα εταιρικά ΜΜΕ (5 συγχωνευμένες από το CFR πολυθενικές όλες και όλες που τα ελέγχουν όλα) γι'αυτό λοιπόν δεν μπόρεσε να βγει..
και για να του λογου αληθές δείτε αυτό
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008
Οι στόχοι της Τουρκίας και η Κύπρος
Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*
Η Τουρκία στην εξωτερική της πολιτική συμπεριφέρεται ως περιφερειακή δύναμη. Κανένας σοβαρός πολιτικός αναλυτής δεν αμφιβάλλει γι’αυτό, εκτός από κάποιους στη Λευκωσία και την Αθήνα. Επομένως η συμπεριφορά της στο Κυπριακό δεν μπορεί παρά να ιδωθεί μέσα από αυτή την οπτική γωνία. Είναι η οπτική γωνία μιας νεο-οθωμανικής πολιτικής που ενισχύθηκε μάλιστα από το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν. Αν και η κεμαλική αντίληψη των πρώτων χρόνων στόχευε στην αποκοπή της χώρας από το οθωμανικό της παρελθόν, πολύ γρήγορα εγκαταλείφθηκε αυτή η γραμμή.
Όσον αφορά το Κυπριακό,οι καθημερινές δηλώσεις των Τούρκων επισήμων το τοποθετούν στο πλαίσιο των ευρύτερων γεωπολιτικών συμφερόντων της Άγκυρας ως περιφερειακής δύναμης η οποία επιδιώκει...τον απόλυτον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό εξυπακούει την εξουδετέρωση της Ελλάδας από την περιοχή και τον έλεγχο της Κύπρου.
Στο παρόν στάδιο η τουρκική πολιτική αποβλέπει σε μια λύση που θα διασφαλίζει ένα αυτόνομο τουρκοκυπριακό κρατίδιο το οποίο θα λειτουργεί στο πλαίσιο μιας χαλαράς συνομοσπονδίας. Το συνομοσπονδιακό σύστημα θα επιτρέπει στην Άγκυρα, μέσω της τουρκοκυπριακής οντότητας και μέσω των εγγυητικών της δικαιωμάτων, τον έλεγχο του συνόλου της κυπριακής επικράτειας. Σε περίπτωση που αποτύχει να επιβάλει τη μορφή αυτής της λύσης,η Τουρκία θα επιδιώξει,αν όχι την επίσημη αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κρατιδίου-του σημερινού ψευδοκράτους δηλαδή-κάτι που είναι δύσκολο, τουλάχιστον την de facto ένταξη του στην Ευρωπαική Ένωση. Η ένταξη αυτή μπορεί, πιστεύει η Άγκυρα, να επιτευχθεί από την πίσω πόρτα με διάφορες διαδικασίες που θα εδραιώσουν σταδιακά την θεσμική τουρκοκυπριακή παρουσία στις Βρυξέλλες. Άλλωστε όσοι παρακολουθούν προσεκτικά τις τουρκικές κινήσεις τον τελευταίο καιρό, αλλά και παλιότερα, η τουρκική αυτή μεθόδευση οχυρώνεται πίσω από την λεγόμενη «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων και την ανάγκη οικονομικής στήριξης τους μέσω του ελευθέρου εμπορίου. Κάτι που εξυπακούει φυσικά το άνοιγμα των κατεχομένων λιμανιών και την αεροπορική σύνδεση με τα κατεχόμενα.
Απέναντι στην τουρκική στρατηγική και τις τουρκικές μεθοδεύσεις ούτε η Λευκωσία, ούτε η Αθήνα φαίνεται να έχουν ξεκαθαρισμένη γραμμή πλεύσης. Η πολιτική που ακολουθείται απέναντι στους τουρκικούς σχεδιασμούς είναι περισσότερο αμυντική και το κυριότερο δεν χρησιμοποιήθηκε και δεν χρησιμοποιείται ο ευρωπαικός μοχλός πίεσης στην Τουρκία. Δεν φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό πως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαική Ένωση έχει, εν μέρει τουλάχιστον, ανατρέψει τα δεδομένα του 1974. Ούτε και γίνεται αντιληπτόν ότι ο ευρωπαικός προσανατολισμός της Τουρκίας είναι μονόδρομος για τη χώρα αυτή και επομένως αυτό παρέχει στην Ελλάδα και την Κύπρο τη δυνατότητα της άσκησης μιας διαφορετικής πολιτικής. Ασφαλώς η πορεία μέσα από τα Ηνωμένα Έθνη επιβάλλεται. Αλλά αυτό δεν αποκλείει την χρήση του ευρωπαικού μοχλού πίεσης ο οποίος είναι ο μόνος αποτελεσματικός αυτή τη στιγμή.
Σε όσους λένε πως οι Ευρωπαίοι που στηρίζουν κατά καιρούς τις ελληνικές θέσεις στο Κυπριακό θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο και την Ελλάδα για τα δικά τους συμφέροντα, η απάντηση είναι απλή:Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν σύμμαχοι των οποίων τα συμφέροντα σε μια δεδομένη στιγμή συμπίπτουν.Ελλάδα και Κύπρος κρίνονται από την ικανότητα τους να επιδιώξουν και να πετύχουν εκείνες τις συμμαχίες που θα τους επιτρέψουν να ανατρέψουν τα κατοχικά δεδομένα. Και η Ευρώπη προσφέρεται για τετοιες συμμαχίες. Πέραν τούτου διαθέτουν και σε καθαρά θεσμικό επίπεδο τον αναγκαίο μοχλό πίεσης για να υποχρεωθεί η Άγκυρα να αποδεκτεί μια λύση η οποία να μη παραβιάζει τις αρχές της Ευρωπαικής Ένωσης και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών. Μια λύση που θα απαλλάσσει-Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους- από την κατοχή και τους εποίκους. Δεν αρκεί μόνον να διακηρύσσεται πως η ευρωπαική πορεία της Τουρκίας περνά από τη Λευκωσία. Πρέπει αυτό να γίνει και πραξη.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
* E-mail stephanos.constantinides@gmail.com
Αναδημοσίευση από το Geopolitics-GR
Η Τουρκία στην εξωτερική της πολιτική συμπεριφέρεται ως περιφερειακή δύναμη. Κανένας σοβαρός πολιτικός αναλυτής δεν αμφιβάλλει γι’αυτό, εκτός από κάποιους στη Λευκωσία και την Αθήνα. Επομένως η συμπεριφορά της στο Κυπριακό δεν μπορεί παρά να ιδωθεί μέσα από αυτή την οπτική γωνία. Είναι η οπτική γωνία μιας νεο-οθωμανικής πολιτικής που ενισχύθηκε μάλιστα από το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν. Αν και η κεμαλική αντίληψη των πρώτων χρόνων στόχευε στην αποκοπή της χώρας από το οθωμανικό της παρελθόν, πολύ γρήγορα εγκαταλείφθηκε αυτή η γραμμή.
Όσον αφορά το Κυπριακό,οι καθημερινές δηλώσεις των Τούρκων επισήμων το τοποθετούν στο πλαίσιο των ευρύτερων γεωπολιτικών συμφερόντων της Άγκυρας ως περιφερειακής δύναμης η οποία επιδιώκει...τον απόλυτον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό εξυπακούει την εξουδετέρωση της Ελλάδας από την περιοχή και τον έλεγχο της Κύπρου.
Στο παρόν στάδιο η τουρκική πολιτική αποβλέπει σε μια λύση που θα διασφαλίζει ένα αυτόνομο τουρκοκυπριακό κρατίδιο το οποίο θα λειτουργεί στο πλαίσιο μιας χαλαράς συνομοσπονδίας. Το συνομοσπονδιακό σύστημα θα επιτρέπει στην Άγκυρα, μέσω της τουρκοκυπριακής οντότητας και μέσω των εγγυητικών της δικαιωμάτων, τον έλεγχο του συνόλου της κυπριακής επικράτειας. Σε περίπτωση που αποτύχει να επιβάλει τη μορφή αυτής της λύσης,η Τουρκία θα επιδιώξει,αν όχι την επίσημη αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κρατιδίου-του σημερινού ψευδοκράτους δηλαδή-κάτι που είναι δύσκολο, τουλάχιστον την de facto ένταξη του στην Ευρωπαική Ένωση. Η ένταξη αυτή μπορεί, πιστεύει η Άγκυρα, να επιτευχθεί από την πίσω πόρτα με διάφορες διαδικασίες που θα εδραιώσουν σταδιακά την θεσμική τουρκοκυπριακή παρουσία στις Βρυξέλλες. Άλλωστε όσοι παρακολουθούν προσεκτικά τις τουρκικές κινήσεις τον τελευταίο καιρό, αλλά και παλιότερα, η τουρκική αυτή μεθόδευση οχυρώνεται πίσω από την λεγόμενη «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων και την ανάγκη οικονομικής στήριξης τους μέσω του ελευθέρου εμπορίου. Κάτι που εξυπακούει φυσικά το άνοιγμα των κατεχομένων λιμανιών και την αεροπορική σύνδεση με τα κατεχόμενα.
Απέναντι στην τουρκική στρατηγική και τις τουρκικές μεθοδεύσεις ούτε η Λευκωσία, ούτε η Αθήνα φαίνεται να έχουν ξεκαθαρισμένη γραμμή πλεύσης. Η πολιτική που ακολουθείται απέναντι στους τουρκικούς σχεδιασμούς είναι περισσότερο αμυντική και το κυριότερο δεν χρησιμοποιήθηκε και δεν χρησιμοποιείται ο ευρωπαικός μοχλός πίεσης στην Τουρκία. Δεν φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό πως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαική Ένωση έχει, εν μέρει τουλάχιστον, ανατρέψει τα δεδομένα του 1974. Ούτε και γίνεται αντιληπτόν ότι ο ευρωπαικός προσανατολισμός της Τουρκίας είναι μονόδρομος για τη χώρα αυτή και επομένως αυτό παρέχει στην Ελλάδα και την Κύπρο τη δυνατότητα της άσκησης μιας διαφορετικής πολιτικής. Ασφαλώς η πορεία μέσα από τα Ηνωμένα Έθνη επιβάλλεται. Αλλά αυτό δεν αποκλείει την χρήση του ευρωπαικού μοχλού πίεσης ο οποίος είναι ο μόνος αποτελεσματικός αυτή τη στιγμή.
Σε όσους λένε πως οι Ευρωπαίοι που στηρίζουν κατά καιρούς τις ελληνικές θέσεις στο Κυπριακό θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο και την Ελλάδα για τα δικά τους συμφέροντα, η απάντηση είναι απλή:Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν σύμμαχοι των οποίων τα συμφέροντα σε μια δεδομένη στιγμή συμπίπτουν.Ελλάδα και Κύπρος κρίνονται από την ικανότητα τους να επιδιώξουν και να πετύχουν εκείνες τις συμμαχίες που θα τους επιτρέψουν να ανατρέψουν τα κατοχικά δεδομένα. Και η Ευρώπη προσφέρεται για τετοιες συμμαχίες. Πέραν τούτου διαθέτουν και σε καθαρά θεσμικό επίπεδο τον αναγκαίο μοχλό πίεσης για να υποχρεωθεί η Άγκυρα να αποδεκτεί μια λύση η οποία να μη παραβιάζει τις αρχές της Ευρωπαικής Ένωσης και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών. Μια λύση που θα απαλλάσσει-Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους- από την κατοχή και τους εποίκους. Δεν αρκεί μόνον να διακηρύσσεται πως η ευρωπαική πορεία της Τουρκίας περνά από τη Λευκωσία. Πρέπει αυτό να γίνει και πραξη.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
* E-mail stephanos.constantinides@gmail.com
Αναδημοσίευση από το Geopolitics-GR
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Επιφυλακτικός ο Ερντογάν έναντι του Ομπάμα
Τα συγχαρητήριά του για την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ εξέφρασε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισημαίνοντας παράλληλα πως ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει τώρα «το
βάρος» να υπερβεί την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
«Οι ΗΠΑ είναι μια ισχυρή χώρα. Ο κ. Ομπάμα επωμίζεται το βάρος ενώ ο κόσμος διέρχεται αυτή τη στιγμή» μια παγκόσμια κρίση, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ερντογάν μιλώντας στους δημοσιογράφους.
Σημείωσε ακόμη πως οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις προχωρούν ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά στις ΗΠΑ και εξέφρασε την ελπίδα να υπάρξει πρόοδος στην οδό των «στρατηγικών» συμφερόντων ανάμεσα στις δύο χώρες που είναι σύμμαχες στο ΝΑΤΟ.
Στο σημείο αυτό ο Τούρκος πρωθυπουργός εξέφρασε την ελπίδα «ορισμένες θέσεις που υποστηρίχθηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία να παραμείνουν τμήμα της εκστρατείας» και να μην επηρεάσουν την πολιτική του Λευκού Οίκου
Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής είχε δηλώσει στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ότι θα εργαστεί, όταν εκλεγεί πρόεδρος, υπέρ της αναγνώρισης ως γενοκτονίας των σφαγών των Αρμενίων επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την περίοδο 1915-1917.
βάρος» να υπερβεί την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
«Οι ΗΠΑ είναι μια ισχυρή χώρα. Ο κ. Ομπάμα επωμίζεται το βάρος ενώ ο κόσμος διέρχεται αυτή τη στιγμή» μια παγκόσμια κρίση, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ερντογάν μιλώντας στους δημοσιογράφους.
Σημείωσε ακόμη πως οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις προχωρούν ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά στις ΗΠΑ και εξέφρασε την ελπίδα να υπάρξει πρόοδος στην οδό των «στρατηγικών» συμφερόντων ανάμεσα στις δύο χώρες που είναι σύμμαχες στο ΝΑΤΟ.
Στο σημείο αυτό ο Τούρκος πρωθυπουργός εξέφρασε την ελπίδα «ορισμένες θέσεις που υποστηρίχθηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία να παραμείνουν τμήμα της εκστρατείας» και να μην επηρεάσουν την πολιτική του Λευκού Οίκου
Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής είχε δηλώσει στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ότι θα εργαστεί, όταν εκλεγεί πρόεδρος, υπέρ της αναγνώρισης ως γενοκτονίας των σφαγών των Αρμενίων επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την περίοδο 1915-1917.
Tουρκικά Φάντομ σε χαμηλή πτήση πάνω από το Φαρμακονήσι με Εκτέλεση Εικονικών Βολών....
Ούτε ένα ούτε δύο αλλά συνολικά τέσσερα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-4 πέταξαν μόλις τριακόσια μέτρα πάνω από το Φαρμακονήσι, σε μία πτήση βγαλμένη από τα στρατιωτικά εγχειρίδια ως ο ορισμός της «ψυχολογικής» επιχείρησης.
Τα τέσσερα βαριά τουρκικά μαχητικά (πετώντας σε τόσο χαμηλό ύψος -900 πόδια-, δηλαδή λιγότερο από 300 μέτρα πάνω από το έδαφος, κάνουν τρομακτικό θόρυβο) μετείχαν σε σχηματισμό οκτώ αεροσκαφών μαζί με άλλα τέσσερα F-16. Περίπου 33 λεπτά μετά τις δύο το μεσημέρι, τα τέσσερα Φάντομ αποσπάστηκαν από τα F-16 και έκαναν σουρωτήρι το Φαρμακονήσι. Η νησίδα των Δωδεκανήσων (μαζί με το Αγαθονήσι) τους τελευταίους μήνες αποτελεί συνήθη προορισμό για την πραγματοποίηση των τουρκικών τσαμπουκάδων, γεγονός που προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.
Την ώρα που τα τουρκικά Φάντομ πετούσαν πάνω από τα ελληνικά εδάφη, τα υπόλοιπα τέσσερα F-16 του σχηματισμού, οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος φυλούσαν «καρτέρι», καλύπτοντας τα νώτα των F-4.
Τα τουρκικά αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν εικονικά από ελληνικά μαχητικά. Δύο από τα τέσσερα τουρκικά F-16 επιχείρησαν επικίνδυνους ελιγμούς, καταδιώχθηκαν από τα ελληνικά μαχητικά και νοτιοδυτικά της Χίου καταγράφηκαν σκληρές εικονικές αερομαχίες.
Οι εμπλοκές διήρκεσαν περίπου μισή ώρα, ώσπου τα οκτώ τουρκικά αεροσκάφη βγήκαν από το FIR Αθηνών στις τρεις το μεσημέρι.
Συνολικά την Τρίτη 16 τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο. Ο σχεδιασμός των πτήσεων των πολεμικών αεροσκαφών της Αγκυρας (δύο σχηματισμοί αποτελούμενοι από οκτώ μαχητικά ο καθένας) δείχνει και τη σαφή επιθετική διάθεση της Τουρκικής Αεροπορίας. Τα οκτώ μαχητικά που εισέβαλαν χωρίς άδεια στο FIR Αθηνών και τον εθνικό εναέριο χώρο ήταν οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος. Συνολικά σημειώθηκαν δεκατρείς παραβιάσεις και δύο dogfights (εικονικές αερομαχίες).
Τα τέσσερα βαριά τουρκικά μαχητικά (πετώντας σε τόσο χαμηλό ύψος -900 πόδια-, δηλαδή λιγότερο από 300 μέτρα πάνω από το έδαφος, κάνουν τρομακτικό θόρυβο) μετείχαν σε σχηματισμό οκτώ αεροσκαφών μαζί με άλλα τέσσερα F-16. Περίπου 33 λεπτά μετά τις δύο το μεσημέρι, τα τέσσερα Φάντομ αποσπάστηκαν από τα F-16 και έκαναν σουρωτήρι το Φαρμακονήσι. Η νησίδα των Δωδεκανήσων (μαζί με το Αγαθονήσι) τους τελευταίους μήνες αποτελεί συνήθη προορισμό για την πραγματοποίηση των τουρκικών τσαμπουκάδων, γεγονός που προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.
Την ώρα που τα τουρκικά Φάντομ πετούσαν πάνω από τα ελληνικά εδάφη, τα υπόλοιπα τέσσερα F-16 του σχηματισμού, οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος φυλούσαν «καρτέρι», καλύπτοντας τα νώτα των F-4.
Τα τουρκικά αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν εικονικά από ελληνικά μαχητικά. Δύο από τα τέσσερα τουρκικά F-16 επιχείρησαν επικίνδυνους ελιγμούς, καταδιώχθηκαν από τα ελληνικά μαχητικά και νοτιοδυτικά της Χίου καταγράφηκαν σκληρές εικονικές αερομαχίες.
Οι εμπλοκές διήρκεσαν περίπου μισή ώρα, ώσπου τα οκτώ τουρκικά αεροσκάφη βγήκαν από το FIR Αθηνών στις τρεις το μεσημέρι.
Συνολικά την Τρίτη 16 τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο. Ο σχεδιασμός των πτήσεων των πολεμικών αεροσκαφών της Αγκυρας (δύο σχηματισμοί αποτελούμενοι από οκτώ μαχητικά ο καθένας) δείχνει και τη σαφή επιθετική διάθεση της Τουρκικής Αεροπορίας. Τα οκτώ μαχητικά που εισέβαλαν χωρίς άδεια στο FIR Αθηνών και τον εθνικό εναέριο χώρο ήταν οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος. Συνολικά σημειώθηκαν δεκατρείς παραβιάσεις και δύο dogfights (εικονικές αερομαχίες).
Αυτά έγιναν απόγευμα της Τρίτη04 Νοεμβρίου
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Εκλέγοντας Ομπάμα οι ΗΠΑ , Αποτινάσουν το Στίγμα Ρατσισμού και Δουλείας που Κουβαλούσαν για Tρείς Αιώνες !!!!
Πριν πενήντα χρόνια ένας μαύρος στο Νότο, δεν μπορούσε να καθίσει στις μπροστινές θέσεις του λεωφορείου, τώρα διεκδικεί να καθίσει στη θέση του προέδρου στο Λευκό Οίκο!!!!!!!!!
Κου Κλουξ Κλαν και η οργάνωση του συνταγματάρχη Γουίλιαμ Τζόζεφ Σίμονς δυο τρομοκρατικές οργανώσεις που έδρασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και υποστήριξαν το ιδεολόγημα της υπεροχής των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και την ομοφοβία, καθώς και την αυτοχθονία. Αυτές οι οργανώσεις χρησιμοποίησαν συχνά την τρομοκρατία, τη βία και πράξεις εκφοβισμού, για να καταπιέσουν τους Αφροαμερικανούς και άλλες φυλετικές ομάδες .
Μεταξύ του 1400 και 1900 στην αφρικανική ήπειρο πραγματοποιήθηκε τέσσερις φορές εμπόριο δούλων. Το μεγαλύτερο και πιο γνωστό
ήταν το ατλαντικό δουλεμπόριο, το οποίο ξεκίνησε τον 15ο αιώνα από τη δυτική Αφρική, την κεντρική και την ανατολική Αφρική προς το Νέο Κόσμο. Οι άλλες τρεις φορές που πραγματοποιήθηκε δουλεμπόριο ήταν μικρότερης έντασης και αφορά την περιοχή της Σαχάρας (από τη Σαχάρα προς τη Νότια 
Αφρική), την Ερυθρά Θάλασσα (προς τη Μέση Ανατολή) και τον Ινδικό Ωκεανό (ανατολική Αφρική προς Μέση Ανατολή και Ινδία).Η ανακάλυψη της ανατολικής ακτής της Αφρικής και η κατάκτηση και αποικιοποίηση της Αμερικής από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15oυ αιώνα οδήγησε σε μια άνθιση του δουλεμπορίου και σε μετακινήσεις πληθυσμών από την Αφρική στην Αμερική για περίπου 3 αιώνες. Κυρίως οι Πορτογάλοι αλλά και οι Ισπανοί κάλυπταν τις ανάγκες σε εργατικό δυναμικό στις νέες χώρες (Αμερική) με μεταφορά ΑφρικανώνΤο πιο συνταρακτικό γεγονός, όπως έχει γράψει Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος, στην ιστορία των Η.Π.A. θα είναι αν ένας αφροαμερικάνος φτάσει από τη καλύβα του μπάρμπα Θωμά στον Λευκό Οίκο, όχι στη λάντσα της κουζίνας, αλλά στο οβάλ γραφείο για να κυβερνήσει τη χώρα!!!!!!!!!!
Εχει ο καιρός πισογυρίσματα ...............!!!!!!!!!!!!
Η «ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ 5η ΣΤΡΑΤΙΑ»
Ο τουρκικός Στρατός Ξηράς, αποτελείται από 4 Στρατιές με 10 Σώματα Στρατού. Η 1η Στρατιά βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη με 3 Σώματα Στρατού. Η 4η Στρατιά βρίσκεται στη Σμύρνη με 1 Ταξιαρχία Πεζοναυτών, 2 Ταξιαρχίες Πεζικού και 1 Ταξιαρχία Πεδινού Πυροβολικού. Τέλος, 1 Σώμα Στρατού (το 11ο) βρίσκεται στη Κύπρο μας (αναφερθήκαμε αναλυτικά σε αυτό, στο προηγούμενο μέρος). Συνολικά, οι Τούρκοι διαθέτουν 15 Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες, 18 Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες Πεζικού, 9 απλές Ταξιαρχίες Πεζικού, 3 Ταξιαρχίες Καταδρομών και 1 Αλεξιπτωτιστών (θα αυξηθούν σε 6, όπως γράψαμε στο Β΄ Μέρος) και 1 Ταξιαρχία Πεζοναυτών, όπως είπαμε πιο πάνω. Υπάρχουν και 2 Ταξιαρχίες Καταδρομών Στρατοχωροφυλακής!Σύνιλο στρατιωτικού προσωπικού 400.000 ανδρών, εκ των οποίων οι 25.000 είναι Αξιωματικοί και οι 50.000 Υπαξιωματικοί. Έχουν 40.000 πολιτικό προσωπικό (ΜΙΤ κ.λ.π.) και 259.000 άνδρες εφεδρείες.
Υπάρχει, όμως, και μία 5η Στρατιά, «ασύμμετρη», η οποία είναι και η πλέον αποτελεσματική και επικίνδυνη. 5η ΣΤΡΑΤΙΑ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.
Ο προηγούμενος Πρόεδρος της Τουρκίας Αχμέτ Σεζέρ συνήψε μυστικές συμφωνίες με τον επίσης πρώην Πρόεδρο του Πακιστάν Στρατηγό Περβέζ Μουσάραφ και τον νυν Πρόεδρο του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάτ για την προώθηση μουσουλμάνων Ινδών από το Πακιστάν, το Κασμίρ και το πρώην ανατολικό Πακιστάν (σημερινό Μπαγκλαντές), και μουσουλμάνων, αλλά και ΧΑΖΑΡΩΝ Αφγανών. Οι περισσότεροι Χάζαροι είναι Ιουδαϊκού θρησκεύματος! Η προώθηση τους γίνεται αποκλειστικά προς την Ελλάδα! Οι επιχειρήσεις των παρακρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας που προωθούν την λαθρομετανάστευση και την κατασκοπεία στην Ελλάδα, υπολογίζεται, ότι έχουν κύκλο εργασιών άνω των 8 δις δολαρίων ανά έτος. Πολλά από τα χρήματα αυτά διοχετεύονται προς την αμυντική βιομηχανία τους. Οι ίδιες αυτές υπηρεσίες του τουρκικού κράτους και παρακράτους (το ένα και το αυτό) ασχολούνται και με την εμπορία ναρκωτικών και όπλων από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.Οι Τούρκοι με την προώθηση ισλαμιστών και χαζάρων στη πατρίδα μας, επιτυγχάνουν πολλά:Δημιουργούν ήδη διάφορα «γκέτο», όπως στο Κέντρο της Αθήνας και την Πάτρα.Προετοιμάζουν τη δημιουργία αμιγώς ισλαμικού κόμματος με μελλοντικό ποσοστό μεγαλύτερο του ΚΚΕ με δεσμούς «αδελφικούς» στη Θράκη μας.Δημιουργούν και την πρώτη «μαγιά» ανθρώπων ιουδαϊκού θρησκεύματος (πέραν των 6.000 Ελληνοεβραίων) για να υποδεχθούν αργότερα τα κύματα Ιουδαίων από την Ανατολική Ευρώπη και το Ισραήλ. Χώροι προορισμού η Θεσσαλονίκη μας, η Κρήτη μας, ο Πειραιάς μας…Επιβαρύνουν δημοσιονομικά το Κράτος μας από κάθε άποψη. Εγκληματικότητα, υγειονομική περίθαλψη, ανεργία ημεδαπών… Καλλιέργεια αισθήματος ανασφάλειας, φόβου, δυσφορίας σε μεγάλα λαϊκά στρώματα τηςΕλληνικής κοινωνίας. Διενέργεια δολιοφθορών από «θύλακες» που δραστηριοποιούνται μόλις λάβουν διαταγές (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εμπρησμοί της Πελοποννήσου και της Εύβοιας πέρυσι με το σχέδιο "Ιμπραήμ"». Βιολογικός πόλεμος: Μετάδοση ασθενειών που είχαν εκλείψει από την μεταπολεμική Ελλάδα (π.χ. φυματίωση, τύφος, πανώλη).
Η 5η Στρατιά είναι η μόνη που κατορθώνει να ΕΙΣΒΑΛΕΙ χωρίς πολεμικές επιχειρήσεις!
Υπάρχει, όμως, και μία 5η Στρατιά, «ασύμμετρη», η οποία είναι και η πλέον αποτελεσματική και επικίνδυνη. 5η ΣΤΡΑΤΙΑ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.
Ο προηγούμενος Πρόεδρος της Τουρκίας Αχμέτ Σεζέρ συνήψε μυστικές συμφωνίες με τον επίσης πρώην Πρόεδρο του Πακιστάν Στρατηγό Περβέζ Μουσάραφ και τον νυν Πρόεδρο του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάτ για την προώθηση μουσουλμάνων Ινδών από το Πακιστάν, το Κασμίρ και το πρώην ανατολικό Πακιστάν (σημερινό Μπαγκλαντές), και μουσουλμάνων, αλλά και ΧΑΖΑΡΩΝ Αφγανών. Οι περισσότεροι Χάζαροι είναι Ιουδαϊκού θρησκεύματος! Η προώθηση τους γίνεται αποκλειστικά προς την Ελλάδα! Οι επιχειρήσεις των παρακρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας που προωθούν την λαθρομετανάστευση και την κατασκοπεία στην Ελλάδα, υπολογίζεται, ότι έχουν κύκλο εργασιών άνω των 8 δις δολαρίων ανά έτος. Πολλά από τα χρήματα αυτά διοχετεύονται προς την αμυντική βιομηχανία τους. Οι ίδιες αυτές υπηρεσίες του τουρκικού κράτους και παρακράτους (το ένα και το αυτό) ασχολούνται και με την εμπορία ναρκωτικών και όπλων από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.Οι Τούρκοι με την προώθηση ισλαμιστών και χαζάρων στη πατρίδα μας, επιτυγχάνουν πολλά:Δημιουργούν ήδη διάφορα «γκέτο», όπως στο Κέντρο της Αθήνας και την Πάτρα.Προετοιμάζουν τη δημιουργία αμιγώς ισλαμικού κόμματος με μελλοντικό ποσοστό μεγαλύτερο του ΚΚΕ με δεσμούς «αδελφικούς» στη Θράκη μας.Δημιουργούν και την πρώτη «μαγιά» ανθρώπων ιουδαϊκού θρησκεύματος (πέραν των 6.000 Ελληνοεβραίων) για να υποδεχθούν αργότερα τα κύματα Ιουδαίων από την Ανατολική Ευρώπη και το Ισραήλ. Χώροι προορισμού η Θεσσαλονίκη μας, η Κρήτη μας, ο Πειραιάς μας…Επιβαρύνουν δημοσιονομικά το Κράτος μας από κάθε άποψη. Εγκληματικότητα, υγειονομική περίθαλψη, ανεργία ημεδαπών… Καλλιέργεια αισθήματος ανασφάλειας, φόβου, δυσφορίας σε μεγάλα λαϊκά στρώματα τηςΕλληνικής κοινωνίας. Διενέργεια δολιοφθορών από «θύλακες» που δραστηριοποιούνται μόλις λάβουν διαταγές (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εμπρησμοί της Πελοποννήσου και της Εύβοιας πέρυσι με το σχέδιο "Ιμπραήμ"». Βιολογικός πόλεμος: Μετάδοση ασθενειών που είχαν εκλείψει από την μεταπολεμική Ελλάδα (π.χ. φυματίωση, τύφος, πανώλη).
Η 5η Στρατιά είναι η μόνη που κατορθώνει να ΕΙΣΒΑΛΕΙ χωρίς πολεμικές επιχειρήσεις!
Μία ''Ασύμμετρη'' Άποψη απο τον Στόχο
Μασημένα λόγια Χριστόφια.....
Ολοκληρώθηκε σήμερα η έκτη κατά σειρά συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στο πλαίσιο των απευθείας διαπραγματεύσεων για την οριστική επίλυση του Κυπριακού.
Ολοκληρώθηκε σήμερα η έκτη κατά σειρά συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στο πλαίσιο των απευθείας διαπραγματεύσεων για την οριστική επίλυση του Κυπριακού.
Στη σημερινή συνάντηση οι δύο ηγέτες συνέχισαν τη συζήτησή τους επί της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και την προκαταρκτική ανταλλαγή απόψεων πάνω στο θέμα της νομοθετικής εξουσίας.
Ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι δεν κρίνει ακόμη ότι είναι η ώρα για να δηλώσει κατά πόσο υπάρχει ή δεν υπάρχει πρόοδος στις απευθείας συνομιλίες των δύο πλευρών και ότι χρειάζεται πολλή υπομονή και σιδερένια νεύρα, τα οποία «νομίζει ότι διαθέτει».
Κληθείς να σχολιάσει το γεγονός, ότι ο Ταλάτ, σύμφωνα με δήλωσή του, στέλνει τα πρακτικά των συνομιλιών στην Άγκυρα ανέφερε: «Είχαμε εμείς καμιά αυταπάτη ότι ο Ταλάτ δεν ενημερώνει επακριβώς την Άγκυρα για το τι γίνεται; Νομίζω θα ήταν λάθος να σκεφτόμασταν έτσι».
Όπως δήλωσε μετά την τρίωρη συνάντηση των δυο ηγετών ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο Τάγιε Μπρουκ Ζεριχούν οι δυο ηγέτες θα συναντηθούν εκ νέου την Τρίτη 11 Νοεμβρίου και την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου.
Ερωτηθείς εάν υπήρξε μείωση του χάσματος μεταξύ των δυο πλευρών στο θέμα της διακυβέρνησης, ο κ. Ζεριχούν δήλωσε πως υπάρχουν πολύ περίπλοκα θέματα, τα οποία προχωρούν προς τα μπρος και «μπορώ να σας διαβεβαιώσω για αυτό».
Ολοκληρώθηκε σήμερα η έκτη κατά σειρά συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στο πλαίσιο των απευθείας διαπραγματεύσεων για την οριστική επίλυση του Κυπριακού.
Στη σημερινή συνάντηση οι δύο ηγέτες συνέχισαν τη συζήτησή τους επί της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και την προκαταρκτική ανταλλαγή απόψεων πάνω στο θέμα της νομοθετικής εξουσίας.
Ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι δεν κρίνει ακόμη ότι είναι η ώρα για να δηλώσει κατά πόσο υπάρχει ή δεν υπάρχει πρόοδος στις απευθείας συνομιλίες των δύο πλευρών και ότι χρειάζεται πολλή υπομονή και σιδερένια νεύρα, τα οποία «νομίζει ότι διαθέτει».
Κληθείς να σχολιάσει το γεγονός, ότι ο Ταλάτ, σύμφωνα με δήλωσή του, στέλνει τα πρακτικά των συνομιλιών στην Άγκυρα ανέφερε: «Είχαμε εμείς καμιά αυταπάτη ότι ο Ταλάτ δεν ενημερώνει επακριβώς την Άγκυρα για το τι γίνεται; Νομίζω θα ήταν λάθος να σκεφτόμασταν έτσι».
Όπως δήλωσε μετά την τρίωρη συνάντηση των δυο ηγετών ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο Τάγιε Μπρουκ Ζεριχούν οι δυο ηγέτες θα συναντηθούν εκ νέου την Τρίτη 11 Νοεμβρίου και την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου.
Ερωτηθείς εάν υπήρξε μείωση του χάσματος μεταξύ των δυο πλευρών στο θέμα της διακυβέρνησης, ο κ. Ζεριχούν δήλωσε πως υπάρχουν πολύ περίπλοκα θέματα, τα οποία προχωρούν προς τα μπρος και «μπορώ να σας διαβεβαιώσω για αυτό».
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
Η «Κληρονομιά» του Γκρούεφσκι
Οι ναζιστικές ρίζες του VΜRΟ
O πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι έγειρε πρόσφατα νέες απαιτήσεις, δηλαδή την ύπαρξη «Μακεδονικής (sic) μειονότητας» στην Ελλάδα. Η κλιμάκωση των απαιτήσεων -μη φανεί περίεργο η επόμενη απαίτηση να έχει εδαφικό αντικείμενο- αποκαλύπτει μια πραγματικότητα ως προς τις ιδεολογικές καταβολές και διαστάσεις, τουλάχιστον του κυβερνώντος κόμματός του. Καιρός είναι να επανεξετασθούν ορισμένα από τα στοιχεία που συνθέτουν το θέμα όχι μόνο του ονόματος ααλλά της υπάρξεως του κρατιδίου των Σκοπίων, η έλλειψη της γνώσης των οποίων έχει συμβάλει σε εκτιμήσεις που έχουν οδηγήσει στην πλαδαρή ελληνική πολιτική της τελευταίας δεκαπενταετίας.
Η συνεργασία με τους Ναζί
Τo VMRO (Εσωτερική Επαναστατική Μακεδονική Οργάνωση), δηλαδή το κυβερνών κόμμα των Σκοπίων, έχει μια σκοτεινή ιστορία. Ο ηγέτης του κατά τον Μεσοπόλεμο, και σε μεγάλο βαθμό η καθοριστική προσωπικότητα για τη διαμόρφωση της ιδεολογικής του κατεύθυνσης ήταν ο Ivan Mihailoff, φίλος και συνεργάτης του Ante Pavelic, αρχηγού της Ustashe, οργάνωσης των Κροατών ναζί, με τον οποίο συνεργάστηκε σε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του βασιλέα Αλεξάνδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934. Αργότερα την ίδια δεκαετία παρουσίασε τον Pavelic στον Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγό των Ες-Ες, και μέσω αυτής της γνωριμίας οι Κροάτες συμμάχησαν με τους νάζι.
Ο Mihailoff, ως ηγέτης του VMRO, είχε το όραμα μιας ανεξάρτητης «Μακεδονίας», η οποία θα συνίστατο από ελληνικά και γιουγκοσλαβικά εδάφη, στην οποία θα κατοικούσαν διάφορες εθνικότητες, αλλά με τη σλαβόφωνη μειονότητα ως ηγετική εθνική ομάδα. Αλλωστε η ιδέα των δικαιωμάτων μειονοτήτων είχε προωθηθεί από τους ναζί ως πολιτική υπονόμευσης της κυριαρχίας κρατών που θεωρούσαν εμπόδια στην επεκτατική τους ορμή. Ετσι, στο όνομα των δικαιωμάτων των γερμανικών μειονοτήτων εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία και κήρυξαν πόλεμο στην Πολωνία. Επειδή οι Γερμανοί θεωρούσαν τη Γιουγκοσλαβία έναν ιδιαίτερα στρατηγικό χώρο υιοθέτησαν μια παρεμφερή πολιτική υποστήριξης μειονοτήτων στην προσπάθεια ελέγχου του χώρου.
Μετά την εισβολή στην Ελλάδα των Γερμανών, ο Mihailoff, χρησιμοποιώντας ως βάση το Ζάγκρεμπ, και με την υποστήριξη του Αξονα, πρώτα του Μουσολίνι και των Ιταλών, και μετά τα μέσα του 1943 του Χίμλερ και των Γερμανών, οργάνωσε πολιτικά και στρατιωτικά τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας που δεν είχαν ελληνική συνείδηση.
Ετσι το «Μακεδονοβουλγαρικό Κομιτάτο» ιδρύθηκε από τον σλαβόφωνο αξιωματικό του βουλγαρικού στρατού Anton Kaltcheff ως παράρτημα της «Οχράνα», οργάνωσης λαϊκής βάσης, που ενεργοποίησε τους σλαβόφωνους πληθυσμούς. Υπό την ηγεσία και καθοδήγηση του Kaltcheff, η Οχράνα διείσδυσε ευρύτατα στην κοινωνία των σλαβόφωνων, δημιουργώντας σχέσεις με όλα τα στρώματα ανεξάρτητα από πολιτικές ταυτίσεις: πάσχισε, π.χ. να πείσει τις γερμανικές αρχές να απολύσουν από τις φυλακές και την εξορία αριστερούς σλαβόφωνους ακτιβιστές, το οποίο πέτυχε κατ επανάληψη. Αντίστροφα, η οργάνωση ήταν ιδιαίτερα σκληρή στην αντιμετώπιση των αντιπάλων της, ελληνοφώνων και σλαβόφωνων με ελληνική εθνική συνείδηση.
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας ο Mihailoff έλαβε έγκριση από τον Χίμλερ, και απ ό,τι διαφαίνεται εν γνώσει του Χίτλερ, για τη σύσταση δύο ή τριών ταγμάτων εθελοντών VMRO, τα οποία οπλίστηκαν από τους Γερμανούς. Τον Μάρτιο 1944 λόχοι από τα χωριά της Καστοριάς οργανώθηκαν σε σώματα πολιτοφυλακής. Το ίδιο ακολούθησε με σώματα από την Εδεσσα και τη Φλώρινα, που ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του Κaltcheff.
Μάχες με τον ΕΛΑΣ
Επειτα από μερικές αψιμαχίες με τον ΕΛΑΣ, την 4η Μαϊου, λόχοι εθελοντών του VMRO από την Καστοριά και την Εδεσσα, έλαβαν μέρος στην «Επιχείρηση Κεραυνός του Μαϊου» ως μέλος της «Ομάδας Μάχης Lange», της οποίας προπορευόταν η 4η Μεραρχία Ες Ες. Την ίδια περίοδο οργανώθηκαν τρία τάγματα Σλαβόφωνων εθελοντών VMRO που είχαν οργανική σχέση με την 4η Μεραρχία των Ες Ες. Η τελευταία μεγάλης κλίμακος συντονισμένη επίθεση του Αξονα εναντίον μονάδων της Αντίστασης (μονάδες της 8ης και της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ) ήταν η «Επιχείρηση Πέτρινος Αετός» και έγινε στη Βόρεια Πίνδο τον Ιούλιο 1944, όπου έλαβαν μέρος η 4η Μεραρχία των Ες-Ες, άλλες γερμανικές μονάδες και δύο Τάγματα Εθελοντών VMRO (1ο και 2ο).
Η συνεργασία των σλαβόφωνων με τους Γερμανούς συνεχίστηκε μέχρι την υποχώρηση των τελευταίων από το ελληνικό έδαφος.
Η τύχη των πρώτων δικαίως ήταν και πρέπει να είναι σαν αυτήν που άλλοι φιλήσυχοι λαοί όπως οι Τσέχοι και οι Πολωνοί επέβαλαν με μειονότητες που συνεργάστηκαν με τους ναζί, δηλ. την εκδίωξη και δήμευση των περιουσίων.
Ο ιδρυτής Ο Ivan Mihailoff ήταν ο ηγέτης του VMRO κατά τον Μεσοπόλεμο και αποτέλεσε την ηγετική φυσιογνωμία καθορίζοντας την ιδεολογική του κατεύθυνση. Είχε ως όραμα μια ανεξάρτητη «Μακεδονία», η οποία θα συνίστατο από ελληνικά και γιουγκοσλαβικά εδάφη με τη σλαβόφωνη μειονότητα ως ηγετική δύναμη. Συνεργάστηκε με την οργάνωση των Κροατών ναζί Ustashe και είχε προσωπική σχέση με τον αρχηγό των Ες Ες, Χάνριχ Χίμλερ. Με τη βοήθεια του οργάνωσε τους σλαβόφωνους και δημιούργησε σώματα πολιτοφυλακής που τάχθηκαν στο πλευρό των ναζί πολεμώντας τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Πέθανε στη Ρώμη το 1990.
Ο σύμμαχος
Ο Ante Pavelic, αρχηγός της οργάνωσης των Κροατών ναζί, υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Ivan Mihailoff. Βρέθηκαν μαζί σε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων συμπεριλαμβανομένης και της δολοφονίας του βασιλιά Αλέξανδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934.
Αργότερα ο Mihailoff τον γνώρισε στον Χίμλερ και μέσω αυτής της γνωριμίας οι Κροάτες συμμάχησαν με τους ναζί. Στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας είχε τη βάση του ο Mihailoff απ όπου οργάνωσε τους σλαβόφωνους της Ελλάδας.
Ο καθοδηγητής
Ο Χάινριχ Χίμλερ, ως αρχηγός των Ες Ες, συντόνισε τον αφανισμό των Εβραίων στην Ευρώπη.
Με την κάλυψή του οργανώθηκαν πολιτικά και στρατιωτικά οι σλαβόφωνοι της Ελλάδας. Δημιούργησε τάγματα εθελοντών του VMRO στη Β. Ελλάδα που πολέμησαν εναντίον της ελληνικής αντίστασης.
Η «κληρονομιά» του Γκρούεφσκι
Μετά την ήττα του Αξονα, και με την κάλυψη των δικτύων των Ustashe και του Βατικανού, ο Mihailoff μετοίκησε στη Ρώμη, απ όπου συνέχισε να κατευθύνει τον σλαβόφωνο αλυτρωτισμό. Το 1950 εκδόθηκε στις ΗΠΑ, στην αγγλική γλώσσα, βιβλίο του υπό τον τίτλο «Μακεδονία: Η Ελβετία των Βαλκανίων» (Macedonia: Α Switzerland in the Balkans), το οποίο προβάλλει ένα όραμα πολυεθνικού κράτους με ηγέτιδα εθνική ομάδα τους Σλαβομακεδόνες. Η επιχειρηματολογία του Mihailoff προσδίδει ένα σχήμα το οποίο αναστήθηκε με την ανεξαρτητοποίηση των Σκοπίων, το οποίο υιοθέτησαν Αμερικάνοι και Δυτικοευρωπαίοι «προοδευτικοί», επικαλούμενοι την «πολυπολιτισμικότητα» και οι κράχτες τους στους ΜΚΟ μέχρι και τη χώρα μας.
Ο Mihailoff συνέχισε ως ηγέτης του «Μακεδονικού Απελευθερωτικού Κινήματος» (Macedonian Liberation Movement) με την υποστήριξη της «Μακεδονικής Πατριωτικής Οργάνωσης των ΗΠΑ και Καναδά» (Macedonian Patriotic Organization of the US and Canada) της πιο σημαντικής αλυτρωτικής οργανώσεως της σλαβομακεδονικής διασποράς να αρθρογραφεί προωθώντας πάντοτε το αλυτρωτικό όραμα μιας μεγάλης «Μακεδονίας». Ο Mihailoff πέθανε στο κρεβάτι του, στη Ρώμη, το 1990, λίγους μήνες πριν από την αρχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
Ακροεθνικιστικές τάσεις
Είναι αξιοσημείωτο ότι το παρόν καθεστώς των Σκοπίων, και ιδιαίτερα το κυβερνών κόμμα VMRO, που φέρει το ίδιο όνομα όπως με την οργάνωση στην οποία αφοσιώθηκε ο Mihailoff (καίτοι ορισμένοι Σκοπιανοί πασχίζουν να τον αποκηρύξουν) επαναφέρει την ακροεθνικιστική ιδεολογία του, που πλανιέται σαν φάντασμα πάνω από το Σλαβομακεδονικό κίνημα τουλάχιστον από τη μοιραία συνάντησή του με τον παθογενή εθνικισμό της Ευρώπης της δεκαετίας του 1930, των ναζί και των Ustashe. Αυτό εξηγεί την εμμονή με τα σύμβολα (ή τη λεηλασία των ελληνικών συμβόλων) και τους ισχυρισμούς του Σκοπιανού πρωθυπουργού Γκρούεφσκι περί «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
Το επόμενο βήμα πολύ πιθανόν να είναι μια οργανωμένη εκστρατεία διεκδικήσεως περιουσιών (με την προπαγανδιστική συνδρομή των γνωστών ΜΚΟ και άλλων ξένων εγκαθέτων), και το μεθεπόμενο η επαναφορά εδαφικών διεκδικήσεων, διότι αυτή είναι στη λογική της ιδεολογίας του VMRO.
