Κυριακή 24 Αυγούστου 2008

Η Δήλωση του Μιχαήλ Σαακασβίλι σε Συνέντευξη που Δημοσίευσε η Haaretz στις 14 Αυγούστου 2008

O πόλεμος στη Γεωργία δεν ήταν μια έκπληξη καθώς όλα είχαν σχεδιαστεί πριν από μήνες και η Ουάσιγκτον έπεσε ουσιαστικά στην παγίδα που είχε στήσει το Κρεμλίνο.
Η Ρωσία εμφανίστηκε εντελώς αποφασισμένη να ελέγξει την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου και να μην επιτρέψει τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων που θα την αποσταθεροποιούν.
Ο πατέρας Μπους και ο Κλίντον είχαν υποσχεθεί ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ δεν θα γίνει προς τα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ αλλά η υπόσχεση αυτή παραβιάστηκε το 1998 με την ένταξη της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Τσεχίας.
Το 2004 έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ χώρες της Κεντρικής Ευρώπης αλλά και οι τρεις Βαλτικές σφίγγοντας τον κλοιό γύρω από τη Ρωσία.
Επόμενο βήμα στα σχέδια της Ουάσιγκτον είναι η Ουκρανία και η Γεωργία, ενώ η πρόκληση γίνεται αφόρητη με την σχεδιαζόμενη εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ομπρέλας.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δηλώσει ευθέως πριν από μήνες ότι η Ρωσία θα απαντήσει με αντίμετρα στον Καύκασο σε περίπτωση που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιμείνουν στη στρατηγική αυτή.
Το βράδυ της 7ης Αυγούστου ένοπλες δυνάμεις της Γεωργίας εισέβαλαν στο έδαφος της Ν. Οσετίας και επιχείρησαν να καταλάβουν τη μεθοριακή πόλη Τσκινβάλι.
Παρά τους ανηλεείς βομβαρδισμούς και τα πυρά οι Γεωργιανοί δεν κατόρθωσαν να θέσουν υπό πλήρη έλεγχο την πόλη ούτε και να σταθεροποιηθούν στο έδαφος της αυτόνομης Ν. Οσετίας.
Το πρωί της 8ης Αυγούστου ισχυρές μονάδες του ρωσικού στρατού με τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης μπήκαν στη Ν. Οσετία, με την υποστήριξη και μαχητικών αεροσκαφών.
Η ταχύτητα της ρωσικής αντίδρασης αποδεικνύει ότι η Μόσχα γνώριζε από πριν την επικείμενη εισβολή της Γεωργίας στη Ν. Οσετία και είχε προετοιμάσει την απάντηση με μια άριστα σχεδιασμένη πολεμική επιχείρηση.
Η προέλαση των Ρώσων ολοκληρώθηκε εντός 48 ωρών καθώς στις 10 Αυγούστου οι δυνάμεις της Γεωργίας είχαν εξαναγκαστεί να αποχωρήσουν από κάθε σημείο της Ν. Οσετίας.
Την Δευτέρα οι Ρώσοι συνέχισαν την προέλαση εντός της Γεωργίας από δύο διαφορετικούς άξονες, ο ένας νότια προς το Γκόρι και άλλος μέσω της επίσης αυτόνομης Αμπχαζίας προς το Σενάκι.
Το σχέδιο ήταν να αποκοπούν οι οδοί προσπέλασης του στρατού της Γεωργίας ανάμεσα στην Τυφλίδα και στα λιμάνια της Μ. Θάλασσας.
Συγχρόνως, η ρωσική αεροπορία βομβάρδισε τα στρατιωτικά αεροδρόμια του Μαρνεούλι και του Βατσιάνι, εξουδετέρωσε τα ραντάρ στο αεροδρόμιο της Τυφλίδας και κάλυψε την προώθηση του στρατού σε απόσταση μόλις 40 χιλιομέτρων από το γραφείο του Σαακασβίλι.
Η εισβολή των στρατευμάτων της Γεωργίας στη Ν. Οσετία αρχικά και στην Αμπχαζία στη συνέχεια δεν έγινε χωρίς την απαιτούμενη προετοιμασία και ασφαλώς είχε σχεδιαστεί πολύ πριν, ώστε να σπεύσουν οι Ευρωπαίοι και να συμφωνήσουν με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ .
Οι Αμερικανοί γνώριζαν τα πάντα καθώς έχουν διαθέσει στη Γεωργία 130 ειδικούς στρατιωτικούς συμβούλους, δεκάδες πολιτικούς σχεδιαστές και αρκετούς άλλους «εργολάβους» για κάθε κυβερνητική χρήση.
Το Πεντάγωνο έπρεπε να γνωρίζει την ανάπτυξη των ρωσικών δυνάμεων στα βόρεια της Οσετίας, από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων και από τα ραδιοσήματα των επικοινωνιών ανάμεσα στις μονάδες των χιλιάδων ανδρών που είχαν λάβει θέσεις αναμονής από μέρες.
