Αφιερώνεται, σ΄όλους αυτούς που άφησαν πίσω τους, γυναίκες, αρραβωνιαστικές, φιλενάδες, οικογένειες, παιδιά, περιουσίες,όνειρα... κι έτρεξαν να υπερασπιστούν την Ελλάδα....
Σήμερα δεν έχουμε καμία υποχρέωση απέναντι στο κράτος μας, διότι είναι εχθρός μας, αφού έχει ''προσκυνήσει'' διάφορους και έχει ξεπουλήσει τα ιδανικά μας, αλλά έχουμε ΚΑΘΗΚΟΝ, μόνο απέναντι σ΄όλους αυτούς που για την Πατρίδα, δεν ξαναγύρισαν από τα διάφορα μέτωπα, ή έμειναν ανάπηροι σωματικά ή ψυχικά -και όποτε και αν χρειαστεί, θα ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.
Φυσικά το κράτος μας, δεν είχε το φιλότιμο, ούτε τα κόκκαλα τους να μαζέψει (το 80% από τα οστά των νεκρών μας, είναι διασκορπισμένα στα βουνά της Αλβανίας και έχει κατασκευαστεί μόνο ένα νεκροταφείο πεσόντων στην Κλεισούρα). Το μόνο που έκανε, ήταν να γεμίσει τη χώρα με μνημεία μιας συγκεκριμένης ράτσας - θρησκείας (λες και δεν πολέμησαν ορθόδοξοι, καθολικοί και μουσουλμάνοι Έλληνες) που σήμερα είναι τα αφεντικά τους και να μας περάσει την προπαγάνδα τους, ότι ο ένας και μοναδικός τους νεκρός αξιωματικός, μας έδωσε τη νίκη(;;;;;;;) στην Πίνδο....
Φυσικά όποιος διαβάσει με λεπτομέρεια τον Ελληνοιταλικό πόλεμο, θα καταλάβει πως κερδίσαμε, χάρη στο μυαλό και το ρίσκο του Στρατηγού Χαράλαμπου Κατσιμήτρου.....
Προς όλους τους κυβερνήτες μας (από τον Απρίλιο του 1941 έως και σήμερα) που πρώτοι κρύβονται στον πόλεμο, αδρανούν (ΑΤΤΙΛΑΣ Ι ΚΑΙ ΙΙ - 1974) ή εγκαταλείπουν τη χώρα, δηλαδή λιποτακτούν (βασιλική κυβέρνηση Τσουδερού - 1941), πουλάνε τη χώρα μας (Νταβός - 1987) ή κατεβάζουν την σημαία μας (Ίμια - 1996) κι αφήνουν το Λαό ξεκρέμαστο αλλά το κυριότερο, ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟ, μια λέξη τους αξίζει:''ΝΤΡΟΠΗ''
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Βροχή και σήμερα
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης ΣπανόςΠρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
πόσο δυνατοί στοίχοι!!!!!!!!!
Βροχή και σήμερα,
βροχή στη στέγη μας,
βροχή στη πόρτα μας,
ατέλειωτη βροχή
Και εσύ στα σύνορα,
σ' ένα χαράκωμα
Και γύρω ο θάνατος,
ατέλειωτη βροχή
Εγώ στα σύνορα,
σε κάποιο γράμμα μου
Βαθιά στη χλαίνη σου,
γλυκά να σε πονώ
Και συ στο σπίτι μας,
παντού τα χνάρια σου
Παντού τα μάτια σου,
πληγές στο δειλινό
Βροχή και σήμερα
κι ούτε ένα γράμμα σου
Κι ούτε ένα μήνυμα
στον μαύρο ουρανό
Φυλάξου αγέρα μου,
φυλάξου αγρύπνια μου
Φυλάξου αγόρι μου,
από τον κεραυνό...........