H ελληνική κυβέρνηση, αλλά και η όποια οργανωμένη ελληνική παρουσία διεθνώς (π.χ. οι οργανώσεις της Διασποράς μας) οφείλουν να περάσουν το σαφές μήνυμα προς ύλες τις κατευθύνσεις, ότι όπως όλες oι αξιοπρεπείς χώρες της Ευρώπης, και εμείς δεν συζητούμε διεκδικήσεις από κυβερνήσεις, κινήματα και πολιτικά κόμματα με καταβολές από τις σκοτεινές ιδεολογίες που τόσα δεινά έφεραν στη χώρα και το λαό μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
O πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι έγειρε πρόσφατα νέες απαιτήσεις, δηλαδή την ύπαρξη «Μακεδονικής (sic) μειονότητας» στην Ελλάδα. Η κλιμάκωση των απαιτήσεων -μη φανεί περίεργο η επόμενη απαίτηση να έχει εδαφικό αντικείμενο- αποκαλύπτει μια πραγματικότητα ως προς τις ιδεολογικές καταβολές και διαστάσεις, τουλάχιστον του κυβερνώντος κόμματός του. Καιρός είναι να επανεξετασθούν ορισμένα από τα στοιχεία που συνθέτουν το θέμα όχι μόνο του ονόματος ααλλά της υπάρξεως του κρατιδίου των Σκοπίων, η έλλειψη της γνώσης των οποίων έχει συμβάλει σε εκτιμήσεις που έχουν οδηγήσει στην πλαδαρή ελληνική πολιτική της τελευταίας δεκαπενταετίας.
Η συνεργασία με τους Ναζί
Τo VMRO (Εσωτερική Επαναστατική Μακεδονική Οργάνωση), δηλαδή το κυβερνών κόμμα των Σκοπίων, έχει μια σκοτεινή ιστορία. Ο ηγέτης του κατά τον Μεσοπόλεμο, και σε μεγάλο βαθμό η καθοριστική προσωπικότητα για τη διαμόρφωση της ιδεολογικής του κατεύθυνσης ήταν ο Ivan Mihailoff, φίλος και συνεργάτης του Ante Pavelic, αρχηγού της Ustashe, οργάνωσης των Κροατών ναζί, με τον οποίο συνεργάστηκε σε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του βασιλέα Αλεξάνδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934. Αργότερα την ίδια δεκαετία παρουσίασε τον Pavelic στον Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγό των Ες-Ες, και μέσω αυτής της γνωριμίας οι Κροάτες συμμάχησαν με τους νάζι.
Ο Mihailoff, ως ηγέτης του VMRO, είχε το όραμα μιας ανεξάρτητης «Μακεδονίας», η οποία θα συνίστατο από ελληνικά και γιουγκοσλαβικά εδάφη, στην οποία θα κατοικούσαν διάφορες εθνικότητες, αλλά με τη σλαβόφωνη μειονότητα ως ηγετική εθνική ομάδα. Αλλωστε η ιδέα των δικαιωμάτων μειονοτήτων είχε προωθηθεί από τους ναζί ως πολιτική υπονόμευσης της κυριαρχίας κρατών που θεωρούσαν εμπόδια στην επεκτατική τους ορμή. Ετσι, στο όνομα των δικαιωμάτων των γερμανικών μειονοτήτων εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία και κήρυξαν πόλεμο στην Πολωνία. Επειδή οι Γερμανοί θεωρούσαν τη Γιουγκοσλαβία έναν ιδιαίτερα στρατηγικό χώρο υιοθέτησαν μια παρεμφερή πολιτική υποστήριξης μειονοτήτων στην προσπάθεια ελέγχου του χώρου.
Μετά την εισβολή στην Ελλάδα των Γερμανών, ο Mihailoff, χρησιμοποιώντας ως βάση το Ζάγκρεμπ, και με την υποστήριξη του Αξονα, πρώτα του Μουσολίνι και των Ιταλών, και μετά τα μέσα του 1943 του Χίμλερ και των Γερμανών, οργάνωσε πολιτικά και στρατιωτικά τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας που δεν είχαν ελληνική συνείδηση.
Ετσι το «Μακεδονοβουλγαρικό Κομιτάτο» ιδρύθηκε από τον σλαβόφωνο αξιωματικό του βουλγαρικού στρατού Anton Kaltcheff ως παράρτημα της «Οχράνα», οργάνωσης λαϊκής βάσης, που ενεργοποίησε τους σλαβόφωνους πληθυσμούς. Υπό την ηγεσία και καθοδήγηση του Kaltcheff, η Οχράνα διείσδυσε ευρύτατα στην κοινωνία των σλαβόφωνων, δημιουργώντας σχέσεις με όλα τα στρώματα ανεξάρτητα από πολιτικές ταυτίσεις: πάσχισε, π.χ. να πείσει τις γερμανικές αρχές να απολύσουν από τις φυλακές και την εξορία αριστερούς σλαβόφωνους ακτιβιστές, το οποίο πέτυχε κατ επανάληψη. Αντίστροφα, η οργάνωση ήταν ιδιαίτερα σκληρή στην αντιμετώπιση των αντιπάλων της, ελληνοφώνων και σλαβόφωνων με ελληνική εθνική συνείδηση.
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας ο Mihailoff έλαβε έγκριση από τον Χίμλερ, και απ ό,τι διαφαίνεται εν γνώσει του Χίτλερ, για τη σύσταση δύο ή τριών ταγμάτων εθελοντών VMRO, τα οποία οπλίστηκαν από τους Γερμανούς. Τον Μάρτιο 1944 λόχοι από τα χωριά της Καστοριάς οργανώθηκαν σε σώματα πολιτοφυλακής. Το ίδιο ακολούθησε με σώματα από την Εδεσσα και τη Φλώρινα, που ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του Κaltcheff.
Μάχες με τον ΕΛΑΣ
Επειτα από μερικές αψιμαχίες με τον ΕΛΑΣ, την 4η Μαϊου, λόχοι εθελοντών του VMRO από την Καστοριά και την Εδεσσα, έλαβαν μέρος στην «Επιχείρηση Κεραυνός του Μαϊου» ως μέλος της «Ομάδας Μάχης Lange», της οποίας προπορευόταν η 4η Μεραρχία Ες Ες. Την ίδια περίοδο οργανώθηκαν τρία τάγματα Σλαβόφωνων εθελοντών VMRO που είχαν οργανική σχέση με την 4η Μεραρχία των Ες Ες. Η τελευταία μεγάλης κλίμακος συντονισμένη επίθεση του Αξονα εναντίον μονάδων της Αντίστασης (μονάδες της 8ης και της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ) ήταν η «Επιχείρηση Πέτρινος Αετός» και έγινε στη Βόρεια Πίνδο τον Ιούλιο 1944, όπου έλαβαν μέρος η 4η Μεραρχία των Ες-Ες, άλλες γερμανικές μονάδες και δύο Τάγματα Εθελοντών VMRO (1ο και 2ο).
Η συνεργασία των σλαβόφωνων με τους Γερμανούς συνεχίστηκε μέχρι την υποχώρηση των τελευταίων από το ελληνικό έδαφος.
Η τύχη των πρώτων δικαίως ήταν και πρέπει να είναι σαν αυτήν που άλλοι φιλήσυχοι λαοί όπως οι Τσέχοι και οι Πολωνοί επέβαλαν με μειονότητες που συνεργάστηκαν με τους ναζί, δηλ. την εκδίωξη και δήμευση των περιουσίων.