Είναι αδύνατον να δεχθεί κανείς ότι η Τυφλίδα ενήργησε σε αντίθεση με τη θέληση των Αμερικανών, αφού η Γεωργία είναι περίπου προτεκτοράτο των ΗΠΑ και δεν μπορεί να αγνοήσει εντολές και προστάγματα.
Δύο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα για την οπερέτα του Σαακασβίλι στη Ν. Οσετία:
Η πλήρης αποτυχία και ανικανότητα των Αμερικανών στην αξιολόγηση πληροφοριών και στοιχείων και η εκτίμηση ότι η Μόσχα δεν θα αντιδρούσε δυναμικά στέλνοντας μετά από δεκαετίες στρατεύματα εκτός ρωσικών συνόρων.
Η κάθοδος των Ρώσων στη Γεωργία προσδίδει αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, την ώρα που οι Αμερικανοί είναι αγκυλωμένοι στη Μ. Ανατολή και οι εγγυήσεις τους δεν έχουν αξία.
Το μήνυμα του Κρεμλίνου είναι σαφές προς την Πολωνία, την Τσεχία και τις Βαλτικές χώρες για να μην προχωρήσουν στην εγκατάσταση των βαλλιστικών πυραύλων του ΝΑΤΟ, ενώ και η Ουκρανία θα πρέπει να διατηρήσει καλύτερες σχέσεις με τη Μόσχα.
Στον αντίποδα των στρατιωτικών συγκρούσεων οι στρατηγικές και τα συμφέροντα στον ενεργειακό τομέα είναι τεράστια αφού η Γεωργία είναι κομβικό σημείο διέλευσης αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αμερικανικές εταιρείες και καιροσκόποι των επενδύσεων υψηλού ρίσκου όπως ο Τζορτζ Σόρος επένδυσαν στην κυβέρνηση Σαακασβίλι
Από το 1994 ο Σόρος έστησε το Open Society Institute (OSI) στην Τυφλίδα προωθώντας με χρήματα τον Μιχαήλ Σαακασβίλι προς την εξουσία.
Ο στόχος επιτεύχθηκε με τον έλεγχο των ΜΜΕ και την ανατροπή του Έντουαρντ Σεβαρτνάτζε το 2003.
Μετά την «επανάσταση των ρόδων» ο Σόρος και ο Μαρκ Μπράουν του Αναπτυξιακού Προγράμματος ΟΗΕ, δημιούργησαν το Ταμείο Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων στη Γεωργία με πρόσχημα την πάταξη της διαφθοράς.
Τεράστια ποσά διατέθηκαν για την πολιτική ενίσχυση του Σαακασβίλι με πηγή της χρηματοδότησης την οργάνωση «αγαθοεργίας» Golden Fleece (Χρυσόμαλλο Δέρας) που είχε έδρα στην Κύπρο.
Τα ποσά διαχειρίστηκε ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Κονσταντίν Κουμπλασβίλι, όταν ο Σαακασβίλι ήταν υπουργός Διακαιοσύνης υπό τον Σεβαρτνάτζε.
Η ανταπόδοση σχεδιάστηκε το 2004 με τα γραφειοκρατικά «εμπόδια» που έβαζε η κυβέρνηση Σαακασβίλι στη δημιουργία του αγωγού Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν και την οργανωμένη δυσφημιστική εκστρατεία κατά της κατασκευάστριας Halliburton από τον Τζορτζ Σόρος.
Το 2006 η μετοχή της Halliburton έπεσε από τα 40 δολάρια στα 26 και ο Σόρος αγόρασε μεγάλα πακέτα μετοχών της εταιρείας.
Σε ελάχιστο διάστημα οι κριτική σταμάτησε και τα έργα συνεχίστηκαν ταχύτατα με αποτέλεσμα η μετοχή να εκτοξευτεί στα 50 δολάρια και ο Σόρος να κερδίσει δεκάδες εκατομμυρίων.
Εκατομμύρια δολάρια κερδίζουν και οι Ισραηλινές εξοπλιστικές εταιρείες που προμηθεύουν με όπλα και συστήματα ασφάλειας τη Γεωργία, ενώ Ισραηλινοί ειδικοί εκπαιδεύουν τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας.
Εξ’ άλλου, αρκετοί υπουργοί της κυβέρνησης είναι Εβραίοι και Ισραηλινοί υπήκοοι, όπως ο υπουργός Άμυνας Νταβίντ Κεζερασβίλι και ο υπουργός Ανάπτυξης Τιμούρ Γιακομπασβίλι.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Μιχαήλ Σαακασβίλι σε συνέντευξη που δημοσίευσε η Haaretz στις 14 Αυγούστου 2008:

«Ο πόλεμος και η ειρήνη στη χώρα μου βρίσκονται στα χέρια Ισραηλινών Εβραίων, του υπουργού Κεζερασβίλι και του υπουργού Γιακομπασβίλι».

απο το Πρώτο Θέμα

Δεν υπάρχουν σχόλια: