Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Αγαπητέ Έλληνα, Από το Σφίξε Σφίξε το Ζωνάρι, Πιάσαμε Πόρτη!!!!!!!


Αγαπητέ Έλληνα...... αν σου αρέσει να σε δουλεύουν μια ζωή και ακόμα και τα παιδιά σου να πληρώνουν κερατιακα στη ζωή τους, επειδή κάποιες χιλιάδες λαμόγια την σκαπουλάρουν από τη φορολογία, τότε συνέχισε να τους ψηφίζεις ….
Αγαπητοί μου Έλληνες , ότι σπέρνει ο καθένας αυτό και θερίζει να το ξέρετε.
Όλοι αυτοί που καταριέστε 4 χρόνια αυτούς που ψηφίσετε είναι οι ίδιοι που σε κάθε προεκλογικό 4 μηνο τους κάνετε κερκίδα όταν πάνε στις λαϊκές και στα πανηγύρια κι εσείς κρατάτε πανό και σημαίες, φωνάζοντας ότι είναι εδώ (σιγά μην πάνε και πουθενά αλλού ). Τα κίνητρα είναι πολλά και διάφορα, όπως το οικοπεδάκι που έχετε και θα θέλατε να μπει στο σχέδιο ή το παιδί σας ,γνωστό , που θέλει να μπει στο δημόσιο ή κάποια καλή μετάθεση για τον κανακάρη που πάει φαντάρος και πάει λέγοντας, κάθε λογής ρουσφέτι που ο κάθε πικραμένος ζητάει.
Αλλά όταν κάνεις συμφωνία με τον διάβολο κάποια στιγμή θα ζητήσει να εισπράξει τα ανάλογα έτσι δεν είναι;
Αυτό που κρατάει αυτή την χώρα κολλημένη στον δικομματισμό και στο αδιέξοδό της που όλοι αυτοί "οι άχρηστοι" όπως όλοι τους λέτε, όμως εγώ θα τους πω πανέξυπνους καιροσκόπους είναι το συμφέρον που έχει ο κάθε Έλληνας από την εκλογή ενός από τους 2 και όχι οι πολιτικές προσδοκίες γιατί και τα 2 μεγάλα κόμματα έχουν δώσει τις εξετάσεις τους και απέτυχαν παταγωδώς είτε στην εξωτερική πολιτική , είτε στην αναδιοργάνωση του κράτους είτε στην οικονομία
Ρε παιδιά, τούτοι εδώ είναι τελείως άχρηστοι!!
Φοροκαταιγίδα ύψους 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Το νέο πακέτο μέτρων περιλαμβάνει όλα τα κινητά τηλέφωνα (με σύνδεση ή με συμβόλαιο), ετήσια εισφορά από 150 έως 650 ευρώ στα Ι.Χ. άνω των 1.929 κυβικών, επιβολή τελών κυκλοφορίας και εισφορά στα σκάφη αναψυχής, αλλά και αύξηση στο φόρο της βενζίνης κατά 6 λεπτά το λίτρο, ενώ αυξάνεται και η φορολογία για τα κέρδη από τα λαχεία και τον ιππόδρομο.Ο κοσμάκης τα τελευταία χρόνια έχει στριμωχτεί χοντρά και δεν τα βγάζει πέρα με τα έξοδα και αυτοί βάζουν νέους εισπρακτοφόρους που ουσιαστικά "τα παίρνουν" από τον μισθωτό και τον μικρό-επαγγελματία και όχι από το μεγάλο κεφάλαιο που δεν πληρώνει ΜΙΑ (!) ούτε σε φόρους
Οπότε πλήρωνε κοροΐδο λαέ.
Και πάλι εσύ βγάλε "καταλληλότερο πρωθυπουργό" τον Κωστή. Τον πρωθυπουργό που δεν δούλεψε ποτέ μια κανονική δουλειά και τώρα κυβερνάει κράτος. Κάτι σαν τον Μπους, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Αυτός γεμίζει τη κοιλιά και οι υπουργοί του αγοράζουν σκαφαρες των 1000HP και εσύ δουλεύεις 12ωρες τη μέρα να τα βγάλεις πέρα.

Ριχτέ τους μούντζα οπότε τους βλέπετε.
Να ρε κερατάδες .....









Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Το Νταβατζιλίκη στην Ελλάδα Καλά Κρατεί.....

Πολλοί επαγγελματίες της Λήμνου μην αντέχοντας τους αλλεπάλληλους ελέγχους από το κλιμάκιο του ΣΔΟΕ, πήραν την… κατάσταση στα χέρια τους και τους έδιωξαν όπως - όπως από το νησί , αποτελούμενο από έναν άνδρα και μία γυναίκα, που διέμεναν σε ξενοδοχείο του νησιού.

Μόλις η παρουσία τους έγινε αντιληπτή έξω από το ξενοδοχείο που διέμενε ένας άνδρας και μία γυναίκα υπαλληλοι του ΣΔΟΕ, απαίτησαν να φύγουν από το νησί άμεσα.

Ο επικεφαλής του κλιμακίου αρνήθηκε και τα αίματα άναψαν. Ωστόσο, επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και τα αίματα ηρέμησαν.

Τελικά έγινε το απίστευτο… Με την συνδρομή της Αστυνομίας και με την… συνοδεία σύσσωμου του επαγγελματικού κόσμου της Λήμνου, επιβιβάστηκαν στο πλοίο της γραμμής στη 01:00 τα ξημερώματα και επέστρεψαν στην Αθήνα.


Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται ,χώρα ακυβέρνητη ,στον Αυτομάτο Πιλότο....






Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Με Αγάπη στον Καραμανλή, τον Ερντογάν και ΤΟ ΒΗΜΑ !

Αξιοσημείωτα γεγονότα που σημάδεψαν την «Μάχη της Κύπρου»

Ένα από τα πιό αξιοσημείωτα γεγονότα εκείνων των ημερών ήταν η λεγόμενη «αόρατη νηοπομπή» με πρωταγωνιστή τον ηρωικό Κυβερνήτη του Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, τον Πλωτάρχη Ε.Χανδρινό ΠΝ. Όπως αναφέρει ο Αντιναύαρχος ε.α. Κ.Βάλλας ΠΝ, «το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, απέπλευσε από τις Κεχριές για την Αμμόχωστο Κύπρου, την 13 Ιουλίου 1974 και ώρα 22:00, μεταφέροντας προσωπικό και υλικό της ΕΛΔΥΚ, με προβλεπόμενη ώρα κατάπλου την 07:00 της 17/7/74. Την 09:00 της 15/7 και ενώ το πλοίο βρισκόταν εν πλώ, ο Κυβερνήτης πληροφορήθηκε από το ραδιόφωνο, την εκδήλωση πραξικοπήματος, εναντίον του Μακαρίου και ότι ο Αρχιεπίσκοπος ήτο νεκρός. Ο Χανδρινός αποφάσισε την συνέχιση του πλού για ολοκλήρωση της αποστολής του και ενημέρωσε σχετικά το ΓΕΝ, το οποίο ενέκρινε τις προθέσεις του.


Το μεσημέρι της 16/7 ενώ το Α/Γ βρισκόταν νοτίως της Λεμεσού, διατάχθηκε από ΓΕΝ να αναστρέψει και να κινηθεί προς τον όρμο Λάρδο (Λινδος) της Ρόδου. Η διαταγή αυτή ακυρώθηκε την επομένη και εδόθη νέα εντολή να καταπλεύσει στην Αμμόχωστο την 19/7/74 στις 05.00. Πράγματι, το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ κατέπλευσε στο λιμάνι της Αμμοχώστου την 19/7 και ώρα 05:00, αλλά δεν εκφόρτωσε πυρομαχικά του Στρατού Ξηράς γιατί όπως ανέφερε ο αρμόδιος Αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ δεν ήταν απαραίτητα, επειδή από πρόσφατες επιχειρήσεις (εννοεί το πραξικόπημα) είχε περισυλλέξει μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών (που ευρέθη στις αποθήκες του «Εφεδρικού»). Πέραν αυτού, δύο Αξιωματικοί της Ειρηνευτικής Δυνάμεως, είχαν τοποθετηθεί, - για πρώτη φορά - στον καταπέλτη του πλοίου προς έλεγχο του εκφορτούμενου υλικού. Την ίδια ημέρα (19/7) και ώρα 18:00 το πλοίο απέπλευσε από την Αμμόχωστο με 450 άνδρες οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, για επαναπατρισμό.
Την επομένη το πρωί, 20/7 ο Κυβερνήτης πληροφορήθηκε από το δελτίο ειδήσεων της Κυπριακής ραδιοφωνίας την είδηση της Τουρκικής επιθετικής ενέργειας και της αποβάσεως, ως και την κήρυξη γενικής επιστρατεύσεως, από την Κυπριακή Κυβέρνηση. Το πλοίο την 09:20, διατάχθηκε από ΓΕΝ να πλεύσει στη Λεμεσό, για αποβίβαση της δυνάμεως ΕΛΔΥΚ, αλλά μετά από λίγα λεπτά της ώρας (την 09:40), ελήφθη νέα διαταγή ΓΕΝ, για να πλεύσει στην Πάφο και να αποβιβάσει το προσωπικό της ΕΛΔΥΚ. Όταν το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ έλαβε την τελευταία διαταγή , βρισκόταν 40 ν.μ. νοτιοδυτικά της Πάφου. Την 14:00 της 20/7, το πλοίο αγκυροβόλησε στην Πάφο και άρχισε η αποβίβαση των οπλιτών με τρία αποβατικά πλοιάρια. Μετά από λίγο (14:15), ο Διοικητής της Εθνοφρουράς Πάφου ζήτησε από τον Κυβερνήτη, μέσω του ραδιοτηλεφώνου, να προσβάλλει με το πυροβολικό του πλοίου, το φρούριο της Πάφου και συγκεκριμένα τον θύλακα Μουττάλου, στον οποίο ήταν συγκεντρωμένες μεγάλες Τουρκικές δυνάμεις (δύο τάγματα), με άριστο εξοπλισμό. Ο Κυβερνήτης, ελλείψει πληροφοριών από ΓΕΝ, εάν η Ελλάδα είχε εμπλακεί σε εχθροπραξίες με την Τουρκία λόγω της εισβολής και επειδή η κατάσταση επέβαλλε την πλήρη σιγή ασυρμάτου και μέσων επικοινωνίας με το κέντρο, βρέθηκε προ του σοβαρού διλήμματος εάν θα υλοποιούσε το αίτημα της Εθνοφρουράς περί προσβολής Τουρκικών στόχων, με όλες τις τυχόν επιπτώσεις, ή θα άφηνε στο έλεος των εισβολέων την Πάφο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η «μοναχικότητα» του Κυβερνήτη στη αστραπιαία λήψη σοβαρών αποφάσεων, οι οποίες ενδεχομένως να έχουν λίαν σοβαρές επιπτώσεις, είναι πράγματι δραματική. Ο Χανδρινός, μετά από μία σύντομη εκτίμηση της καταστάσεως και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη ισχυρών Τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, θα σήμαινε μεγάλη αιματοχυσία και ολοκληρωτική κατάληψη της Πάφου, αποφάσισε την προσβολή των στόχων που του υποδείχτηκαν, με τον διαθέσιμο ανεπαρκή οπλισμό του πλοίου (πυροβόλα των 40mm Μπόφορς), τον οποίον είχαν επανδρώσει και οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, λόγω αριθμητικής ανεπαρκείας του πληρώματος του πλοίου. Επί δύο συνεχείς ώρες (15.30 – 17.30), το ψυχωμένο και ηρωικό πλήρωμα του ΛΕΣΒΟΣ σφυροκόπησε με επιτυχία τον θύλακα (περίπου 900-950 βλήματα των 40 mm), με αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί ο Τουρκικός θύλακας και να διασωθεί η Πάφος». Όπως αναφέρει, στο πολεμικό ημερολόγιο (ημερ. 23.07.1974), ο αποφασιστικός και γενναίος Κυβερνήτης: «Επί του θέματος της εκτελέσεως βολής εναντίον των τουρκοκυπριακών θέσεων, πλέον των όσων αναφέρθησαν, έχω να προσθέσω ότι απο την στιγμήν που διετάχθην όπως αναστρέψω δια Πάφον, εθεώρησα ότι το πλοίον συμμετείχεν, αδιακρίτως εάν έφερε Ελληνικήν Σημαίαν, ενεργώς εις οιοδήποτε είδος επιχειρήσεων, είτε αμυντικάς, είτε επιθετικάς, ελάμβανον χώραν εις την νήσον». Αξίζει να αναφερθεί και η τελευταία παράγραφος του πολεμικού ημερολογίου, ακριβώς όπως διατυπώθηκε απο τον Κυβερνήτη: «..Περαίνων την εν λόγω έκθεσιν, επιθυμώ να αναφέρω ότι ως διαπίστωσα, το ηθικόν του Έλληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού, ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να γράφω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν προς τα ιδεώδη της φυλής. Ιδιαιτέρως εθαύμασα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Στρατού Ξηράς (άνδρες της ΕΛΔΥΚ), οίτινες καίτοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικείας των, με έξαλλον ενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς, εδέχθηκαν την, απο του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις την Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων συναδέλφων των εναντίον των εχθρών του γένους».
Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, μετά την εκτέλεση των πυρών, απέπλευσε απο την Πάφο την 18.00 της 20ης Ιουλίου, με προορισμό τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Ο Κυβερνήτης, Πλωτάρχης Χανδρινός, εκτίμησε -πολύ σωστά- την κατάσταση - όπως αποδείχθηκε αργότερα- και αποφάσισε να λάβει πορεία προς Νότο αντί προς Δυσμάς, που ήταν η συντομότερη προς Ρόδο. Την πορεία αυτή τήρησε επί 6ωρο περίπου και τα μεσάνυχτα, όταν το πλοίο βρισκόταν 60 ν.μ νότια της Κύπρου, έστρεψε επι πορείας 270 (δυτική). Το πλοίο συνέχισε την πολιτική τήρησης σιγής ασυρμάτου μέχρι την 03:30, όταν λόγω αιφνιδίου θανάτου του μοναδικού επιβαίνοντος πολιτικού υπαλλήλου Δαμιανού Μιχαήλ, οδηγού περονοφόρου οχήματος, απαιτήθηκε η αναφορά του συμβάντος στο ΓΕΝ. Από εκείνη την ώρα, το πλοίο ανέφερε τακτικά το στίγμα του στο ΓΕΝ. Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ κατέπλευσε στη Σητεία Κρήτης την 14.50 της 22ης Ιουλίου και παρέμεινε μέχρι την 22.20 της ίδιας ημέρας οπότε απέπλευσε για τον Ν/Σ Σαλαμίνος, στον οποίο κατέπλευσε την 23η Ιουλίου στις 21.00. Από τα διάφορα δημοσιεύματα του ελληνικού και διεθνούς τύπου, ως και την σχετική έρευνα του αείμνηστου Στέλιου Ι. Χαρατσή, αποδεικνύεται περίτρανα η «Πύρρεια νίκη» των Τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, κατά την εισβολή στην Κύπρο.
Η έξυπνη και ορθά μελετημένη κίνηση του Χανδρινού, να κινηθεί νότια για περίπου 6 ώρες και να βγει έξω από την περιοχή επιχειρήσεων, πέραν του ότι διέσωσε το πλοίο του και τους επιβαίνοντες, δημιούργησε, σε συνδυασμό με την έλλειψη συντονισμού των Τουρκικών δυνάμεων, τέτοια σύγχυση στο Τουρκικό Γενικό Επιτελείο και στα επιχειρούντα πλοία και αεροσκάφη, ώστε να βυθισθεί από φίλια (Τουρκικά) μαχητικά Α/Φ, το Α/Τ -Kocatepe- με Κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Giuven Erkayia TN και να χαθούν 13 Αξιωματικοί και 64 άνδρες του πληρώματός του. Αλλά και δύο άλλα Τουρκικά Αντιτορπιλλικά, το Α/Τ -Adatepe - (Κυβερνήτης Αντιπλοίαρχος Rizah Nur Ontzu TN) και το Α/Τ – Cacmak – (Κυβερνήτης Αντιπλοίαρχος M.Fevzi ΤΝ), υπέστησαν σοβαρές και μικρότερες βλάβες, αντίστοιχα. Ταυτόχρονα κατερρίφθησαν 4 επιχειρούντα αεροσκάφη της Τουρκικής Αεροπορίας.
Το Τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο δέχτηκε με αλαλαγμούς χαράς την βύθιση των Αντιτορπιλικών διότι νόμισε ότι επρόκειτο για Ελληνική νηοπομπή – με βάση την πληροφόρηση που είχαν από τον θύλακα Πάφου, κατά του οποίου είχε βάλλει πριν μερικές ώρες ο Χανδρινός. Ζητοκραυγές και φιλιά μεταξύ Τούρκων Στρατιωτικών και Πολιτικών.
Κατήφεια και μελαγχολία εμφανίστηκε στους υπουργούς και επιτελείς του Ετζεβίτ όταν ανακάλυψαν την αλήθεια! Οι Τούρκοι στρατιωτικοί κοιτάζονταν σαστισμένοι μεταξύ τους!
Βέβαια αργότερα, το Ελληνικό κράτος, «τίμησε» τον Λευτέρη Χανδρινό, για αυτό το κατόρθωμά του, με το να τον τοποθετήσει σαν Ναυτικό Ακόλουθο της Ελλάδας στην Τουρκία, σε μια χώρα που της είχε «κάψει την γούνα» και όπου τον είχε επικηρύξει!
Όσο για το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ;
Εκποιήθηκε μετά από χρόνια και επωλήθη για παλιοσίδερα αντί να διατηρηθεί ως Μουσείο της ατρόμητης ναυτοσύνης των Ελλήνων (όπως έγινε με το θωρηκτό «Γ.Αβέρωφ»!).
Λέτε ότι το Μεταπολιτευτικό Ελληνικό κράτος είχε ανάγκη τα ψίχουλα που πήρε από την εκποίηση του; Μάλλον όχι. Απλά με τα προαποφασισμένα βήματα προόδου της Ελληνοτουρκικής φιλίας, ένα ακόμα ενθύμιο της απαράμιλλης Ελληνικής λεβεντιάς, που είχε κάνει ένα πολύ μεγάλο «χουνέρι» στους Τούρκους, εθεωρείτο «παρείσακτο»! Πόσο μάλλον να είναι ελλιμενισμένο ως πλωτό Μουσείο
!

makelio

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Το Συνταγματικό Συμβούλιο της Γαλλίας Ακύρωσε τον Νόμο "Των Τριών Χτυπημάτων" του Ν. Σαρκοζί

Το Συνταγματικό Συμβούλιο, που επιβλέπει τη νομιμότητα των γαλλικών νομοθετημάτων, απέρριψε σήμερα τη βασική διάταξη του νομοσχεδίου κατά του παράνομου ‘κατεβάσματος’ μουσικής και ταινιών από το διαδίκτυο, το οποίο εγκρίθηκε τον περασμένο μήνα και προέβλεπε την διακοπή της πρόσβασης στο Ιντερνέτ των υπότροπων χωρίς δικαστική εντολή.

Η απόφαση αποτελεί κόλαφο κατά της κυβέρνησης και του Νικολά Σαρκοζί, οι οποίοι υπερασπίστηκαν με θέρμη την ψήφιση του νόμου, τον οποίο επέκρινε ως ανούσιο και ελευθεροκτόνο η αριστερή αντιπολίτευση.

Το Συμβούλιο αποφάνθηκε πως η ελευθερία στην επικοινωνία και στην έκφραση που απορρέει από τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξυπακούει «την γενικευμένη ανάπτυξη του Ιντερνέτ», την «ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στις δικτυακές επικοινωνιακές υπηρεσίες».

Επίσης κρίνει πως η κατάργηση της σύνδεσης δεν μπορεί να αποφασισθεί παρά μόνον από τους δικαστές και όχι από μία διοικητική αρχή, όπως προβλέπει ο νόμος που ψηφίστηκε την 13η Μαΐου.

Συνεπώς μετά τη γνωμοδότηση αυτή, ο νόμος --που καθιστούσε τη γαλλική νομοθεσία ως μία από τις αυστηρότερες χώρες στην Ευρώπη για τον συγκεκριμένο τομέα--δεν έχει πλέον νομική ισχύ.

Το Συνταγματικό Σαυμβούλιο γνωμοδότησε έπειτα από την προσφυγή που κατέθεσαν στις 19 Μαΐου σοσιαλιστές βουλευτές, που ζήτησαν να ακυρωθεί ο νόμος και να προστατευθεί η δημιουργία στο Ιντερνέτ.

 
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ


Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Ο Μοαµάρ Καντάφι


Ανω-κάτω έκανε την Ιταλία ο Μουαμάρ Καντάφι με την ιστορική επίσκεψή του. Είναι η παρθενική που πραγματοποιεί στην πρώην αποικιακή μητρόπολη της Λιβύης στα 40 χρόνια εξουσίας του.
o Καντάφι είχε καρφιτσώσει στο πέτο της στολής του τη φωτογραφία ενός ήρωα του αντιαποικιακού αγώνα, του Ομάρ αλ Μουκτάρ, που απαθανάτιζε τη σύλληψή του από τους στρατιώτες του Μουσολίνι το 1931.
 



Ο Μοαμάρ Αμπού Μινγιάρ αλ Καντάφι معمر القذافي γεννήθηκε το 1942 και είναι ο ηγέτης της Λιβύης από το 1969. Παρά το γεγονός οτι ο Καντάφι δεν έχει κάποιο δημόσιο αξίωμα ή τίτλο, θεωρείται ως ο Ηγέτης της Μεγάλης Επανάστασης της 1ης Σεπτεμβρίου της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Λιβυκής Αραβικής Jamahiriya.
Ο Καντάφι ήταν ο μικρότερος απο τα παιδιά της οικογένειας του. Μεγάλωσε σε μια περιοχή της ερήμου της Σίρτης. Έλαβε παραδοσιακή θρησκευτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση και σπούδασε στο προπαρασκευαστικό σχολείο Sebha της Fezzan από το 1956 έως το 1961. Ο Καντάφι και μια μικρή ομάδα φίλων που συνάντησε στο σχολείο προχώρησαν για να δημιουργήσουν την ηγεσία της στρατιωτικής επαναστατικής ομάδας που θα έπαιρνε τον έλεγχο της χώρας. Εμπνευστής του Καντάφι υπήρξε ο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, πρόεδρος της γειτονικής Αιγύπτου. Το 1961 ο Καντάφι αποβλήθηκε απο την Sebha εξαιτίας της πολιτικής του δραστηριότητας. Ο Καντάφι συνέχισε τις σπουδές του στα νομικά στο Πανεπιστήμιο της Λιβύης από όπου αποφοίτησε με υψηλούς βαθμούς. Στη συνέχεια μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία Benghazi το 1963 όπου ο ίδιος και μερικοί απο τους συντρόφους του οργάνωσαν μια μυστική ομάδα με σκοπό να εκθρονίσουν τη φιλοδυτική Λιβυκή μοναρχία. Μετά την αποφοίτηση του το 1965, πήγε στη Μ. Βρετανία για περαιτέρω εκπαίδευση στον Βρετανικό Στρατό για να επιστρέψει το 1966 ως αξιωματικός των διαβιβάσεων
Την 1η Σεπτεμβρίου 1969 μια μικρή ομάδα αξιωματικών του στρατού υπό την ηγεσία του Καντάφι εγκαθίδρυσε δικτατορία εναντίον του βασιλιά Ιντρίς Α΄ όταν εκείνος βρισκόταν στην Τουρκία για ιατρικούς λόγους. Ο ανιψιός του πρίγκηπας Χασαν ας Σενούσι θα γινόταν βασιλιάς στις 2 Σεπτεμβρίου μετά την παραίτηση του βασιλιά Ιντρίς Α΄ στις 4 Αυγούστου. Μέσα σε ώρες έγινε σαφές οτι οι επαναστατημένοι αξιωματικοί που είχαν ανακοινώσει την εκθρόνιση του Ιντρίς δεν ήθελαν να διορίσουν τον Χασάν βασιλιά. Πριν το τέλος της 1ης Σεπτεμβρίου η μοναρχία δεν υπήρχε και είχε ιδρυθεί η Αραβική Δημοκρατία της Λιβύης με τον διάδοχο του θρόνου να βρίσκεται σε κατ'οίκον περιορισμό.
Σε αντίθεση με άλλους στρατιωτικούς δικτάτορες, ο Γκαντάφι δεν προήγαγε τον εαυτό του στο βαθμό του στρατηγού μετά την ανάληψη της εξουσίας αλλά αποδέχθηκε μια τελετουργική προαγωγή από λοχαγός σε συνταγματάρχης.
Ο Γκαντάφι βάσισε το νέο του καθεστώς σε ένα συνονθύλευμα Αραβικού εθνικισμού, κοινωνικού κράτους και άμεσης λαϊκής δημοκρατίας. Αυτό το σύστημα το αποκάλεσε ο ίδιος Ισλαμικός σοσιαλισμό και ενώ έδωσε άδειες σε μικρές ιδιωτικές εταιρίες, πήρε τον έλεγχο των μεγάλων. Κοινωνικό κράτος, “ελευθερία” και εκπαίδευση ήταν οι προτεραιότητες του. Θεσμοθέτησε επίσης ένα σύστημα Ισλαμικών ηθών, θέτοντας εκτός νόμου το αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια. Για να ενδυναμώσει τα ιδεώδη αυτού του Ισλαμο-σοσιαλιστικού κράτους, ο Γκαντάφι αποτύπωσε την πολιτική του φιλοσοφία στο Πράσινο Βιβλίο, που τυπώθηκε σε τρεις τόμους μεταξύ των ετών 1975 και 1979. Στην πράξη το πολιτικό σύστημα της Λιβύης θεωρείται κάτι λιγότερο από ιδεαλιστικό, ενώ μερικές φορές ο Γκαντάφι απαντούσε στην εσωτερική και εξωτερική αντιπολίτευση με βία. Οι επαναστατικές του επιτροπές θεωρούνται υπεύθυνες για δολοφονίες Λίβυων που ζούσαν στο εξωτερικό τον Απρίλιο του 1980. Στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς ο Γκαντάφι έδωσε χρονικό περιθώριο μέχρι τις 11 Ιουνίου σε εκείνους που ζούσαν στο εξωτερικό να επιστρέψουν στη Λιβύη ή να πέσουν στα χέρια των επαναστατικών επιτροπών. Εννέα Λίβυοι δολοφονήθηκαν εκείνη την περίοδο, 5 από αυτούς στην Ιταλία.
Με σεβασμό στους γείτονες της Λιβύης και ακολουθώντας τις ιδέες του Νάσερ για τον Παναραβισμό ο Γκαντάφι έγινε θερμός υπερασπιστής της ένωσης όλων των αραβικών κρατών σε ένα έθνος. Επίσης ενίσχυσε τον πανισλαμισμό, την ιδέα μιας χαλαρής ένωσης όλων των Ισλαμικών κρατών και λαών. Μετά τον θάνατο του Νάσερ στις 28 Σεπτεμβρίου 1970, Ο Γκαντάφι προσπάθησε να γίνει ο ηγέτης του Αραβικού εθνικισμού. Εξήγγειλε την “Ομοσπονδία των Αραβικών Δημοκρατιών” (Λιβύη, Αίγυπτος και Συρία) το 1972 ελπίζοντας οτι θα προχωρούσε η δημιουργία ενός παναραβικού έθνους αλλά οι τρεις χώρες διαφώνησαν σε συγκεκριμένα θέματα της συγχώνευσης. Το 1974 υπέγραψε μια συμφωνία με την Τυνησία του προέδρου Bourguiba για ένωση των δύο χωρών όμως και αυτό απέτυχε και οι διαφορές μεταξύ των δύο κρατών οδήγησαν σε μεγάλη έχθρα.
Η Λιβύη έχει επίσης αναμιχθεί μερικές φορές σε βίαιες τοπικές διαμάχες με το γειτονικό Τσαντ σχετικά με την Λωρίδα Αουζού την οποία η Λιβύη κατέλαβε το 1973. Η διαμάχη οδήγησε στη Λιβυκή εισβολή και σε μια σύρραξη που έληξε το 1987 με την υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός. Η συμφωνία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 1994 όταν τα στρατεύματα της Λιβύης αποχώρησαν ειρηνικά από το Τσαντ σεβόμενα απολύτως της ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου που εξεδόθη στις 13 Φεβρουαρίου 1994.


Ο Γκαντάφι έγινε επίσης ισχυρός βοηθός της PLO, κάτι που έβλαψε τις σχέσεις της χώρας του με την Αίγυπτο όταν το 1979 η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ. Καθώς οι σχέσεις Λιβύης και Αιγύπτου χειροτέρευαν, ο Γκαντάφι ανέπτυσσε στενότερη σχέση με την ΕΣΣΔ. Η Λιβύη έγινε η πρώτη χώρα εκτός του Σοβιετικού μπλοκ, που απέκτησε το υπερηχητικό μαχητικό αεροσκάφος MiG 25, όμως οι σχέσεις των δύο χωρών δεν έγιναν στενότερες. Ο Γκαντάφι προσπάθησε να αυξήσει την επιρροή της Λιβύης ιδιαίτερα στις χώρες με Ισλαμικό πληθυσμό, ζητώντας την δημιουργία ενός Ισλαμικού κράτους και βοηθώντας της αντικυβερνητικές δυνάμεις στην υποσαχάρια Αφρική.
Αξιοσημείωτη είναι η βοήθεια του σε απελευθερωτικά κινήματα και αντάρτικες ομάδες στη δυτική Αφρική, κυρίως στη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία καθώς και σε μουσουλμανικές ομάδες. Τις δεκαετίες του '70 και του '80 αυτή η ενίσχυση ήταν τόσο ελεύθερη που ακόμα και ομάδες που δεν ήταν τόσο συμπαθείς έπαιρναν βοήθεια. Πολλές φορές οι ομάδες αυτές εκπροσωπούσαν ιδεολογίες που δεν είχαν σχέση με αυτή του Γκαντάφι. Οι απόψεις σε διεθνές επίπεδο μπερδεύονταν εξαιτίας αυτών των πολιτικών. Την δεκαετία του 70 το καθεστώς ενεπλάκη σε τρομοκρατικές ενέργειες σε Αραβικές και μη χώρες. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 θεωρείτο από τους Δυτικούς ως ο κυριότερος οικονομικός χορηγός του “Μαύρου Σεπτέμβρη”, ο οποίος οργάνωσε την τρομοκρατική επίθεση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 και κατηγορήθηκε από τις ΗΠΑ ότι είχε τον έλεγχο της επίθεσης με βόμβα σε ντισκοτέκ του Βερολίνου, όπου σκοτώθηκαν τρεις άνθρωποι και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 200, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός ήταν Αμερικανοί.
Ο ίδιος φέρεται να έχει πει πως πλήρωσε τον Κάρλος το Τσακάλι να απαγάγει και να στη συνέχεια να απελευθερώσει έναν αριθμό Σαουδαράβων και Ιρανών υπουργών πετρελαίου.
Η ένταση μεταξύ Λιβύης και Δύσης έφτασε στο απόγειο της κατά την διάρκεια της προεδρίας του Ρήγκαν ο οποίος προσπάθησε να απομακρύνει τον Γκαντάφι από την εξουσία. Ο Ρήγκαν έβλεπε την Λιβύη ως ένα φιλοπόλεμο κράτος εξαιτίας της στάσης της στο θέμα της Παλαιστινιακής ανεξαρτησίας, της βοήθειας της προς το Ιράν και τον πόλεμο του εναντίον του Ιράκ. Ο Ρήγκαν ονόμασε τον Γκαντάφι “το κακό σκυλί της Μέσης Ανατολής”. Το Μάρτιο του 1982 οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την εισαγωγή πετρελαίου από τη Λιβύη και την εξαγωγή από τις ΗΠΑ τεχνολογιών σχετικών με το πετρέλαιο. Τα ευρωπαϊκά κράτη δεν ακολούθησαν αυτή την τακτική. Το 1984 η Βρετανίδα αστυνομικός Yvonne Fletcher πυροβολήθηκε έξω από την πρεσβεία της Λιβύης στο Λονδίνο ενώ αστυνόμευε πορεία εναντίον του Γκαντάφι. Ο πυροβολισμός που την σκότωσε έπεσε από το εσωτερικό του κτιρίου αλλά οι διπλωμάτες έκαναν χρήση της ασυλίας τους και επαναπατρίστηκαν. Το επεισόδιο είχε ως αποτέλεσμα να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Λιβύης για περισσότερο απο μια δεκαετία.


Οι ΗΠΑ επιτέθηκαν σε πλωτές περιπολία της Λιβύης από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάρτιο του 1986 κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών για την πρόσβαση στον Κόλπο της Σίδρα τον οποίο η Λιβύη θεωρεί χωρικά της ύδατα. Αργότερα στις 15 Απριλίου 1986, ο Ρήγκαν διέταξε εκτεταμένους βομβαρδισμούς, με την ονομασία Επιχείρηση Φαράγγι Ελ Ντοράντο, εναντίον της Τρίπολης και της Βεγγάζης σκοτώνοντας 45 στρατιωτικούς και κυβερνητικούς υπαλλήλους καθώς και 15 πολίτες. Την επίθεση ακολούθησε υποκλοπή τηλεγραφημάτων της πρεσβείας της Λιβύης στο Ανατολικό Βερολίνο που παρείχαν στοιχεία για την εμπλοκή της χώρας στη βομβιστική επίθεση στη ντισκοτέκ στο Δυτικό Βερολίνο, στις 5 Απριλίου. Μεταξύ των θυμάτων των βομβαρδισμών ήταν και η υιοθετημένη κόρη του Γκαντάφι.
Στα τέλη του 1987 ένα εμπορικό πλοίο με το όνομα Eksund εντοπίστηκε με φορτίο όπλων και εκρηκτικών από τη Λιβύη και προορισμό τον IRA. Οι Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες πιστεύουν οτι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που όπλα από τη Λιβύη έφταναν στον IRA.
Η άρνηση του Γκαντάφι να εκδώσει δύο Λίβυους που κατηγορούνταν για την τοποθέτηση και έκρηξη της βόμβας στο αεροπλάνο της Pan Am Πτήση 103 πάνω από το Λόεκρμπι της Σκοτίας, προκάλεσε απομόνωση της χώρας και οικονομικές κυρώσεις. Μετά από τη διαμεσολάβηση του νοτιοαφρικανού ηγέτη Νέλσον Μαντέλα και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν ο Γκαντάφι συμφώνησε το 1999 να γίνει δίκη στην Ολλανδία σύμφωνα όμως με τον νόμο της Σκοτίας. Αυτή η κίνηση είχε ως αποτέλεσμα να αρθούν μερικώς κάποιοι περιορισμοί εναντίον της Λιβύης όχι όμως και αυτοί των ΗΠΑ. Τον Αύγουστο του 2003 η Λιβύη παραδέχθηκε την ανάμιξη της στην επίθεση στο αεροσκάφος της Παν Αμ. Ο Γκαντάφι συμφώνησε να πληρώσει αποζημίωση 2,7 δις δολαρίων στις οικογένειες των 270 θυμάτων. Τον ίδιο μήνα η Βρετανία και η Βουλγαρία προώθησαν απόφαση στον ΟΗΕ για την άρση των κυρώσεων εναντίον της Λιβύης. Από τις αποζημιώσεις δόθηκε μόνο ένα μέρος (το μεγαλύτερο) καθώς η Αραβική χώρα επικαλέστηκε την άρνηση των ΗΠΑ να την βγάλουν από τη λίστα των χωρών που υποθάλπουν την τρομοκρατία και αρνήθηκε να πληρώσει τα υπόλοιπα χρήματα
Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ο Γκαντάφι κατάφερε να αναπτύξει τις διασυνδέσεις του μεταξύ των εθνών της Μέσης Ανατολής και σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο μετριοπαθής και υπεύθυνους ηγέτες στον Αραβικό κόσμο. Βλέποντας την κατάσταση των Παλαιστινίων προώθησε την δημιουργία ενός κράτους δύο εθνών με το όνομα Isratine έναν συνδυασμό των λέξεων Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Ο Γκαντάφι προσπάθησε να βελτιώσει την εικόνα του και στη Δύση και δύο χρόνια πριν την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 είχε δηλώσει οτι ξεκινά πόλεμο εναντίον της Αλ Κάιντα και πρότεινε να ανοίξει το οπλοστάσιο της χώρας του στους διεθνείς επιθεωρητές. Μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους ο Γκαντάφι αποκήρυξε την Αλ Κάιντα με τον πιο σκληρό τρόπο από όλους τους υπόλοιπους μουσουλμάνους ηγέτες.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την αλλαγή της πολιτικής του Γκαντάφι. Η πιο προφανής είναι οτι η πάλαι ποτέ πολύ πλούσια Λιβύη έγινε λιγότερο πλούσια καθώς οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν σημαντικά κατά την διάρκεια του '90. Ο Γκαντάφι από τότε χρειαζόταν τις υπόλοιπες χώρες περισσότερο από κάθε άλλη φορά και δεν μπορούσε να πάρει ξένη βοήθεια όπως παλαιότερα. Σε αυτό το περιβάλλον και με τους περιορισμούς από τον ΟΗΕ και τις ΗΠΑ η Λιβύη απομονώθηκε περισσότερο τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Άλλη μια πιθανή εξήγηση ήταν η πολύ δυνατή πίεση των Δυτικών. Τα ιδεώδη του και οι προσπάθειες του δεν έγιναν πραγματικότητα. Ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε η Αραβική Ένωση, οι διάφορες ένοπλες επαναστατικές ομάδες που βοήθησε δεν πέτυχαν τους σκοπούς τους και η κατάρρευση της ΕΣΣΔ μετέτρεψε τον Γκαντάφι περισσότερο σε συμβολικό στόχο των ΗΠΑ. Μετά την εκθρόνιση του Σαντάμ Χουσεΐν από τις αμερικανικές δυνάμεις το 2003, ο Γκαντάφι ανακοίνωσε ότι το έθνος του έχει ένα πρόγραμμα δημιουργίας όπλων μαζικής καταστροφής αλλά είχε την πρόθεση να ανοίξει το πρόγραμμα αυτό στον διεθνή έλεγχο. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους και άλλοι υποστηρικτές του πολέμου στον Ιράκ προσπάθησαν να πουν οτι ο Γκαντάφι φοβόταν ότι ήταν ο επόμενος στόχος. Οι διεθνείς παρατηρητές απομάκρυναν τόνους χημικών όπλων από τη Λιβύη, ενώ σταμάτησαν και ένα ενεργό πρόγραμμα πυρηνικών όπλων. Καθώς η καταστροφή αυτών των όπλων συνεχιζόταν η Λιβύη προχώρησε τη συνεργασία της με την διεθνή κοινότητα και τελικά η Γαλλία το Μάρτιο του 2006 κατέληξε σε συμφωνία με την Αραβική χώρα για την έναρξη προγράμματος πυρηνικής ενέργειας.
Τον Μάρτιο του 2004 ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλαίρ έγινε ένα από τους πρώτους δυτικούς ηγέτες μετά από δεκαετίες που επισκέφτηκε την Λιβύη και συναντήθηκε δημόσια με τον Γκαντάφι. Ο Άγγλος πρωθυπουργός συνεχάρη τον Λίβυο ηγέτη για την αλλαγή του και τις πρόσφατες ενέργειες του και ευχήθηκε η Λιβύη να γίνει ένα ισχυρός σύμμαχος κατά της τρομοκρατίας.
Στις 15 Μαΐου 2006 το Αμερικανικό ΥΠΕΞ ανακοίνωσε οτι ξεκινούν και πάλι οι διπλωματικές σχέσεις με τη Λιβύη αμέσως μετά την ανακοίνωση του Γκαντάφι ότι η χώρα του εγκαταλείπει τα όπλα μαζικής καταστροφής. Επίσης ανακοινώθηκε οτι η Λιβύη θα απομακρυνθεί από τη λίστα των κρατών που υποθάλπουν την τρομοκρατία. Στις 31 Αυγούστου 2006 ο Γκαντάφι ζήτησε από τους οπαδούς του να σκοτώσουν εχθρούς που ζητούν πολιτική αλλαγή.
Ο Γκαντάφι επιβίωσε μιας απόπειρας δολοφονίας από τμήματα του Λιβυκού Στρατού. Τον Ιούλιο του 1996 σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια μετά από ποδοσφαιρικό αγώνα.
Ο Γκαντάφι έχει 8 παιδιά, 7 από τα οποία αγόρια. Ο μεγαλύτερος του γιος ο Μοχάμεντ γεννήθηκε από μητέρα που βρίσκεται σε δυσμένεια αλλά βρίσκεται στην Λιβυκή Ολυμπιακή Επιτροπή και έχει εταιρίες τηλεπικοινωνιών στη Λιβύη. Ο επόμενος είναι ο Σαΐφ αλ Ισλάμ που γεννήθηκε το 1972, είναι ζωγράφος, ασχολείται με φιλανθρωπίες και αναμειγνύεται σε διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση ομήρων που κρατούνται από Ισλαμικές ένοπλες ομάδες, ιδιαίτερα στις περιοχές των Φιλιππίνων. Το 2006 άσκησε σκληρή κριτική στο καθεστώς του πατέρα του και εγκατέλειψε τη Λιβύη με σκοπό να πάρει θέση σε μια τράπεζα του εξωτερικού. Επέστρεψε στην πατρίδα του λίγο αργότερα ξεκινώντας ένα πρόγραμμα για να μάθουν τα παιδιά πως μπορούν να καθαρίσουν ορισμένα τμήματα της Λιβύης. Ο τρίτος γιος του είναι ο Αλ Σαάντι. Είναι παντρεμένος με την κόρη στρατηγού. Ο Αλ Σαάντι είναι πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας και παίζει για την Σαμπντόρια, έχει κάνει δισεκατομμύρια δολάρια από την πετρελαϊκή βιομηχανία και κάνει παραγωγή ταινιών. Ο τέταρτος είναι ο Μουτασίμ Μπιλά, ο οποίος υπηρετούσε στο στρατό της Λιβύης. Έφυγε στην Αίγυπτο με το σκεπτικό να ηγηθεί πραξικοπήματος υποστηριζόμενου από την Αίγυπτο εναντίον του πατέρα του. Ο Γκαντάφι τον συγχώρεσε και ο γιος του επέστρεψε στην Λιβύη όπου τώρα είναι σύμβουλος εθνικής ασφαλείας και έχει το δικό του στρατιωτικό τμήμα. Ο Σαΐφ αλ Ισλάμ και ο Μουτασίμ Μπιλά θεωρούνται πιθανοί διάδοχοι του πατέρα τους.
Ο πέμπτος είναι ο Χανίμπαλ ο οποίος κάποτε εργαζόταν για την δημόσια εταιρία θαλάσσιων μεταφορών της Λιβύης. Θεωρείται ότι έχει αναμιχθεί σε πολλά βίαια επεισόδια στην Ευρώπη.
Ο Γκαντάφι έχει άλλους δύο μικρότερους γιους τον Σαΐδ Αλ Άραμπ και τον Καμίς, που είναι αστυνομικός στη Λιβύη. Η μοναχοκόρη του Γκαντάφι είναι η Ayesha δικηγόρος στη δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν. Παντρεύτηκε έναν εξάδελφο του πατέρα της το 2006. Ο Γκαντάφι είχε υιοθετήσει μια κόρη την Χάνα η οποία σκοτώθηκε στους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς του 1986. Σε μια συναυλία για την ειρήνη που έγινε στις 15 Απριλίου 2006 στην Τρίπολη για την 20η επέτειο των βομβαρδισμών ο Αμερικανός τραγουδιστής Lionel Richie είπε προς το κοινό: “Η Χάνα τιμάται απόψε επειδή εσείς αγγίξατε την ειρήνη στο όνομα της”.
Τον Ιανουάριο του 2002 ο Γκαντάφι αγόρασε το 7,5% της Ιταλικής Γιουβέντους για 21 εκατομύρια δολάρια μέσω της Lafico (Λιβυκή Εταιρία Εξωτερικών Επενδύσεων). Παρά το γεγονός οτι ο Γκαντάφι είναι φανατικός φίλος του ποδοσφαίρου η κίνηση αυτή δείχνει την πολύ στενή του σχέση με τον ιδιοκτήτη της ιταλικής ομάδας Τζιάνι Ανιέλι ιδρυτή της Φίατ. Ο Γκαντάφι έχει σχέση και με το σκάκι. Τον Μάρτιο του 2004 η Παγκόσμια Σκακιστική Ομοσπονδία ανακοίνωσε οτι θα υπάρξει και χρηματικό έπαθλο στο Παγκόσμο Πρωτάθλημα που θα διεξαγόταν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2004 στην Τρίπολη. Το στάδιο κρίκετ στη Λαχόρ του Πακιστάν ονομάστηκε προς τιμή του Στάδιο Γκαντάφι. Εκτός από το Πράσινο Βιβλίο ο Γκαντάφι έγραψε και μια σειρά μικρών ιστοριών το 1996 με τον τίτλο “Απόδραση στην Κόλαση”.

Η προσωπική του φρουρά αποτελείται από 40 Αφρικανές, οι οποίες γνωρίζουν πολεμικές τέχνες και έχουν εκπαιδευτεί άριστα στο χειρισμό των όπλων. Η Αμαζονική φρουρά, όπως ονομάζεται τον ακολούθησε στην επίσκεψη του στις Βρυξέλλες το 2004. Η φρουρά του δημιούργησε διεθνές επεισόδιο το 2006 κατά την επίσκεψη του Γκαντάφι στη Νιγηρία με την παρουσία 200 βαριά οπλισμένων γυναικών. Οι Νιγηριανές αρχές αρνήθηκαν την είσοδο σε τόσο οπλισμένους σωματοφύλακες και ο Γκαντάφι απείλησε ότι θα πήγαινε με τα πόδια από το αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα διανύοντας απόσταση 40 χιλιομέτρων. Ο πρόεδρος της Νιγηρίας παρενέβη προσωπικά και πρότεινε μια συμβιβαστική λύση. Όμως οι Λίβυη αρνήθηκαν την διαμεσολάβηση και απείλησαν οτι θα επιστρέψουν στη χώρα τους. Οι Νιγηριανοί έκαναν νέα πρόταση δίνοντας άδεια για τη χρήση μόνο 8 όπλων όσα δηλαδή επιτρέπονται σε διεθνείς αποστολές. Οι Λίβυοι τελικά υπαναχώρησαν και συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις μετά από μερικές ώρες.
middleeast.gr

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Να γιατί Πάτωσε Ο ΣΥΡΙΖΑ στίς 7 Ιονίου......

Να Γιατί Πάτωσε ο ΣΥΡΙΖΑ
και ψήφισε μόνο το 50% του Εκλογικού Σώματος!!!!!

Δικαίωμα ψήφου στους Αλβανούς



Για Τον Ιδιο Τον Αλαβάνο


Μακεδονία !!!!


Θέλετε και Αλλά;






Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Μία Έδρα στο Κόμμα των Πειρατών στη Σουηδία

Το σουηδικό «Κόμμα Πειρατών», το οποίο αξιώνει την κατάργηση των πνευματικών δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο και την αυστηρότερη περιφρούρηση της ιδιωτικής ζωής, για πρώτη φορά εξασφάλισε έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δείχνουν τη Δευτέρα τα οριστικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Οι Πειρατές εξασφάλισαν το 7,1% των ψήφων, μια νίκη εντυπωσιακή, δεδομένου ότι είχαν κερδίσει μόλις το 0,6% των ψήφων στις γενικές εκλογές του 2006, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν οκτώ μήνες μετά την ίδρυση του κόμματος.

Οι δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές έδιναν στο Κόμμα Πειρατών το 5,5 έως 7,9 τοις εκατό των ψήφων και το αναδείκνυαν ως το πλέον δημοφιλές μεταξύ των ψηφοφόρων ηλικίας 18-30 ετών.

Η απήχηση του ανορθόδοξου πολιτικού κινήματος φαίνεται ότι εκτινάχθηκε τους τελευταίους δύο μήνες, έπειτα από τις ποινές φυλάκισης που επέβαλε η σουηδική Δικαιοσύνη σε τέσσερις ιδρυτές του Pirate Bay, ενός από τους δημοφιλέστερους δικτυακούς τόπους για την ανταλλαγή αρχείων κάθε είδους.

«Όταν η ετυμηγορία [του δικαστηρίου] ανακοινώθηκε στις 11 το πρωί [της 17ης Απριλίου) είχαμε 14.711 μέλη. Σε διάστημα μιας εβδομάδας τριπλασιαστήκαμε σε μέγεθος και γίναμε το τρίτο κόμμα της Σουηδίας όσον αφορά τους απόλυτους αριθμούς» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο 37χρονος ιδρυτής του κόμματος Ρικ Φαλκβίνκε.

Την εκτίναξη της δημοτικότητας των Πειρατών σχολίασε ο Ουλφ Μπγιέρελντ, πολιτικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ: «Το Κόμμα Πειρατών εκμεταλλεύεται μια νέα διχοτόμηση στη σουηδική πολιτική, μια διχοτόμηση που αφορά τις πολιτικές ελευθερίες, το ποιος έχει δικαίωμα να αποφασίζει για τη γνώση -δεν πρόκειται για διχοτόμηση ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά».

«Τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα κοιμούνταν, υποτιμούσαν την πολιτική δυναμική αυτών των θεμάτων» εκτίμησε.

Το Κόμμα Πειρατών, με αδελφά κόμματα σε 20 χώρες, κατέβηκε στις Ευρωεκλογές και στην Πολωνία και τη Γερμανία.

Ελληνικό Κόμμα Πειρατών Υπό Σύσταση

Την Κυριακή 7 Ιουνίου, ξεκίνησε εκστρατεία για την ίδρυση ελληνικού πειρατικού κόμματος, από «ομάδα νέων δικηγόρων και techies», που δηλώνουν ενθουσιασμένοι από το κίνημα των πειρατών. Η σχετική σελίδα στο Facebook είναι μια ανοικτή ομάδα, όπου ο καθένας μπορεί να γίνει μέλος.

Με πρωτοβουλία του σουηδικού κόμματος των πειρατών έχουν συσταθεί ανάλογα κόμματα σε άλλες χώρες: Ήδη υπάρχουν επίσημα «Πειρατικά Κόμματα» σε Πολωνία, Αυστρία, Ισπανία και Γερμανία. Το γερμανικό μάλιστα συγκέντρωσε στις Ευρωεκλογές 2009 ποσοστό 1%, που δεν ήταν αρκετό για μια θέση στο ευρωκοινοβούλιο. Όμως, αυτή ήταν η πρώτη φορά που το κόμμα των γερμανών συμμετείχε σε ευρωεκλογές και ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου Andreas Popp δήλωσε απόλυτα ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα (στόχος τους εξάλλουν ήταν το 0,5%).

Αυτόνομα λειτουργούν επίσης «πειρατικά» κόμματα σε Αυστραλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Αργεντινή και Φιλανδία.

ndigital.in.

tanea.gr

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

ALEXANDER THE GREAT - O ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ''ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ''

Σαν σήμερα στις 10 Ιουνίου 323 π.χ. πέθανε στη Βαβυλώνα ο Μέγας Αλέξανδρος σε ηλικία 33 ετών.



Για τη ζωή του και τα επιτεύγματά του, θα έχετε διαβάσει άπειρα άρθρα. Εμείς θα αναφερθούμε στους κατά φαντασίαν «απογόνους» του.
Λοιπόν το «Ουράνιο Τόξο» που εκπροσωπεί τους παραπάνω στην Ελλάδα, έλαβε στην Μακεδονία, τις παρακάτω ψήφους στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου:

Νομός Δράμας 35 ψήφους ποσοστό 0,06%
Νομός Καβάλας 32 ψήφους ποσοστό 0,04%
Νομός Σερρών 93 ψήφους ποσοστό 0,08%
Νομός Χαλκιδικής 48 ψήφους ποσοστό 0,08%
Νομός Κιλκίς 123 ψήφους ποσοστό 0,2%
Νομός Πέλλας 375 ψήφους ποσοστό 0,44%
Νομός Ημαθίας 131 ψήφους ποσοστό 0,17%
Νομός Πιερίας 31 ψήφους ποσοστό 0,04%
Νομός Φλώρινας 1.195 ψήφους ποσοστό 3,69% (πςςςςςςςς….παρά λίγο να βγει πρώτο κόμμα)
Νομός Κοζάνης 160 ψήφους ποσοστό 0,18%
Νομός Καστοριάς 143 ψήφους ποσοστό 0,47%
Νομός Γρεβενών 15 ψήφους ποσοστό 0,06%
Α΄ Θεσσαλονίκης 126 ψήφους ποσοστό 0,05%
Β΄ Θεσσαλονίκης 87 ψήφους ποσοστό 0,05%
Άρα στη «Μακεδονία του Αιγαίου» υπάρχει η «πολυπληθέστατη», περίφημη «Μακεδονική» μειονότητα των 2.594 ανθρώπων (με αποχή και με ανήλικους, θα φτάνουν τους 3.000) που καταπιέζονται από τους «ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ» Έλληνες που δεν τους αφήνουν να εκδηλωθούν και να αυτοπροσδιοριστούν, όσον αφορά τη ταυτότητα, τη καταγωγή και τη γλώσσα τους. Πάντως από τους 9.995.992 εγγεγραμμένους Έλληνες ψηφοφόρους, αυτό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ποσοστό του 0,09% (4.530 ψηφίσαντες επί 5.261.036 ), δηλαδή αυτοί οι 4.530 «φουκαράδες» οπαδοί του Σ. Αναστασιάδη (που οι 1.936 ψήφισαν το κόμμα εκτός Μακεδονίας – δηλαδή δεν άντεχαν τη καταπίεση στη πατρίδα τους και άλλαξαν Νομό ή Περιφέρεια), είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος, ώστε η Ελλάδα να καταδικαστεί επειδή δεν τους αναγνωρίζει. Οι Η.Π.Α. πρέπει να αφυπνιστούν και να πιέσουν την χώρα μας, ώστε να τους δώσουμε και τον Λευκό Πύργο αν τον ζητήσουν….Επίσης ως αποζημίωση για τη δήμευση των περιουσιών τους και τις βόμβες NAPALM που τους "ρίξαμε'' ας τους δώσουμε και τη Θράκη, ή την Ήπειρο. Τέλος πάντων, αποδείχθηκε περίτρανα στις 7 Ιουνίου 2009, ότι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, είναι οι καταπιεζόμενοι ''ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ'' στη χώρα μας.

ΒΡΕ ΔΕ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!!!!!!!!

Για να μη ξεχνιόμαστε, ας θυμηθούμε τι έλεγε ο πρώτος πρόεδρος των Σκοπίων, Κίρο Γκλιγκόρωφ για τον Μέγα Αλέξανδρο στις 3 Ιουνίου 1992.
Η δήλωση αφιερώνεται στους ''υπερ-πατριώτες'' που στις 7 Ιουνίου ψήφισαν τους Οικολόγους-Πράσινους, την ΟΑΚΚΕ (Ζαφειρόπουλος, Λιθοξόου και Σια), και λοιπά αυτοαποκαλούμενα κόμματα, που μας λένε ότι οι κάτοικοι των Σκοπίων (Οι Σλάβοι, όχι οι Αλβανοί), είναι απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου κι όχι Βούλγαροι.
Τα σχόλια δικά σας…..


Ο Ερευνητής της Βέροιας

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Το Κόμμα της Αποχής Ο Χθεσινός Νικητής !!!!!!!


Τελικά πόσο Μαλάκες είναι οι Πολιτικοί και τα Δημοσιοκαφράκια παπαγαλάκια που από εχθές το βράδι αφού κατάπιαν τα εφτάρια τα εξάρια και τα οχτάρια που έδιναν μετά το κλείσιμο της κάλπης, άρχισαν τις ανούσιες συζητήσεις…….
Καταρχήν οι Δημοσκόποι και φερέφωνά τους (ΜΜΕ) υπέπεσαν σε Βατερλό ……
Αντί να παραδεχτούν ότι αποτύχανε , ούτε το στατιστικό Λάθος κάλυπταν !!!!! και αντί να ζητήσουν συγνώμη από την κοινή γνώμη , ο καθένας προσπαθούσε να μας πείσει ότι έπεσαν μέσα στις προβλέψεις …..

Ποσό γέλιο ρίξαμε εχθές το βράδυ από τις ξαπλώστρες που συνεχίστηκε και σήμερα το πρωί με θέα την Θάλασσα και τις βουτιές ακούγοντας ανούσιες συζητήσεις πολιτών και ξερόλων Δημοσιοκάφρων στην πρωινή ζώνη….
Μιλάμε για Πάρα πολύ γέλιο!!!!!!!!

Τελικά πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι αυτοί που κατάντησαν την χώρα σε τέτοια χάλια είναι οι πολιτικοί μας. Αυτοί ότι άχρηστοι ,οι τεμπέληδες ,οι χασομέρηδες με χαμηλό δείκτη ιδιοφυίας κάτω του μέσου….. που πολλοί από αυτούς δεν είχαν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους και τώρα ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΥΠΟΥΡΓΕΊΑ .
Τα λέμε αυτά διότι δεν έχουν καταλάβει ένα πράγμα ,τα κουτορνίθια πολιτών , ότι εντάξει το ΠΑΣΟΚ είναι Νικητής των εκλογών με 36,65% και οι η ΝΔ με διαχείρισημη Ήτα. 32,29% (όπως θέλουν Να λένε)….
Ναι ρε γίγαντες αλλά στο 50% του εκλογικού σώματος !!!!!!!!!!!!!!!
Το Άλλο 50% ψήφισε ΑΠΟΧΗ!!!!!!
Σήμερα πανηγυρίζει το ΠΑΣΟΚ και μιλάν οι Άλλοι για διαχείρισημη Ήτα!!!!! Είναι για γέλια η όλη Κατάσταση…….
Τα πράγμα τα είναι τόσο απλά που ένα δεκάχρονο παιδί μπορεί να το καταλάβει…..
Ότι εχθές ο μεγάλος νικητής των ευρωεκλογών είναι το Κόμμα της Αποχής !!!!

Ένας στους Δύο γύρισε την Πλάτη στο Πολιτικό σύστημα και αυτός Ο ένας επιτέλους ρε παιδία «Ξύπνησε» και δεν έπεσε στην παγίδα των ΜΜΕ Και των ξερόλων δημοσιοκάφρων που νομίζουν ότι καθορίζουν την Επικαιρότητα και τις καταστάσεις .
Ακόμη και σήμερα προσπαθούν να υποτιμήσουν την Νοημοσύνη μας αγνοώντας επιδεικτικά την Μεγάλη Αποχή, το 50% που δεν ψήφισε












Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ PRESSMME! ΧΑ ΧΑ ΧΑ



Πόσο Γελοίος είσαι  ρε Παπακλάννη; φοβερό το ρεπορτάζ σου!!!!!!
Ρε Δημοσοκάφροι και πολιτικάντιδες πρέπει να το πάρετε απόφαση ότι χθες νικητής ήταν το κόμμα της Αποχής !!!!