Ο ιδρυτής Ο Ivan Mihailoff ήταν ο ηγέτης του VMRO κατά τον Μεσοπόλεμο και αποτέλεσε την ηγετική φυσιογνωμία καθορίζοντας την ιδεολογική του κατεύθυνση. Είχε ως όραμα μια ανεξάρτητη «Μακεδονία», η οποία θα συνίστατο από ελληνικά και γιουγκοσλαβικά εδάφη με τη σλαβόφωνη μειονότητα ως ηγετική δύναμη. Συνεργάστηκε με την οργάνωση των Κροατών ναζί Ustashe και είχε προσωπική σχέση με τον αρχηγό των Ες Ες, Χάνριχ Χίμλερ. Με τη βοήθεια του οργάνωσε τους σλαβόφωνους και δημιούργησε σώματα πολιτοφυλακής που τάχθηκαν στο πλευρό των ναζί πολεμώντας τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Πέθανε στη Ρώμη το 1990.
Ο σύμμαχος
Ο Ante Pavelic, αρχηγός της οργάνωσης των Κροατών ναζί, υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Ivan Mihailoff. Βρέθηκαν μαζί σε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων συμπεριλαμβανομένης και της δολοφονίας του βασιλιά Αλέξανδρου της Γιουγκοσλαβίας το 1934.
Αργότερα ο Mihailoff τον γνώρισε στον Χίμλερ και μέσω αυτής της γνωριμίας οι Κροάτες συμμάχησαν με τους ναζί. Στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας είχε τη βάση του ο Mihailoff απ όπου οργάνωσε τους σλαβόφωνους της Ελλάδας.
Ο καθοδηγητής
Ο Χάινριχ Χίμλερ, ως αρχηγός των Ες Ες, συντόνισε τον αφανισμό των Εβραίων στην Ευρώπη.
Με την κάλυψή του οργανώθηκαν πολιτικά και στρατιωτικά οι σλαβόφωνοι της Ελλάδας. Δημιούργησε τάγματα εθελοντών του VMRO στη Β. Ελλάδα που πολέμησαν εναντίον της ελληνικής αντίστασης.
Η «κληρονομιά» του Γκρούεφσκι
Μετά την ήττα του Αξονα, και με την κάλυψη των δικτύων των Ustashe και του Βατικανού, ο Mihailoff μετοίκησε στη Ρώμη, απ όπου συνέχισε να κατευθύνει τον σλαβόφωνο αλυτρωτισμό. Το 1950 εκδόθηκε στις ΗΠΑ, στην αγγλική γλώσσα, βιβλίο του υπό τον τίτλο «Μακεδονία: Η Ελβετία των Βαλκανίων» (Macedonia: Α Switzerland in the Balkans), το οποίο προβάλλει ένα όραμα πολυεθνικού κράτους με ηγέτιδα εθνική ομάδα τους Σλαβομακεδόνες. Η επιχειρηματολογία του Mihailoff προσδίδει ένα σχήμα το οποίο αναστήθηκε με την ανεξαρτητοποίηση των Σκοπίων, το οποίο υιοθέτησαν Αμερικάνοι και Δυτικοευρωπαίοι «προοδευτικοί», επικαλούμενοι την «πολυπολιτισμικότητα» και οι κράχτες τους στους ΜΚΟ μέχρι και τη χώρα μας.
Ο Mihailoff συνέχισε ως ηγέτης του «Μακεδονικού Απελευθερωτικού Κινήματος» (Macedonian Liberation Movement) με την υποστήριξη της «Μακεδονικής Πατριωτικής Οργάνωσης των ΗΠΑ και Καναδά» (Macedonian Patriotic Organization of the US and Canada) της πιο σημαντικής αλυτρωτικής οργανώσεως της σλαβομακεδονικής διασποράς να αρθρογραφεί προωθώντας πάντοτε το αλυτρωτικό όραμα μιας μεγάλης «Μακεδονίας». Ο Mihailoff πέθανε στο κρεβάτι του, στη Ρώμη, το 1990, λίγους μήνες πριν από την αρχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
Ακροεθνικιστικές τάσεις
Είναι αξιοσημείωτο ότι το παρόν καθεστώς των Σκοπίων, και ιδιαίτερα το κυβερνών κόμμα VMRO, που φέρει το ίδιο όνομα όπως με την οργάνωση στην οποία αφοσιώθηκε ο Mihailoff (καίτοι ορισμένοι Σκοπιανοί πασχίζουν να τον αποκηρύξουν) επαναφέρει την ακροεθνικιστική ιδεολογία του, που πλανιέται σαν φάντασμα πάνω από το Σλαβομακεδονικό κίνημα τουλάχιστον από τη μοιραία συνάντησή του με τον παθογενή εθνικισμό της Ευρώπης της δεκαετίας του 1930, των ναζί και των Ustashe. Αυτό εξηγεί την εμμονή με τα σύμβολα (ή τη λεηλασία των ελληνικών συμβόλων) και τους ισχυρισμούς του Σκοπιανού πρωθυπουργού Γκρούεφσκι περί «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
Το επόμενο βήμα πολύ πιθανόν να είναι μια οργανωμένη εκστρατεία διεκδικήσεως περιουσιών (με την προπαγανδιστική συνδρομή των γνωστών ΜΚΟ και άλλων ξένων εγκαθέτων), και το μεθεπόμενο η επαναφορά εδαφικών διεκδικήσεων, διότι αυτή είναι στη λογική της ιδεολογίας του VMRO.
H ελληνική κυβέρνηση, αλλά και η όποια οργανωμένη ελληνική παρουσία διεθνώς (π.χ. οι οργανώσεις της Διασποράς μας) οφείλουν να περάσουν το σαφές μήνυμα προς ύλες τις κατευθύνσεις, ότι όπως όλες oι αξιοπρεπείς χώρες της Ευρώπης, και εμείς δεν συζητούμε διεκδικήσεις από κυβερνήσεις, κινήματα και πολιτικά κόμματα με καταβολές από τις σκοτεινές ιδεολογίες που τόσα δεινά έφεραν στη χώρα και το λαό μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Πηγή:Αριστείδης Δ. Καρατζάς (Έθνος 3 Αυγ. 2008)
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008
Ρωσία-Σκόπια Kαταργούν τη Βίζα.........
Μεταφορά απο :russia
Μόσχα 31 Οκτωβρίου. Καθεστώς αμοιβαίας χωρίς τη χρήση βίζας σε ισχύ μεταξύ Ρωσίας και "Μακεδονίας" από την Παρασκευή.Η συμφωνία για την κατάργηση της βίζας στις επισκέψεις των πολιτών των δύο κρατών υπογράφηκε στις 19 Ιουνίου.
Η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα αμοιβαίας μετακίνησης των πολιτών για δουλειές, σε όσους συμμετέχουν σε συνέδρια επιστημονικά και τεχνολογικά, καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες, βραχυπρόθεσμη εκπαίδευση, για ιατρικούς αλλά και προσωπικούς σκοπούς για μια περίοδο έως και 90 μέρες, αναφέρει ο υπουργός εξωτερικών.
«Τουρίστες (από Ρωσά και "Μακεδονία") θα μπορούν να μένουν ο ένας στη χώρα του άλλου χωρίς βίζα για 30 ημέρες αν έχουν τα σχετικά έγγραφα που επιβεβαιώνουν την παραμονή τους».
Παρ' όλα αυτά οι άνθρωποι που ταξιδεύουν για εργασία πρέπει να λαμβάνουν σχετική βίζα.
Στα Βαλκάνια τέτοιου είδους καθεστώς χωρίς βίζα ισχύει μεταξύ Ρωσίας, Κροατίας, Σερβίας και Μαυροβού
Παρ' όλα αυτά οι άνθρωποι που ταξιδεύουν για εργασία πρέπει να λαμβάνουν σχετική βίζα.
Στα Βαλκάνια τέτοιου είδους καθεστώς χωρίς βίζα ισχύει μεταξύ Ρωσίας, Κροατίας, Σερβίας και Μαυροβού
Με ενόχλησε που οι Σκοπιανοί μπορούν να πάνε Ρωσία χωρίς βίζα αλλά που τους αναφέρουν ως Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία. Εγώ δηλαδή τί σκατά είμαι που ζω στη Θεσσαλονίκη, καραγκιόζης;
Το περίφημο πια «έμπαινε Πούτιν»! μάλλον παει περίπατο........
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)